สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะปรึกษาอยากได้ความคิดเห็นจากคนหลายๆคนมีความคิดเห็นอย่างไร สามารถตอบได้แบบไม่ต้องสนใจความรู้สึกเราค่ะ
เริ่มเรื่อง ขึ้นมหาวิทยาลัย เราเป็นเพื่อนกันอยู่ 2 คนตอนแรกที่เรานั่งกินข้าวด้วยกันครั้งแรก เขาใช้ช้อนมาตักเอาอาหารจากจานเรา ตอนนั้นเราไม่ทันได้ตั้งตัว เราตกใจ แต่ไม่ได้แสดงออกอะไร แล้วหลังจากนั้นทุกวันที่นั่งกินข้าวด้วยกันเขาก็จะทำพฤติกรรมแบบนี้ประจำ เราสังเกตุทุกครั้ง และตกใจทุกครั้ง จนมีวันหนึ่งที่เราตะบะแตก เราทนพฤติกรรมแบบนี้มา 2 ปี เราโมโหขณะที่เพื่อนกำลังเอาช้อนมาตักอาหารเราก็จับมือเพื่อนแล้วพูดด้วยความโมโหว่า เวลาจะเอาช้อนตัวเองมาตักอาหารจากจานคนอื่นต้องขอก่อนทุกครั้ง หลังจากนั้นก็ขอบ้างไม่ขอบ้าง แต่เขาก็ทำทุกครั้งทุกมื้อที่เรากินข้าวด้วยกัน เข้าสู่ปีที่ 3 เราพูดเรื่องนี้มารอบที่ 2 เขาตักอาหารไปเข้าปากตัวเองเสร็จแล้วค่อยขอ ( ส่วนตัวเราไม่เคยเอาช้อนเราไม่ตักข้าวจากจานเขาแม้แต่ครั้งเดียว) ตอนนี้เราเก็บสีหน้าไม่อยู่5555 เพื่อนก็ถามว่าชิมแค่นี้ไม่ได้หรอ เราก็เลยระบายออกไปว่า ตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมเราไม่เคยเจอใครที่มาตักอาหารจากจานเราเลย ซึ่งส่วนใหญ่เพื่อนที่เราเจอมา เขาจะขออาหารจากจานเราโดยให้เราตักให้เขา หรือไม่ก็อาหารนั้นเราไม่กินและอนุญาต เราไม่เคยเจออะไรแบบนี้ และที่บ้านเราก็สอนมารยาทบนโต๊ะอาหารมาพอสมควร ครั้งที่ 3 ในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน เขางอนเรา บอกว่าเราไม่ให้เขาชิม ซึ่งเราก็อธิบายเหตุผลเดิมๆไปแล้ว แล้วเขาก็บอกว่าเราไม่ปกติ ซึ่งเขาทำแบบนี้ปกติ เขาลงสตอรี่ถามคนอื่นว่า การชิมข้าวของเพื่อน เป็นเรื่องปกติ ( ทำไมไม่เขียนว่าไม่เคยขอเลย) เขาก็บอกพฤติกรรมเขาอะปกติ แต่เราเป็นประสาทไปเอง
เราเลยรู้สึกแบบ หรือว่าเราไม่ปกติจริงๆ เราเป็นประสาทกับพฤติกรรมของคนอื่น คือเราผิดใช่ไหม คือเราไม่รู้ เราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย เราอยากถามคนที่อ่านมาจนจบถึงตรงนี้คุณมีความคิดเห็นอย่างไรคะ😥😥
เพื่อนชิมอาหารแบบไม่ขอ ปกติหรือไม่ปกติ
เริ่มเรื่อง ขึ้นมหาวิทยาลัย เราเป็นเพื่อนกันอยู่ 2 คนตอนแรกที่เรานั่งกินข้าวด้วยกันครั้งแรก เขาใช้ช้อนมาตักเอาอาหารจากจานเรา ตอนนั้นเราไม่ทันได้ตั้งตัว เราตกใจ แต่ไม่ได้แสดงออกอะไร แล้วหลังจากนั้นทุกวันที่นั่งกินข้าวด้วยกันเขาก็จะทำพฤติกรรมแบบนี้ประจำ เราสังเกตุทุกครั้ง และตกใจทุกครั้ง จนมีวันหนึ่งที่เราตะบะแตก เราทนพฤติกรรมแบบนี้มา 2 ปี เราโมโหขณะที่เพื่อนกำลังเอาช้อนมาตักอาหารเราก็จับมือเพื่อนแล้วพูดด้วยความโมโหว่า เวลาจะเอาช้อนตัวเองมาตักอาหารจากจานคนอื่นต้องขอก่อนทุกครั้ง หลังจากนั้นก็ขอบ้างไม่ขอบ้าง แต่เขาก็ทำทุกครั้งทุกมื้อที่เรากินข้าวด้วยกัน เข้าสู่ปีที่ 3 เราพูดเรื่องนี้มารอบที่ 2 เขาตักอาหารไปเข้าปากตัวเองเสร็จแล้วค่อยขอ ( ส่วนตัวเราไม่เคยเอาช้อนเราไม่ตักข้าวจากจานเขาแม้แต่ครั้งเดียว) ตอนนี้เราเก็บสีหน้าไม่อยู่5555 เพื่อนก็ถามว่าชิมแค่นี้ไม่ได้หรอ เราก็เลยระบายออกไปว่า ตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมเราไม่เคยเจอใครที่มาตักอาหารจากจานเราเลย ซึ่งส่วนใหญ่เพื่อนที่เราเจอมา เขาจะขออาหารจากจานเราโดยให้เราตักให้เขา หรือไม่ก็อาหารนั้นเราไม่กินและอนุญาต เราไม่เคยเจออะไรแบบนี้ และที่บ้านเราก็สอนมารยาทบนโต๊ะอาหารมาพอสมควร ครั้งที่ 3 ในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน เขางอนเรา บอกว่าเราไม่ให้เขาชิม ซึ่งเราก็อธิบายเหตุผลเดิมๆไปแล้ว แล้วเขาก็บอกว่าเราไม่ปกติ ซึ่งเขาทำแบบนี้ปกติ เขาลงสตอรี่ถามคนอื่นว่า การชิมข้าวของเพื่อน เป็นเรื่องปกติ ( ทำไมไม่เขียนว่าไม่เคยขอเลย) เขาก็บอกพฤติกรรมเขาอะปกติ แต่เราเป็นประสาทไปเอง
เราเลยรู้สึกแบบ หรือว่าเราไม่ปกติจริงๆ เราเป็นประสาทกับพฤติกรรมของคนอื่น คือเราผิดใช่ไหม คือเราไม่รู้ เราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย เราอยากถามคนที่อ่านมาจนจบถึงตรงนี้คุณมีความคิดเห็นอย่างไรคะ😥😥