ผมเคยเล่นฟิตเนสครับ
แต่เล่นเฉพาะตอนค่ำ หลังเลิกงาน
ร่างกายปรับสภาพไปพอสมควร
ความอ้วนของผม เป็นความอ้วนสะสมมาแต่เด็กครับ
จึงทำให้ลดยาก รวมทั้งผมไม่มีใจเพียงพอจะลดความอ้วนอย่างจริงจัง
พูดง่ายๆ ว่าขี้เกียจนั่นแหละครับ
แม้ผมจะเป็นคนอ้วน แต่ก่อนหน้านั้น ผมก็ไม่ใช่คนกินเยอะอะไรมาก
อาจมากกว่าคนปกตินิดหน่อย แต่ไม่เคยเบิร์นออก
จึงสะสมมาในรูปแบบความอ้วนต่างๆ
แถมเป็นคนไม่มีเหงื่ออีกต่างหากครับ
พอมาเล่นฟิตเนส
รูขุมขนถูกเปิดด้วยการเข้าซาวน่า กลายเป็นคนเหงื่อเยอะ
(เช้าๆ แค่ปั่นไปจากบ้านถึงสวนหลวง 1.3 กิโลก้เหงื่อท่วมแล้ว)
ที่สำคัญ คือเมื่อฟิตเนสเสร็จก็หิวเลยครับ
เล่นเสร็จตอน 21.30 ก็กินแล้วนอน เลยทำให้ไม่ลดเลย
จนมีอยู่ช่วงนึง ที่พยายามไม่กิน ถ้าหิวจริงๆ ก็ซื้อเนื้อไก่มาต้มกับผัก
ใส่คนอร์ซักก้อนนึง (รู้ว่ายังมีไขมัน แต่คนอ้วน มันจะอยากกินเนื้อสัตว์ครับ)
ก็ลดลงได้บ้างครับ 4-5 กิโล
แต่ในที่สุดก็ไม่ไหว เพราะการเบิร์นมาเหนื่อยๆ มันหิวมากกว่าปกติจริงๆ
สุดท้าย ด้วยความขี้เกียจก้เลิกเล่นไป
เดี๋ยวนี้ หันมาปั่นจักรยาน
นึกไปถึงสมัยเล่นฟิตเนส จึงลองหันมาปั่นตอนเช้าดูครับ
เพื่อที่ว่า หากปั่นเสร็จแล้วหิว ก้กินไป อย่างน้อยก็เป็นเวลากลางวัน
ซึ่งยังได้เอาไปใช้มากกว่ากินแล้วนอน
แรกๆ ปั่นก็ไม่เท่าไหร่ครับ
พอยิ่งปั่นมากขึ้น กลายเป็นว่า ปั่นเสร็จแล้วหิวเลย
พยายามยื้อเวลาอยู่บ้าง ให้สักครึ่ง- 1 ชม แล้วค่อยกิน
แต่ก็หิวจริงๆ ครับ ท้องร้องจนรำคาญ
กลายเป็นว่า การหันมาปั่นจักรยาน มันทำให้ผมกลายเป็นคนหิวง่ายขึ้น
ยังดีนะครับ ที่เป็นหิวตอนกลางวัน ถ้าหิวกลางคืน กินแล้วนอนคงลำบาก
เข้ามาบ่นให้ฟังกันขำๆ น่ะครับ
คิดว่า คนอ้วนหลายท่าน คงเป็นคล้ายผม
ตอนนี้ ไม่ได้คาดหวังจะลดความอ้วนสักเท่าใด
เพราะเชื่อแล้วว่า การอดทนต่อความหิวของผม มันเป็นเรื่องยาก
แต่ได้แค่พยายามปั่นเพื่อชดเชยความหิวและสิ่งที่กินเข้าไป
อย่าให้อ้วนขึ้นกว่านี้ครับ
ขอบ่น...
แต่เล่นเฉพาะตอนค่ำ หลังเลิกงาน
ร่างกายปรับสภาพไปพอสมควร
ความอ้วนของผม เป็นความอ้วนสะสมมาแต่เด็กครับ
จึงทำให้ลดยาก รวมทั้งผมไม่มีใจเพียงพอจะลดความอ้วนอย่างจริงจัง
พูดง่ายๆ ว่าขี้เกียจนั่นแหละครับ
แม้ผมจะเป็นคนอ้วน แต่ก่อนหน้านั้น ผมก็ไม่ใช่คนกินเยอะอะไรมาก
อาจมากกว่าคนปกตินิดหน่อย แต่ไม่เคยเบิร์นออก
จึงสะสมมาในรูปแบบความอ้วนต่างๆ
แถมเป็นคนไม่มีเหงื่ออีกต่างหากครับ
พอมาเล่นฟิตเนส
รูขุมขนถูกเปิดด้วยการเข้าซาวน่า กลายเป็นคนเหงื่อเยอะ
(เช้าๆ แค่ปั่นไปจากบ้านถึงสวนหลวง 1.3 กิโลก้เหงื่อท่วมแล้ว)
ที่สำคัญ คือเมื่อฟิตเนสเสร็จก็หิวเลยครับ
เล่นเสร็จตอน 21.30 ก็กินแล้วนอน เลยทำให้ไม่ลดเลย
จนมีอยู่ช่วงนึง ที่พยายามไม่กิน ถ้าหิวจริงๆ ก็ซื้อเนื้อไก่มาต้มกับผัก
ใส่คนอร์ซักก้อนนึง (รู้ว่ายังมีไขมัน แต่คนอ้วน มันจะอยากกินเนื้อสัตว์ครับ)
ก็ลดลงได้บ้างครับ 4-5 กิโล
แต่ในที่สุดก็ไม่ไหว เพราะการเบิร์นมาเหนื่อยๆ มันหิวมากกว่าปกติจริงๆ
สุดท้าย ด้วยความขี้เกียจก้เลิกเล่นไป
เดี๋ยวนี้ หันมาปั่นจักรยาน
นึกไปถึงสมัยเล่นฟิตเนส จึงลองหันมาปั่นตอนเช้าดูครับ
เพื่อที่ว่า หากปั่นเสร็จแล้วหิว ก้กินไป อย่างน้อยก็เป็นเวลากลางวัน
ซึ่งยังได้เอาไปใช้มากกว่ากินแล้วนอน
แรกๆ ปั่นก็ไม่เท่าไหร่ครับ
พอยิ่งปั่นมากขึ้น กลายเป็นว่า ปั่นเสร็จแล้วหิวเลย
พยายามยื้อเวลาอยู่บ้าง ให้สักครึ่ง- 1 ชม แล้วค่อยกิน
แต่ก็หิวจริงๆ ครับ ท้องร้องจนรำคาญ
กลายเป็นว่า การหันมาปั่นจักรยาน มันทำให้ผมกลายเป็นคนหิวง่ายขึ้น
ยังดีนะครับ ที่เป็นหิวตอนกลางวัน ถ้าหิวกลางคืน กินแล้วนอนคงลำบาก
เข้ามาบ่นให้ฟังกันขำๆ น่ะครับ
คิดว่า คนอ้วนหลายท่าน คงเป็นคล้ายผม
ตอนนี้ ไม่ได้คาดหวังจะลดความอ้วนสักเท่าใด
เพราะเชื่อแล้วว่า การอดทนต่อความหิวของผม มันเป็นเรื่องยาก
แต่ได้แค่พยายามปั่นเพื่อชดเชยความหิวและสิ่งที่กินเข้าไป
อย่าให้อ้วนขึ้นกว่านี้ครับ