ตั้งกระทู้ด้วยความอัดอั้นตันใจ

ผมยังจำได้ สมัยเมื่อประมาณ เกือบๆ 20 ปีที่แล้ว ที่บ้านปลูกลิ้นจี่ แรกๆก็ได้ราคาดีมาก ตลอดฤดูกาลเก็บเกี่ยว ราคาเฉลี่ยเกรด A อยู่ที่ประมาณ 50 ต่อกิโล คนเลยแห่ปลูกกันเต็มบ้านเต็มเมือง สุดท้าย อุปทานไปไกลกว่าอุปสงค์ ราคาก็ดิ่งลง จากที่เคยเก็บหอมรอมริบได้บ้าง(แต่ก็ไม่ได้มีตังค์อะไรหรอก ที่บ้านมีพี่น้องโคตรเยอะ) จนกระทั่งประมาณ 10 ปีที่ผ่านมา ราคาตกต่ำสุดขีด เกรด A คัดพิเศษ เฉลี่ยตลอดฤดูกาลเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 7-8 บาท ต่อกิโล จากที่เคยมีค่าเฉลี่ยแต่ละฤดูกาลเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 120000-150000 เหลือเพียงไม่กี่หมื่น แค่ไม่ขาดทุน ส่วนค่าแรงงานที่ลงแรงไปนั้น คงต้องบอกว่าทำเพราะไม่มีอาชีพอื่นอีก
         ผมวิเคราะห์คร่าวๆเมื่อผมเรียนสูงขึ้นแล้ว ได้เรียนวิชาเศรษฐศาสตร์พื้นฐาน เข้าใจได้เลย ว่าทำไมเกษตรกรไทย ไม่รวย เหตุเพราะไม่มีการวางแผน โดยมากปลูกตามๆกัน เห็นพืชผัก พืชผลอะไรราคาดี พวกเฮโลไปปลูกด้วยกันหมด สุดท้ายราคาตกต่ำ ก็โทษดินโทษฟ้า โทษฝน โทษรัฐบาล บลาๆๆ กล่าวถึงพ่อของผม ท่านก็ยังทนทำต่อ มาเรื่อยๆ แต่สุดท้ายก็สู้ไม่ไหว ท่านขายสวนลิ้นจี่ทิ้งไป ด้วยลูกๆไปทำมาค้าขายกันหมด ไม่มีใครกลับมาทำสวนแล้ว เพราะเห็นแล้วว่า ไม่คุ้มเหนื่อยไม่พอ หากผีซ้ำด้ามพลอย อาจขาดทุนอีก
          สาเหตุหรือครับ เพราะมีพ่อค้าคนกลางมารับลิ้นจี่ที่ปากทางเข้าสวนของชาวบ้าน แล้วราคาลดลงทุกวัน วันละ 1 บาท หากเริ่มต้นฤดูกาลเก็บเกี่ยวที่ 25 บาท/กิโล เพียง 20 วันเท่านั้น ราคาจะลงไปที่ 6-7 บาท/ กิโล ถามว่ารัฐบาลอยู่ไหน ปล่อยให้นายทุนมาเอาเปรียบชาวบ้านตาดำๆ ที่ไม่มีอำนาจต่อรอง (ไม่ขาย ลิ้นจี่ก็ร่วงวันต่อวัน จำเป็นต้องขาย) ผมมาคิดได้ถึงความของพ่อค้าคนกลางตอนเรียนมหาลัย ว่าราคาที่โรงงานมันจะลงทุกวันวันละ 1 บาท เป็นไปได้อย่างไร ที่สำคัญ ซื้อไปเพื่อส่งออก การสั่งซื้อแต่ละครั้ง ราคาจะลงทุกวัน วันละ 1 บาทได้อย่างไร  รัฐบาลอยู่ที่ไหน  แต่พวกกระผมชาวบ้าน ชาวเขา หรือที่พวกคุณๆ เรียกว่าแม้วๆๆ นั่นหล่ะ พวกเราก็ไม่เคยออกมาเรียกร้องปิดถนน เอาลิ้นจี่มาเททิ้ง เรียกร้องความสนใจ ด้วยว่าเกรงกลัวกฏหมาย และไม่เคยรู้ว่าสิทธิของตนเองในฐานะพลเมืองของประเทศ ทำอะไรได้บ้าง(ชาวเขา รุ่นเก่าส่วนมากด้อยการศึกษา แต่ก็ทำมาหากินสุจริต)
           หากพวกคุณที่กำลังเรียกร้องให้รัฐบาลชดเชยราคายางให้กับชาวสวนยาง ผมก็อยากรู้นักว่าชาวสวนเหล่านั้นแท้จริง ร่ำรวยหรือยากจน หรือพอมีพอกินกันแน่ พวกคุณไม่ลองมาดูชีวิตพวกกระผมบ้างหรือครับ ไม่ลองมาเที่ยวดูบ้านบนดอยของพวกกระผมดูบ้างหล่ะครับ

           ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ความอยุติธรรมมีถมไป

จะเรียกร้องสิ่งใดก็ให้พอดีเถิดครับ ยังมีคนไทยอีกจำนวนมาก ที่ยากจนกว่าพวกคุณหลาย 10 เท่า แต่ก็ไม่เคยออกมาปิดถนน หรือพวกกระผมมันไม่ใช่คนไทยกระนั้นหรือ หรือว่าพวกกระผมไม่ใช่ฐานเสียงที่สำคัญของพรรคการเมืองกระนั้นหรือ

          บอกตรงๆนะ ผมเกลียดม๊อบสวนยาง เพราะพวกคุณรวย รวยแล้วจริงๆ ทำไมผมถึงบอกว่าพวกคุณรวย
ก็เพราะพวกคุณมีที่ดินเป็นของตัวเอง ถึงขนาดต้องจ้างลูกจ้างมากรีดยาง เพราะทำเองไม่ไหว แล้วแบ่งรายได้แบบเปอร์เซนต์ด้วย นี่ไม่เรียกว่ารวยหรือ อย่ามาทำสำออย พวกคุณมันนายทุน หาใช่เกษตรกรไม่ หากคุณทำสวนยางแบบนายทุน คุณก็ต้องรับความเสี่ยงจากการลงทุนเอง จะมาเรียกร้องให้รัฐบาลเอาภาษีมาชดเชยความเสี่ยงของพวกคุณได้ยังไง  หากพวกคุณเป็นเกษตรกรจริง แค่การกรีดยาง จะทำเองไม่ได้หรือ?

          ทุกวันนี้พวกผมมีอะไรดีขึ้นหรือ เปล่าเลย พวกผมก็ยังโดนเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลางทุกๆปี แต่พวกกระผมก็หาทางอยู่รอดได้ แม้ไม่ได้ร่ำรวย แต่ก็เรียนรู้ที่จะหาหนทางอื่นๆ เรารวมตัวกันเพื่อหาตลาดรองรับผลิตผล นอกจากการส่งให้พ่อค้าคนกลางอย่างเดียว โชคดีที่ปีนี้ Lotus รับผลิตผลของชาวบ้าน เข้าไปขายในห้าง ช่วยระบายสินค้าได้อีกทางราคาปีนี้จึงพอหายใจได้บ้าง ที่เฉลี่ยตลอดฤดูกาลเก็บเกี่ยวน่าจะอยู่ที่ 15 บาท (หมายถึงเกรด A)

          พวกคุณที่ยังสนับสนุนม๊อบสวนยาง ผมก็ไม่อาจทราบได้ว่าสนับสนุนจริง หรือแค่อยากหาเรื่องซ้ำรัฐบาล และที่สำคัญ คำว่าพอดีของพวกคุณมันอยู่ที่ไหน
           
           อ่อ ผมก็ไม่ได้สนับสนุนนโยบายรับจำนำข้าวของรัฐบาลหรอกนะ อันนั้นก็กลืนเลือดเหมือนกัน แต่พอมันเยอะเกิน แล้วผมเห็นคนในนี้ไม่ได้รู้อะไรจริงๆ เลย วันๆเอาแต่หาเรื่องด่ารัฐบาล มันปวดใจนะ ที่เห็นคนไทยทำตัวอวดฉลาดเรื่องการเกษตร แต่โคตรเหง้าตัวเองไม่เคยสัมผัสมันด้วยซ้ำ  
  
           ม๊อบเกษตรกรจะมาทุกปี ทุกรัฐบาล หากการแก้ไข ยังคงเป็นการอุ้มราคา

บอกตรงๆ เชียร์เพื่อไทยสุดใจ แต่กรณีรับจำนำข้าว กับม๊อบสวนยาง เกินจะทนจริงๆ