ท่านที่เคารพครับ ท่านที่เคยอ่าน " ฤทธิ์มีดสั้น " อมตะนิยายกำลังภายใน จากปลายปากกาของ โกวเล้ง คงจะระลึกถึงได้ว่า ลี้คิมฮวงโดนอดีตกัดกร่อนจิตใจ จนต้องใช้สุราราดดับทุกข์ และทุกๆครั้งที่ดื่ม ลี้คิมฮวงจะใช้มีดสั้นแกะสลักท่อนไม้เป็นรูปสตรีนางหนึ่ง
นางคือลิ่มซีอิม สุภาพสตรีคนรักในอดีต ที่ลี้คิมฮวงไม่เคยได้อยู่ชิดใกล้นางเลย
แต่นางอยู่ในหัวใจลี้คิมฮวง เสมอต้น เสมอปลาย เสมอมา....
ท่านที่เคารพครับ ท่านเองเหล่าสุภาพบุรุษ อาจจะเคยมีความรู้สึกอย่างนี้ยามวัยฉกรรจ์ เลือดลมร้อนระอุ คุณธรรมน้ำมิตรต่อคนรัก ต่อมิตรสหายเต็มเปี่ยม
ช่วงหนึ่งของชีวิต ท่านย่อมเคยผ่านประสบการณ์นี้ที่ว่า หนังสือบางเล่ม ควรเก็บไว้บนหิ้ง ผู้หญิงบางคน ควรเก็บไว้ในใจ
ท่านอาจจะผ่านพบฤดูหนาวมาหลายฤดู
แต่ต้องมีสักฤดู ที่ประทับฝังจำ
ท่านอาจจะผ่านพบสุภาพสตรีมาหลาย ต่อ หลายคน
แต่ต้องมีเธอสักคน ที่ประทับฝังใจ
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา เราจะพานพบคนชื่อ ทักษิณ เราจะพานพบคนชื่อ ยิ่งลักษณ์ เราจะพานพบคนชื่อ สมัคร ได้สักกี่คนกันได้เล่า เมื่อพบพานแล้ว ก็ไม่เคยลืมเลือน
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา เราจะพานพบคนชื่อ จำลอง ชื่อ สนธิ ชื่อ อภิสิทธิ์ ชื่อ สุเทพ ชื่อ เนวิน ชื่อ วสันต์ ได้อีกสักกี่คนกันเล่า เมื่อพบแล้ว ก็ขออย่าได้พบกันอีกเลย ( ฮา )
เพราะจำลอง สนธิ อภิสิทธิ์ สุเทพ เนวิน วสันต์ เพียงที่เจอกันอยู่นี้ ก็ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ ขอกวาดน้ำคว่ำขัน พบกันชาติเดียวจริงๆ กับพฤติกรรม
................................
เสียงเพลง November Rain ตอกย้ำเข้าไปถึงก้นบึ้งของหัวใจที่ลึกสุดใจท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหนำริมปิง เชียงใหม่ อย่างหนัก แบบไม่ลืมหู ลืมตา เฉินซินแสรุ่นพี่ผมจากฮ่องกง กดไลท์เตอร์เรียกพนักงานมาสั่ง x.o เปิดอีกขวด
....When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
ฯลฯ
ท่านที่เคารพ ท่านย่อมเคยมีความหลัง กับบางสถานที่ ท่านย่อมเคยมีบทเพลง ที่ลึกซึ้ง ตรึงใจ ที่ฟังคราใด จะดึงความคิดให้ย้อนล่องลอยไปสู่อดีต
แล้วท่านมีบทเพลงใดกันเล่า ที่กินใจ บอกผมสักเพลงได้มั๊ยขอรับ ?
พนักงานเสิร์ฟสาวสวย เสิร์ฟเหล้าอีกขวดมาที่โต๊ะ เฉินพูดขึ้นกึ่งขอร้องว่า
" ช่วยกรุณา เบาเสียงเพลงหน่อยเถอะครับได้โปรด ผมขอร้องจริงๆ ผมอยากจะฟังเสียงสายฝน ...." เธอขมวดคิ้วดกหนา แต่ก็สลายไปในพริบตา ใบหน้าขาวแดงซ่าน พร้อมรอยยิ้มทั้งแววตาและมุมปากอย่างบริสุทธิ์ใส
สายฝนกระหน่ำซัดสาด พร้อมสายลมที่พัดโกรกมาราวจะรื้อให้ราบ เฉินรินเหล้าแล้วเทลงลำคอแบบลืมสังเกตดวงตากลมโตที่มองอย่างฉงน
ผู้ชายบางคน ต้องกลายเป็น " อดีต " เพราะเธอบอกว่า อยู่กับเขา แล้ว ไม่มี " อนาคต "
ผู้หญิงบางคน ต้องอนาคตพังทลาย เพราะผู้ชาย รับไม่ได้ กับ " อดีต " ของเธอ
คนทุกๆคน ย่อมจะมี อดีตตามมาหลอกหลอน เรามีบทเรียนมากมาย ไม่ว่าจากหนัง หนังสือ ละคร ที่อดีตมีส่วนกำหนด ให้ปัจจุบันบิดเบี้ยว
คนบางคน หากมันลงตัว ก็เป็นแรงผลักดันมหาศาล คนบางคน หากไม่ลงตัว ก็คือผีห่า ซาตานดีๆนี่เอง ที่ฉุดดึงชีวิตให้ตกต่ำ แทบไม่ได้ผุด ได้เกิด
อดีตของท่านทักษิณ คือ อัศวินโลกที่สาม
อดีตของเปรม คือ นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา มนูญ อาทิตย์ ชวลิต ระดับบิ๊กๆ บิ๊กสุ บิ๊กเต้ บิ๊กหนุน ล้วนโดนนักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา ใช้วิทยายุทธ สยบมาแล้วแบบกระอักเลือด รวมถึงท่านนายกฯทักษิณ อันตอกย้ำถึงรังสีอำมหิตของ คนชื่อ เปรม ที่เลือดเย็นยิ่งนัก
จริงอยู่ ที่ใครบางคน บอกกับเราว่า คนเราไม่ควรจะจ่อมจมและอาวรณ์กับอดีต แต่มีใคร ที่ลืม " อดีต " ของนักฆ่าฯคนนี้ได้บ้างล่ะ หรือท่านลืมได้ลงคอ
จริงอยู่ ที่ใครบางคน อาจจะบอกว่า เปรม ถอดเขี้ยวเล็บแล้ว แต่ มีใคร วางใจ ได้บ้างล่ะ ?
แต่สถานะการณ์ บ้านเมือง เวลานี้ ที่เข้าสู่โหมด ปรองดอง ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ สุภาพสตรีของทุกท่าน
เราควรจะ จำเพื่อ ลืม อดีตของเปรมหรือไม่ ท่านที่เคารพครับ ?
.............................................
ยิ่งลักษณ์ ยิ้มเย้ยยุทธจักร 7 นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา และ การถอยของเนวิน การถอยของสนธิ
นางคือลิ่มซีอิม สุภาพสตรีคนรักในอดีต ที่ลี้คิมฮวงไม่เคยได้อยู่ชิดใกล้นางเลย
แต่นางอยู่ในหัวใจลี้คิมฮวง เสมอต้น เสมอปลาย เสมอมา....
ท่านที่เคารพครับ ท่านเองเหล่าสุภาพบุรุษ อาจจะเคยมีความรู้สึกอย่างนี้ยามวัยฉกรรจ์ เลือดลมร้อนระอุ คุณธรรมน้ำมิตรต่อคนรัก ต่อมิตรสหายเต็มเปี่ยม
ช่วงหนึ่งของชีวิต ท่านย่อมเคยผ่านประสบการณ์นี้ที่ว่า หนังสือบางเล่ม ควรเก็บไว้บนหิ้ง ผู้หญิงบางคน ควรเก็บไว้ในใจ
ท่านอาจจะผ่านพบฤดูหนาวมาหลายฤดู
แต่ต้องมีสักฤดู ที่ประทับฝังจำ
ท่านอาจจะผ่านพบสุภาพสตรีมาหลาย ต่อ หลายคน
แต่ต้องมีเธอสักคน ที่ประทับฝังใจ
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา เราจะพานพบคนชื่อ ทักษิณ เราจะพานพบคนชื่อ ยิ่งลักษณ์ เราจะพานพบคนชื่อ สมัคร ได้สักกี่คนกันได้เล่า เมื่อพบพานแล้ว ก็ไม่เคยลืมเลือน
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา เราจะพานพบคนชื่อ จำลอง ชื่อ สนธิ ชื่อ อภิสิทธิ์ ชื่อ สุเทพ ชื่อ เนวิน ชื่อ วสันต์ ได้อีกสักกี่คนกันเล่า เมื่อพบแล้ว ก็ขออย่าได้พบกันอีกเลย ( ฮา )
เพราะจำลอง สนธิ อภิสิทธิ์ สุเทพ เนวิน วสันต์ เพียงที่เจอกันอยู่นี้ ก็ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ ขอกวาดน้ำคว่ำขัน พบกันชาติเดียวจริงๆ กับพฤติกรรม
................................
เสียงเพลง November Rain ตอกย้ำเข้าไปถึงก้นบึ้งของหัวใจที่ลึกสุดใจท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหนำริมปิง เชียงใหม่ อย่างหนัก แบบไม่ลืมหู ลืมตา เฉินซินแสรุ่นพี่ผมจากฮ่องกง กดไลท์เตอร์เรียกพนักงานมาสั่ง x.o เปิดอีกขวด
....When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
ฯลฯ
ท่านที่เคารพ ท่านย่อมเคยมีความหลัง กับบางสถานที่ ท่านย่อมเคยมีบทเพลง ที่ลึกซึ้ง ตรึงใจ ที่ฟังคราใด จะดึงความคิดให้ย้อนล่องลอยไปสู่อดีต
แล้วท่านมีบทเพลงใดกันเล่า ที่กินใจ บอกผมสักเพลงได้มั๊ยขอรับ ?
พนักงานเสิร์ฟสาวสวย เสิร์ฟเหล้าอีกขวดมาที่โต๊ะ เฉินพูดขึ้นกึ่งขอร้องว่า
" ช่วยกรุณา เบาเสียงเพลงหน่อยเถอะครับได้โปรด ผมขอร้องจริงๆ ผมอยากจะฟังเสียงสายฝน ...." เธอขมวดคิ้วดกหนา แต่ก็สลายไปในพริบตา ใบหน้าขาวแดงซ่าน พร้อมรอยยิ้มทั้งแววตาและมุมปากอย่างบริสุทธิ์ใส
สายฝนกระหน่ำซัดสาด พร้อมสายลมที่พัดโกรกมาราวจะรื้อให้ราบ เฉินรินเหล้าแล้วเทลงลำคอแบบลืมสังเกตดวงตากลมโตที่มองอย่างฉงน
ผู้ชายบางคน ต้องกลายเป็น " อดีต " เพราะเธอบอกว่า อยู่กับเขา แล้ว ไม่มี " อนาคต "
ผู้หญิงบางคน ต้องอนาคตพังทลาย เพราะผู้ชาย รับไม่ได้ กับ " อดีต " ของเธอ
คนทุกๆคน ย่อมจะมี อดีตตามมาหลอกหลอน เรามีบทเรียนมากมาย ไม่ว่าจากหนัง หนังสือ ละคร ที่อดีตมีส่วนกำหนด ให้ปัจจุบันบิดเบี้ยว
คนบางคน หากมันลงตัว ก็เป็นแรงผลักดันมหาศาล คนบางคน หากไม่ลงตัว ก็คือผีห่า ซาตานดีๆนี่เอง ที่ฉุดดึงชีวิตให้ตกต่ำ แทบไม่ได้ผุด ได้เกิด
อดีตของท่านทักษิณ คือ อัศวินโลกที่สาม
อดีตของเปรม คือ นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา มนูญ อาทิตย์ ชวลิต ระดับบิ๊กๆ บิ๊กสุ บิ๊กเต้ บิ๊กหนุน ล้วนโดนนักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา ใช้วิทยายุทธ สยบมาแล้วแบบกระอักเลือด รวมถึงท่านนายกฯทักษิณ อันตอกย้ำถึงรังสีอำมหิตของ คนชื่อ เปรม ที่เลือดเย็นยิ่งนัก
จริงอยู่ ที่ใครบางคน บอกกับเราว่า คนเราไม่ควรจะจ่อมจมและอาวรณ์กับอดีต แต่มีใคร ที่ลืม " อดีต " ของนักฆ่าฯคนนี้ได้บ้างล่ะ หรือท่านลืมได้ลงคอ
จริงอยู่ ที่ใครบางคน อาจจะบอกว่า เปรม ถอดเขี้ยวเล็บแล้ว แต่ มีใคร วางใจ ได้บ้างล่ะ ?
แต่สถานะการณ์ บ้านเมือง เวลานี้ ที่เข้าสู่โหมด ปรองดอง ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ สุภาพสตรีของทุกท่าน
เราควรจะ จำเพื่อ ลืม อดีตของเปรมหรือไม่ ท่านที่เคารพครับ ?
.............................................