สวัสดีอีกครั้งครับเพื่อนๆ ที่มีฝันอยากจะเป็นเจ้าของกิจการ มาคราวนี้ผมมาขอโอกาสอีกครั้งในการนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับการทำธุรกิจเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ ฟังดูน่าสนใจมั้ยล่ะครับ... แล้วเจ้าธุรกิจที่ว่ามันคืออะไรล่ะ
สำหรับการทำธุรกิจ หากจะย้อนกลับไปในอดีตไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลยครับ เพราะจะต้องมีเงินทุน ต้องมีหน้าร้าน ต้องมี Connection และยังต้องมีอะไรๆ อีกมากมายที่จะเป็นองค์ประกอบในการทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ
แต่เมื่อกาลเวลาเดินทางมาถึงในยุคนี้ ซึ่งเป็นยุคดิจิตอล หรือยุคอินเตอร์เน็ต นิยามของการทำธุรกิจได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เราสามารถเรียกได้ว่า เปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง ...
หากเพื่อนๆ สนใจเรื่องราวของธุรกิจเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ ก็ลงชื่อไว้นะครับ ผมจะนำเนื้อหามาลงให้อ่านกันเพลินๆ ครับ
ขอบคุณครับ
(นายแว่นธรรมดา)
...
มาต่อแล้วครับ...
... บทเริ่มต้น ...
"นิยามของงานประจำแสนสุข"
สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่านผมชื่อ “มาวิน” ผมเองเคยเป็นลูกจ้างทำงานประจำมาก่อน ทุกๆ วันผมต้องเดินทางไปทำงาน ตอกบัตรเข้าเช้า ตอกบัตรออกตอนเย็น ทำกิจกรรมแบบนี้ซ้ำๆ และผมก็คิดว่ามันมีแค่นี้จริงๆ เพราะเหตุนี้หลายคนจึงเรียกมันว่างานประจำ แต่ในสมัยก่อนที่ผมเป็นพนักงานประจำนั้น ผมกลับรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำนั้นมันค่อนข้างจะโอเค ผมเลยขอเรียกมันว่า
“งานประจำแสนสุข”
เจ้างานประจำแสนสุขของผมทำให้ผมคิดว่าผมอยากจะเกษียณไปกับบริษัทที่ผมทำอยู่ เพราะบริษัทแห่งนี้เป็นบริษัทใหญ่โต มีชื่อเสียง ใครๆ ก็อยากเข้ามาเป็นส่วนร่วม เป็นพนักงาน มันดูดีใช่มั้ยล่ะครับ...
แต่ชีวิตผมก็เกิดจุดที่ต้องเปลี่ยนแปลงจนได้...
ทุกคนล้วนสร้างเนื้อสร้างตัวกันแล้วส่วนผมกำลังทำอะไรอยู่
ผมกำลังหมกมุ่นอยู่กับงานประจำน่ะซิครับ มันผิดมากหรือเปล่าที่ผมผันอยากจะเป็นลูกจ้างประจำไปจนเกษียณ บอกผมหน่อยซิ!
จริงอยู่ที่มันก็ไม่ผิดที่ฝันอยากจะเป็นลูกจ้างประจำไปจนเกษียณ แต่ถ้าผมยังไม่เริ่มต้นที่จะทำอะไรเป็นของตัวเองตั้งแต่วันนี้ ตอนแก่ๆ ผมจะมีภาพเป็นยังไงนะ...
การทำงานประจำจะต้องพัฒนาตัวเองอย่างสม่ำเสมอ เด็กรุ่นใหม่ๆ ก็ก้าวเข้ามาเรื่อยๆ คนเก่าๆ ก็ต้องพัฒนาตัวเองให้ทันเด็กๆ ตอนที่เรายังเป็นเด็กใหม่ หากเราทำอะไรผิดพลาดรุ่นพี่ๆ ก็คงจะให้อภัยเรา เพราะคิดว่าเรายังเด็ก ยังเด๋อๆ ด๋าๆ แต่ถ้าเรามีประสบการณ์แล้วเราทำผิดพลาดล่ะ... มันจะถูกมองว่า “เราไม่เก่ง” น่ะซิ...
วันนี้ขอแค่นี้ก่อนถ้าถูกใจจะมาต่อนะครับ...
ขอบคุณครับ
(นายแว่นธรรมดา)
ธุรกิจเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ Small SME (เกริ่นนำ)
สำหรับการทำธุรกิจ หากจะย้อนกลับไปในอดีตไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลยครับ เพราะจะต้องมีเงินทุน ต้องมีหน้าร้าน ต้องมี Connection และยังต้องมีอะไรๆ อีกมากมายที่จะเป็นองค์ประกอบในการทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ
แต่เมื่อกาลเวลาเดินทางมาถึงในยุคนี้ ซึ่งเป็นยุคดิจิตอล หรือยุคอินเตอร์เน็ต นิยามของการทำธุรกิจได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เราสามารถเรียกได้ว่า เปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง ...
หากเพื่อนๆ สนใจเรื่องราวของธุรกิจเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ ก็ลงชื่อไว้นะครับ ผมจะนำเนื้อหามาลงให้อ่านกันเพลินๆ ครับ
ขอบคุณครับ
(นายแว่นธรรมดา)
...
มาต่อแล้วครับ...
... บทเริ่มต้น ...
"นิยามของงานประจำแสนสุข"
สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่านผมชื่อ “มาวิน” ผมเองเคยเป็นลูกจ้างทำงานประจำมาก่อน ทุกๆ วันผมต้องเดินทางไปทำงาน ตอกบัตรเข้าเช้า ตอกบัตรออกตอนเย็น ทำกิจกรรมแบบนี้ซ้ำๆ และผมก็คิดว่ามันมีแค่นี้จริงๆ เพราะเหตุนี้หลายคนจึงเรียกมันว่างานประจำ แต่ในสมัยก่อนที่ผมเป็นพนักงานประจำนั้น ผมกลับรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำนั้นมันค่อนข้างจะโอเค ผมเลยขอเรียกมันว่า
“งานประจำแสนสุข”
เจ้างานประจำแสนสุขของผมทำให้ผมคิดว่าผมอยากจะเกษียณไปกับบริษัทที่ผมทำอยู่ เพราะบริษัทแห่งนี้เป็นบริษัทใหญ่โต มีชื่อเสียง ใครๆ ก็อยากเข้ามาเป็นส่วนร่วม เป็นพนักงาน มันดูดีใช่มั้ยล่ะครับ...
แต่ชีวิตผมก็เกิดจุดที่ต้องเปลี่ยนแปลงจนได้...
ทุกคนล้วนสร้างเนื้อสร้างตัวกันแล้วส่วนผมกำลังทำอะไรอยู่
ผมกำลังหมกมุ่นอยู่กับงานประจำน่ะซิครับ มันผิดมากหรือเปล่าที่ผมผันอยากจะเป็นลูกจ้างประจำไปจนเกษียณ บอกผมหน่อยซิ!
จริงอยู่ที่มันก็ไม่ผิดที่ฝันอยากจะเป็นลูกจ้างประจำไปจนเกษียณ แต่ถ้าผมยังไม่เริ่มต้นที่จะทำอะไรเป็นของตัวเองตั้งแต่วันนี้ ตอนแก่ๆ ผมจะมีภาพเป็นยังไงนะ...
การทำงานประจำจะต้องพัฒนาตัวเองอย่างสม่ำเสมอ เด็กรุ่นใหม่ๆ ก็ก้าวเข้ามาเรื่อยๆ คนเก่าๆ ก็ต้องพัฒนาตัวเองให้ทันเด็กๆ ตอนที่เรายังเป็นเด็กใหม่ หากเราทำอะไรผิดพลาดรุ่นพี่ๆ ก็คงจะให้อภัยเรา เพราะคิดว่าเรายังเด็ก ยังเด๋อๆ ด๋าๆ แต่ถ้าเรามีประสบการณ์แล้วเราทำผิดพลาดล่ะ... มันจะถูกมองว่า “เราไม่เก่ง” น่ะซิ...
วันนี้ขอแค่นี้ก่อนถ้าถูกใจจะมาต่อนะครับ...
ขอบคุณครับ
(นายแว่นธรรมดา)