เสม็ดในความฝัน

(อาจมีคำไม่สุภาพบ้าง ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน)

ท่านผู้บริหาร : ทำให้ข่าวนี้เงียบที่สุดนะ
ลูกน้อง : แต่เรื่องมันใหญ่นะครับ น่าจะเอาไม่อยู่
ท่านผู้บริหาร : งั้นทำไงก็ได้ให้มันดูเป็นเรื่องเล็กๆ
ลูกน้อง : ถ้าจะไม่ไหวครับ เอาให้มันดูว่าเราพยายามเต็มที่แล้ว ทุ่มเทสุดๆแล้ว เอาไม่อยู่ดีกว่านะครับ ยังพอดูดีบ้าง
ท่านผู้บริหาร : เอาก็เอา แต่ต้องพยายามทำให้บริษัทฯดูดีที่สุดนะ แล้วงบประมาณเอาแบบสุดๆเลยนะ
ลูกน้อง : เท่าไหร่ไม่อั้นเลยเหรอครับ
ท่านผู้บริหาร : ใช้สมองบ้าง... สุดๆคือต้องใช้อย่างมีประสิทธิภาพสุดๆ ผมพูดได้แค่เนี่ย
ลูกน้อง : กูทนไม่ไหวแล้ว ไอ้สาดดด พ่องเอาแต่นั่งบนโต๊ะรอรายงาน สั่งโน่นนี่นั่น เดือนหน้าเอาครอบครัวไปเล่นน้ำที่พ่องทำรั่วไหม ฉิหายหมดแล้วยังจะรักษาหน้าอีก พ่องไม่เคยอายใครอยู่แล้ว จำกัดงบประมาณทำไม บริษัทขาดทุนไม่ได้ทำให้ครอบครัวพ่องล้มละลายตายตามไปหรอก ทำเองไม่ได้ ไม่บอกคนอื่น ไม่หาคนมาช่วย เก่งตายหละ ไอ้ฟาย...

(ไม่ใช่เรื่องจริง แต่อยากให้เป็นอย่างนี้จริงๆ)