อยากถามความเห็นจากคนที่มีประสบการณ์โดยตรง หรือจากคนที่มีคนสนิทเป็นลูกเมียน้อยค่ะ ว่าลูกเมียน้อยเค้าคิดยังไง รู้สึกยังไง มีปัญหาการใช้ชีวิตยังไง คือที่อยากรู้เพราะเราสงสัย เราเป็นเด็กที่พ่อแม่เลิกกัน เพราะสาเหตุหลักคือเรื่องเงิน สาเหตุรองคือเมียน้อย แม่เราเองก็เข้มแข็ง ไม่เสียใจเลยที่เลิกกับพ่อ และเลี้ยงดูเราคนเดียวเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เรา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้รู้สึกเป็นปัญหาอะไร แต่เมื่อได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง ที่เป็นลูกเมียน้อย (ไม่ใช่เมียน้อยพ่อเรานะ ลูกเมียน้อยของใครก็ไม่รู้) ทำให้เราอดเปรียบเทียบชีวิตตัวเองไม่ได้ ข้อแตกต่าง

1. แม่เราเก็บตัวไม่ค่อยได้ติดต่อญาติเลย(เพราะต้องทำงานเลี้ยงดูเรา) ทำให้เราไม่สนิทกับญาติแถมเป็นเราลูกคนเดียว ใช้ชีวิตแบบโดดเดี่ยวมาตลอด แต่ผู้หญิงที่เป็นลูกเมียน้อย กลับห้อมล้อมด้วยญาติๆ ญาติๆของเขาเห็นอกเห็นใจ สงสารที่เป็นลูกเมียน้อยจึงเป็นห่วงเป็นใย เอาอกเอาใจเพื่อเติมเต็มปมด้อย

2. เราเป็นคนไม่ค่อยพูด เข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง (แต่ก่อนบ้านแตกคุยเก่งจนตอนเรียนครูต้องจับแจกโต๊ะกับเพื่อน) แต่ผู้หญิงที่เป็นลูกเมียน้อย เป็นที่ยอมรับในสังคม หน้าตาสวย เป็นดาวโรงเรียน มีแต่คนรัก (เราก็ไม่ได้ขี้เหล่นะ แต่ก็ไม่ได้สวยเท่าผู้หญิงคนนั้น)

3. เราค่อนข้างคิดมาก ทำให้ชีวิตไม่ค่อยจะมีความสุข แต่ผูหญิงคนนั้นใช้ชีวิตที่สนุกสนานมากเลย

ที่คิดได้ตอนนี้มีแค่นี้ และขอถามเพิ่มเติมด้วยว่า "สังคมส่วนใหญ่สงสารเด็กที่เกิดมาเป็นลูกเมียน้อย แล้วมีใครนึกถึงการใช้ชีวิตของเด็กที่พ่อแม่เลิกกันเพราะเมียน้อยท้องบ้างไหมคะ"