จากประสบการณ์ที่เห็นมาตลอดเลยนะคะ เวลาเลิกกัน ยิ่งถ้าฝ่ายชายเป็นฝ่ายบอกเลิก.. ส่วนใหญ่ เราเห็นฝ่ายชาย ดี๊ด๊า เกือบ (ย้ำว่า แค่เกือบนะคะ ไม่ใช่ทั้งหมด) ทุกคน เฮฮาปาร์ตี้กะเพื่อน ใช้ชีวิตแบบที่ตอนเป็นแฟน ไม่ได้ใช้ กิ๊กกั๊กกับสาวไปทั่ว

ณ moment นึง ถามว่า ผู้ชายเศร้ามั๊ย มีบ้างค่ะ แต่ถ้าถามว่า เค้าสุขมั๊ย... เท่าที่เห็นมา ถ้าฝ่ายชายบอกเลิก ส่วนใหญ่ happy เกือบทั้งนั้นเลยค่ะ

ส่วนผู้หญิงเหรอคะ นั่งระทมทุกข์ไปค่ะ นั่งคร่ำครวญว่า เราเคยดีอย่างนั้น เคยดีอย่างนี้ เค้าเคยรักเราที่สุด เค้าเคยบอกว่า เราคือคนที่เค้ารักที่สุด โน่น นี่ นั่น บลาๆๆๆๆๆ จมอยู่กับอดีตค่ะ


ผู้ชาย เค้าไม่ค่อยจำหรอกค่ะ ว่าเค้าเคยพูดอะไรกับเราไว้ ตอนเค้ายังรักเรา เค้าจำได้แค่ว่า ใช่.. เรา "เคย" เป็นคนที่เค้ารัก เรา "เคย" เป็นคนที่เค้าอยากอยู่ด้วย แต่สุดท้าย ถ้ามันพัง ผู้ชายส่วนใหญ่ เลือกที่จะลืมค่ะ

ปล.ความเห็นส่วนตัวเท่านั้นนะคะ


ถ้าถามเรา เดินหน้าต่อไปเถอะค่ะ ทำใจอยู่กับความทุกข์ให้ได้ รับมือกับมัน แล้วรีบลุกขึ้นมาเดินหน้าต่อไปค่ะ ธรรมชาติของผู้หญิงเวลารักใครซักคนนึง เรามีแต่ความหวังดี ความห่วงใย อยากสร้างอนาคตร่วมกับเค้า

แต่ถามกลับว่า คำว่า หวังดี ห่วงใย อยากมีอนาคตที่ดี ของเรา (ผู้หญิง) มันกลับกลายเป็น กรอบ เป็น กฎ กติกา ที่ผู้ชายเค้ารับไม่ได้

พอมาถึงจุดนึง ผู้ชายก็เบื่อกับเส้นที่เราพยายามตีไว้ และสุดท้าย เค้าก็รู้สึกว่า เค้าอยากออกนอกกรอบแล้ว เค้าอึดอัดกับสิ่งที่โดนยัดเยียดให้ และแล้วมันก็พังลง


ทุกคนอยากมีชีวิตคู่ที่ดี แต่ถามว่า ทำยังไงให้มันดี มันไม่ใช่แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรอกค่ะ ชีวิต "คู่" มันก็คือ ทั้ง ๒ ฝ่าย ต้องช่วยกันค่ะ

เรียนรู้กัน ยอมรับกัน ปรับตัวเข้าหากัน เปิดหู เปิดตา เปิดใจ เปิดปาก รับฟังซึ่งกันและกัน เพื่อก่อให้เกิดคำว่า "พอดี" ในชีวิตคู่

ถ้าเรียนรู้กันจนได้คำว่า พอดี แบบนี้ ชีวิตคู่ก็คือ อยู่กันได้ยาวค่ะ...