ขอออกตัวก่อนว่า ขณะเขียนยังแค้นฝังหุ่นอยู่ครับ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ผมไปจดเครื่องหมายการค้ามาครับ คือผมเพิ่งเริ่มทำธุระกิจเล็กๆเป็นของตัวเอง ก็เลยไปเองครับ ประหยัดและได้เรียนรู้
เข้าไปก็เจอน้องผู้หญิงคนผู้ชายคน อัธยาศัยดีมาก อธิบายทุกอย่างโอเคเลย ผมสังเกตุว่าน้องสองคนนี้ทำงานอย่างมีความสุขเลยล่ะ แอบคิดถึงตัวเองตอนเริ่มเป็นลูกจ้างเมื่อ 4ปีที่แล้ว ผมดีใจนะที่เห็นคนทำงานแล้วมีความสุข สนุกไปกับมัน ผมเริ่มประทับใจองค์กรนี้ขึ้นมาทันทีครับ
หลังจากผมทำตามที่น้องๆเค้าบอก คือเช็คชื่อ และรูปว่าตรง ซ้ำกะของใครหรือป่าว ผลปรากฎว่า ชื่อที่ผมจะจดเนี่ยมันซ้ำ ซึ่งผมก็คิดมาแล้วว่าต้องซ้ำ ส่วนรูปโอเค ไม่ซ้ำแน่นอนเพราะวาดมาเอง แต่ขายของคนละชนิดกันใช้ชื่อซ้ำกันได้ (เช่นน้ำดื่ม ยี่ห้อ ABC ส่วนของผมผลไม้ยี่ห้อ ABCเป็นต้น) สรุปคือชื่อที่ผมจะใช้เนี่ยซ้ำกับ น้ำผลไม้ (จำพวก 32) และ ผลไม้อบแห้ง (จำพวก 29) ส่วนของผม ผลไม้สด (จำพวก 31)
ทีนี้น้องเค้าก็ทำตามขั้นตอนโดยให้ไปกดบัตรคิวเพื่อปรึกษานายทะเบียน
และแล้ว เหตุการณ์ก็เริ่มตรงนี้ครับ
ขอเชิญหมายเลข.........ที่โต๊ะหมายเลข............
ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆๆ ผมคิดในใจ ต้องไม่ใช่โต๊ะนี้ (มีโต๊ะให้คำปรึกษาประมาณ 10โต๊ะ) เพราะโต๊ะนี้คือโต๊ะของ ท่านมนุษย์ป้า ที่ผมแอบเห็นท่านตั้งแต่แรกแล้วอคติในใจว่า แบบนี้ มนุษย์ป้าชัว แต่ก็แอบคิด ป้าเค้าอาจใจดีก้ได้ น้องๆพวกนั้นยังทำงานอย่างมีความสุขเลย
ผม : สวัสดีครับ พอดีน้องเค้าให้มาปรึกษาเรื่องเครื่องหมายการค้านะครับ (ทั้งๆที่คนที่จะมานั่งตรงนั้น ก็ต้องมาทำเพื่อสิ่งนี้สิ่งเดียว)
ท่านป้า : แล้วเช็คชื่อกับรูปหรือยัง (ผมคิดในใจ ถ้ายังไม่เช็ค น้องเค้าจะให้กรูมานั่งตรงนี้หรอ)
ผม : อ่อ เช็คแล้วครับ พร้อมยื่นเอกสาร ที่มีชื่อบริษัทที่จดชื่อเดียวกันไปก่อนหน้า (แต่ในเอกสารมีระบุนะครับว่าสินค้าที่แต่ละบริษัทขอเป็นจำพวกไหน)
ท่านป้า : ผลไม้เหมือนกันก็จบแล้ว ใช้ไม่ได้หรอก
ผม : แต่ของเค้าเป็นผลไม้แปรรูปนะครับ ของผมเป็นผลไม้สด ส่งสดๆเลย
ท่านป้า : นั่นแหละผลไม้เหมือนกัน จดไม่ได้
ผม : แล้วทำไมน้ำผลไม้ กับ ผลไม้อบแห้งจดได้ละครับ ในเมื่อเป็นผลไม้เหมือนกัน (ผมไม่ได้ตั้งใจจะกวนบาทาท่านป้าแม้แต่น้อย แต่ผมถามเพราะสงสัยจริงๆ)
ท่านป้า : ทำหน้าแบบ
กล้าย้อนกรูหรอ แล้วตอบว่า คุณจะลองจดดูก็ได้
จากนั้นแกลุกแล้วเดินไปที่อื่นครับ ปล่อยผมนั่งงงว่า แล้วตรูจะทำไงต่อเนี่ย จดไม่จด ผมยังนั่งรอแกต่อไปประมาณ 2นาที เนื่องจากยังอยากรู้คำตอบจากข้อสงสัยข้างบน จนผมทนไม่ไหวในมารยาทแบบนี้ ผมจึงลุกออกจากตรงนั้นแบบงงๆและซึมๆ
สรุปคือ ผมโทรไปบ่นกะเพื่อนและแฟนด้วยความโมโห ผมไม่เข้าใจว่าผมถามด้วยเหตผลและความไม่ีรู้ ซึ่งผมว่าคนหลายๆคนที่ไม่เคยทำก็ไม่รู้ ทำไมท่านป้าไม่ตอบ ทำไมไม่ดูน้องๆที่เค้าทำงานแบบมีความสุขบ้าง ยังไงก็ตามพรุ่งนี้ผมจะไปใหม่ จะไปกดบัตรคิวใหม่ ถ้าตรงกะโต๊ะท่านป้าผมจะทิ้งบัตรคิวแล้วกดใหม่ จนกว่าผมจะได้คุยกะคนที่ไม่ใช่ท่านป้า
ถ้าผมเข้าใจอะไรผิดไปเรื่องการขอจดเครื่องหมายการค้าผมต้องขอโทษ ณที่นี้เลยครับ
วันนี้ผมไปเจอ มนุษย์ป้า มาครับ ขอระบาย
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ผมไปจดเครื่องหมายการค้ามาครับ คือผมเพิ่งเริ่มทำธุระกิจเล็กๆเป็นของตัวเอง ก็เลยไปเองครับ ประหยัดและได้เรียนรู้
เข้าไปก็เจอน้องผู้หญิงคนผู้ชายคน อัธยาศัยดีมาก อธิบายทุกอย่างโอเคเลย ผมสังเกตุว่าน้องสองคนนี้ทำงานอย่างมีความสุขเลยล่ะ แอบคิดถึงตัวเองตอนเริ่มเป็นลูกจ้างเมื่อ 4ปีที่แล้ว ผมดีใจนะที่เห็นคนทำงานแล้วมีความสุข สนุกไปกับมัน ผมเริ่มประทับใจองค์กรนี้ขึ้นมาทันทีครับ
หลังจากผมทำตามที่น้องๆเค้าบอก คือเช็คชื่อ และรูปว่าตรง ซ้ำกะของใครหรือป่าว ผลปรากฎว่า ชื่อที่ผมจะจดเนี่ยมันซ้ำ ซึ่งผมก็คิดมาแล้วว่าต้องซ้ำ ส่วนรูปโอเค ไม่ซ้ำแน่นอนเพราะวาดมาเอง แต่ขายของคนละชนิดกันใช้ชื่อซ้ำกันได้ (เช่นน้ำดื่ม ยี่ห้อ ABC ส่วนของผมผลไม้ยี่ห้อ ABCเป็นต้น) สรุปคือชื่อที่ผมจะใช้เนี่ยซ้ำกับ น้ำผลไม้ (จำพวก 32) และ ผลไม้อบแห้ง (จำพวก 29) ส่วนของผม ผลไม้สด (จำพวก 31)
ทีนี้น้องเค้าก็ทำตามขั้นตอนโดยให้ไปกดบัตรคิวเพื่อปรึกษานายทะเบียน
และแล้ว เหตุการณ์ก็เริ่มตรงนี้ครับ
ขอเชิญหมายเลข.........ที่โต๊ะหมายเลข............
ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆๆ ผมคิดในใจ ต้องไม่ใช่โต๊ะนี้ (มีโต๊ะให้คำปรึกษาประมาณ 10โต๊ะ) เพราะโต๊ะนี้คือโต๊ะของ ท่านมนุษย์ป้า ที่ผมแอบเห็นท่านตั้งแต่แรกแล้วอคติในใจว่า แบบนี้ มนุษย์ป้าชัว แต่ก็แอบคิด ป้าเค้าอาจใจดีก้ได้ น้องๆพวกนั้นยังทำงานอย่างมีความสุขเลย
ผม : สวัสดีครับ พอดีน้องเค้าให้มาปรึกษาเรื่องเครื่องหมายการค้านะครับ (ทั้งๆที่คนที่จะมานั่งตรงนั้น ก็ต้องมาทำเพื่อสิ่งนี้สิ่งเดียว)
ท่านป้า : แล้วเช็คชื่อกับรูปหรือยัง (ผมคิดในใจ ถ้ายังไม่เช็ค น้องเค้าจะให้กรูมานั่งตรงนี้หรอ)
ผม : อ่อ เช็คแล้วครับ พร้อมยื่นเอกสาร ที่มีชื่อบริษัทที่จดชื่อเดียวกันไปก่อนหน้า (แต่ในเอกสารมีระบุนะครับว่าสินค้าที่แต่ละบริษัทขอเป็นจำพวกไหน)
ท่านป้า : ผลไม้เหมือนกันก็จบแล้ว ใช้ไม่ได้หรอก
ผม : แต่ของเค้าเป็นผลไม้แปรรูปนะครับ ของผมเป็นผลไม้สด ส่งสดๆเลย
ท่านป้า : นั่นแหละผลไม้เหมือนกัน จดไม่ได้
ผม : แล้วทำไมน้ำผลไม้ กับ ผลไม้อบแห้งจดได้ละครับ ในเมื่อเป็นผลไม้เหมือนกัน (ผมไม่ได้ตั้งใจจะกวนบาทาท่านป้าแม้แต่น้อย แต่ผมถามเพราะสงสัยจริงๆ)
ท่านป้า : ทำหน้าแบบ
จากนั้นแกลุกแล้วเดินไปที่อื่นครับ ปล่อยผมนั่งงงว่า แล้วตรูจะทำไงต่อเนี่ย จดไม่จด ผมยังนั่งรอแกต่อไปประมาณ 2นาที เนื่องจากยังอยากรู้คำตอบจากข้อสงสัยข้างบน จนผมทนไม่ไหวในมารยาทแบบนี้ ผมจึงลุกออกจากตรงนั้นแบบงงๆและซึมๆ
สรุปคือ ผมโทรไปบ่นกะเพื่อนและแฟนด้วยความโมโห ผมไม่เข้าใจว่าผมถามด้วยเหตผลและความไม่ีรู้ ซึ่งผมว่าคนหลายๆคนที่ไม่เคยทำก็ไม่รู้ ทำไมท่านป้าไม่ตอบ ทำไมไม่ดูน้องๆที่เค้าทำงานแบบมีความสุขบ้าง ยังไงก็ตามพรุ่งนี้ผมจะไปใหม่ จะไปกดบัตรคิวใหม่ ถ้าตรงกะโต๊ะท่านป้าผมจะทิ้งบัตรคิวแล้วกดใหม่ จนกว่าผมจะได้คุยกะคนที่ไม่ใช่ท่านป้า
ถ้าผมเข้าใจอะไรผิดไปเรื่องการขอจดเครื่องหมายการค้าผมต้องขอโทษ ณที่นี้เลยครับ