...เมื่อเย็นวานได้มีโอกาสไปดูละครเวทีประวัติศาสตร์อิสลามมาค่ะ ชื่อเรื่องคือ "ฏอริก อิบนุ ซิญาด วีรบุรุษที่โลกลืม"
เป็นละครเวลาเล็กๆที่เด็กๆวัยรุ่นมุสลิม ทั้งศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบัน ของโรงเรียนมัธยม อิสลามสันติชน เค้ารวมกลุ่มกันทำขึ้นมา
เพื่อที่จะนำรายได้ไปซื้อหนังสือเข้าห้องสมุด
ซึ่งน้องๆก็บอกว่า มีคนถามว่าทำไมไม่ขอบริจาคแล้วนำเงินไปซื้อหนังสือโดยตรง? หรือขอรับบริจาคหนังสือเลยละ?
ทำไมถึงต้องมาเหนื่อยทำละครเวที ซึ่งผลที่ได้อาจจะได้ไม่คุ้มเสียด้วยซ้ำ...
น้องๆเค้าก็ให้เหตุผลว่า...เค้าเลือกที่จะเหนื่อย และทำให้เกิดกับตัวพวกเค้า ให้เกิดการเรียนรู้ ได้ประสบการณ์ เข้าใจกระบวนการทำงาน
และได้แสดงศักยภาพของตัวเองออกมาและที่สำคัญยังเป็นการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องอีกด้วย
โครงการครั้งนี้ถือเป็นโครงการสร้างสรรค์จัดทำโดยเยาวชนมุสลิม ซึ่งยังไม่เคยเกิดขึ้นในสังคมมุสลิมในประเทศไทย
...ขอออกตัวก่อนว่า ไม่ได้เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนนี้แต่อย่างใด แต่ก็คุ้นเคยกันดี เพราะเป็นพี่น้องมุสลิมด้วยกัน เมื่อเดือนก่อน ไปงานอะไรซักอย่างจำไม่ได้ละ มีน้องคนนึงถามว่า พี่ขาาา พี่ไปดูละครเวทีมั้ยอ่า วันที่29 หนูนะ อยากไปมากเลย พี่ไปดิๆ เรื่อง.... ไอ้เราก็รับข้อมูลมาแบบ
งงๆ จำชื่อเรื่องก็ไม่ได้มันยาว พอจะกลับบ้าน ก็บอกน้องที่เป็นศิษย์เก่าไปว่า "เออๆ จองให้พี่ด้วย พี่อยากดูละครเวที"
จากนั้นก็ลืมมมมมม มารู้ตัวอีกทีก็ อ้าวจองแล้วหรอ โอเคๆ บัตร150 บาท นั่งแถวหลังสุด
บอกตรงๆว่า ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย กับการดูละครเวที บัตรราคาเท่านี้ แถมหนังหลังสุดอีก หัวคนจะบังมั้ยเนี่ย...
พอดี มีประสบการณ์ อาทิตย์ที่แล้วเพิ่งไปดูละครเวลามา ที่เอ็มเธียเตอร์ ไม่บอกชื่อเรื่องละกัน บัตร1500 ไม่รู้ว่าเกิดมาเตี้ยหรือคนนั่งข้างหน้าสูงไป บังเกือบมิด ต้องนั่งเอียงคอดู เมื่อยมาก แถมดูไม่จบเรื่องอีก ก็เลยไม่รู้ว่าตอนจบมันเป็นยังไง แต่นั่งดูไปก็ง่วง พอพักเบรค นั่งมองหน้าเพื่อนที่ไปด้วย และถามว่า "กลับบ้านมั้ยแก ไม่ไหวละ" 1500 ก็เสียดายอยู่หรอก แต่แบบ ไม่ไหว กลับดีกว่า เหอๆ
พอและ นอกเรื่องมานาน จากบัตร 1500 ดูไม่จบ เลยกลายมาเป็น 150 บาท แบบไม่ได้คิดอะไร...
ละครเรื่องนี้เค้าจัดแค่ 2 รอบ วันเดียว บัตรเราช่วงเย็น รอบสี่โมงเย็น อย่างรีบเลย สี่โมงยังอยู่บนรถอยู่เลย กลัวไปไม่ทัน แต่ไปถึง อ่าว...
ยังไม่เปิดประตูรึ ได้ยินเสียงประชาสัมพันธ์บอกว่า จะเปิดให้เข้าเวลา สี่โมงครึ่ง โอเค ดีมาก หาไรหม่ำก่อนดีกว่า
ในใจคิดว่า เอ๋...เค้าจะจัดยังไงว้า สงสัยคงเป็นเก้าอี้พลาสติกวางๆแน่เลย นั่งหลังสุด คงไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ แต่พอเข้าประตูไป ว้าววว
มีสแตน ฟินเลย นั่งบนสุด วิวงามม อิอิ
ระหว่างดู ก็มีเทคนิคขัดข้องบ้าง เสียงเบาไปบ้าง แอบพูดผิดนิดหน่อย แต่โดยรวมประทับใจ น่ารัก ซึ้ง ชอบมากค่ะ ไอ้ที่ผิดพลาดให้อภัย 555
[CR] เมื่อวานไปดูละครเวทีเรื่อง "Tariq ibn Ziyad วีรบุรุษที่โลกลืม" พี่ประทับใจมากจ๊ะน้องๆ
เป็นละครเวลาเล็กๆที่เด็กๆวัยรุ่นมุสลิม ทั้งศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบัน ของโรงเรียนมัธยม อิสลามสันติชน เค้ารวมกลุ่มกันทำขึ้นมา
เพื่อที่จะนำรายได้ไปซื้อหนังสือเข้าห้องสมุด
ซึ่งน้องๆก็บอกว่า มีคนถามว่าทำไมไม่ขอบริจาคแล้วนำเงินไปซื้อหนังสือโดยตรง? หรือขอรับบริจาคหนังสือเลยละ?
ทำไมถึงต้องมาเหนื่อยทำละครเวที ซึ่งผลที่ได้อาจจะได้ไม่คุ้มเสียด้วยซ้ำ...
น้องๆเค้าก็ให้เหตุผลว่า...เค้าเลือกที่จะเหนื่อย และทำให้เกิดกับตัวพวกเค้า ให้เกิดการเรียนรู้ ได้ประสบการณ์ เข้าใจกระบวนการทำงาน
และได้แสดงศักยภาพของตัวเองออกมาและที่สำคัญยังเป็นการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องอีกด้วย
โครงการครั้งนี้ถือเป็นโครงการสร้างสรรค์จัดทำโดยเยาวชนมุสลิม ซึ่งยังไม่เคยเกิดขึ้นในสังคมมุสลิมในประเทศไทย
...ขอออกตัวก่อนว่า ไม่ได้เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนนี้แต่อย่างใด แต่ก็คุ้นเคยกันดี เพราะเป็นพี่น้องมุสลิมด้วยกัน เมื่อเดือนก่อน ไปงานอะไรซักอย่างจำไม่ได้ละ มีน้องคนนึงถามว่า พี่ขาาา พี่ไปดูละครเวทีมั้ยอ่า วันที่29 หนูนะ อยากไปมากเลย พี่ไปดิๆ เรื่อง.... ไอ้เราก็รับข้อมูลมาแบบ
งงๆ จำชื่อเรื่องก็ไม่ได้มันยาว พอจะกลับบ้าน ก็บอกน้องที่เป็นศิษย์เก่าไปว่า "เออๆ จองให้พี่ด้วย พี่อยากดูละครเวที"
จากนั้นก็ลืมมมมมม มารู้ตัวอีกทีก็ อ้าวจองแล้วหรอ โอเคๆ บัตร150 บาท นั่งแถวหลังสุด
บอกตรงๆว่า ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย กับการดูละครเวที บัตรราคาเท่านี้ แถมหนังหลังสุดอีก หัวคนจะบังมั้ยเนี่ย...
พอดี มีประสบการณ์ อาทิตย์ที่แล้วเพิ่งไปดูละครเวลามา ที่เอ็มเธียเตอร์ ไม่บอกชื่อเรื่องละกัน บัตร1500 ไม่รู้ว่าเกิดมาเตี้ยหรือคนนั่งข้างหน้าสูงไป บังเกือบมิด ต้องนั่งเอียงคอดู เมื่อยมาก แถมดูไม่จบเรื่องอีก ก็เลยไม่รู้ว่าตอนจบมันเป็นยังไง แต่นั่งดูไปก็ง่วง พอพักเบรค นั่งมองหน้าเพื่อนที่ไปด้วย และถามว่า "กลับบ้านมั้ยแก ไม่ไหวละ" 1500 ก็เสียดายอยู่หรอก แต่แบบ ไม่ไหว กลับดีกว่า เหอๆ
พอและ นอกเรื่องมานาน จากบัตร 1500 ดูไม่จบ เลยกลายมาเป็น 150 บาท แบบไม่ได้คิดอะไร...
ละครเรื่องนี้เค้าจัดแค่ 2 รอบ วันเดียว บัตรเราช่วงเย็น รอบสี่โมงเย็น อย่างรีบเลย สี่โมงยังอยู่บนรถอยู่เลย กลัวไปไม่ทัน แต่ไปถึง อ่าว...
ยังไม่เปิดประตูรึ ได้ยินเสียงประชาสัมพันธ์บอกว่า จะเปิดให้เข้าเวลา สี่โมงครึ่ง โอเค ดีมาก หาไรหม่ำก่อนดีกว่า
ในใจคิดว่า เอ๋...เค้าจะจัดยังไงว้า สงสัยคงเป็นเก้าอี้พลาสติกวางๆแน่เลย นั่งหลังสุด คงไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ แต่พอเข้าประตูไป ว้าววว
มีสแตน ฟินเลย นั่งบนสุด วิวงามม อิอิ
ระหว่างดู ก็มีเทคนิคขัดข้องบ้าง เสียงเบาไปบ้าง แอบพูดผิดนิดหน่อย แต่โดยรวมประทับใจ น่ารัก ซึ้ง ชอบมากค่ะ ไอ้ที่ผิดพลาดให้อภัย 555