มักขลิโคสาล เป็นสัมมาทิฐิ เพราะเชื่อเรื่องเวียนว่ายตายเกิด

ด้วยเหตุที่ นางคนนี้ ยืนยันเป็นมั่นเหมาะว่า ผู้ใดก็ตาม จะนับว่าเป็น สัมมาทิฐิได้ ก็ต่อเมื่อ
มีความเชื่อในเรื่อง การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพข้ามชาติ(แบบตายเข้าโลง)
ซึ่งเป็นการกล่าวพร้อมๆ กับความพยายามที่จะ ชี้นำ ในทำนองว่า การที่ท่านพุทธทาส ไม่สอนอย่างนี้
และบรรดาพุทธบริษัททั้งหลาย ที่ไม่เชื่อตามอย่างนี้ ก็เท่ากับเป็นพวกมิจฉาทิฐิ ไปด้วย !



แต่ปัญหาข้อขัดแย้งมันมีอยู่นี่ครับ เพราะปรากฏหลักฐานจากพระไตรปิฎก ความว่า
มักขลิโคสาลและสาวก ก็มีความเชื่อในเรื่อง การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพข้ามชาติ(แบบตายเข้าโลง) เช่นกัน

คำถาม ก็คือ ถ้าหากนางคนนั้น ยังมีความเชื่อมั่นใน ทิฐิโง่ๆ ของตนอย่างเหนียวแน่นว่า
ใครก็ตามที่เชื่อในเรื่อง การเวียนว่ายตายเกิดข้ามภพข้ามชาติ(แบบตายเข้าโลง) จะได้ชื่อว่าเป็น สัมมาทิฐิ ไปเสียหมด
ดังนั้นแล้ว มักขลิโคสาลและสาวก ก็จัดเป็นพวก สัมมาทิฐิ ในพระพุทธศาสนา ด้วยน่ะสิครับ

หรือจะว่าอย่างไร ?



ขอย้ำว่า อย่าพยายาม หลีกหนี ข้อเท็จจริงอีกเลย นะครับ หลักฐานมันก็คาหูคาตาอยู่
หรือว่า นางคนนี้ จะเป็นคนประเภท เอาพระสูตรโน้น แต่ไม่เอาพระสูตรนี้
อย่าบอกนะครับว่า จะไม่ยอมรับ สามัญญผลสูตร เสียแล้ว (เพราะว่ามันมีข้อความที่ไม่ถูกใจ) !

พระพุทธเจ้า (๑) ไม่ตรัสผิดพลาด และ (๒) ไม่มีคำสอนใดขัดแย้งกันเอง



ยังจำ วลีเด็ด เหล่านี้ได้หรือไม่ครับ ?
และไม่ทราบว่า ในขณะนี้ ยังจะ "ถูกใจ" คำพูดเหล่านั้นอยู่อีกหรือเปล่า ?
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะสามารถตอบคำถามได้ตรงประเด็นเสียทีนะครับ !

คริคริ