พูดส่อเสียด (ปิสุณาวาจา) ... หนึ่งในวจีกรรมที่ควรเตือนตน
ในบันทึกนี้ ผมให้ความสนใจไปที่ วจีกรรม ข้อ ๕ คือ พูดส่อเสียด (ปิสุณาวาจา) ซึ่งเป็นพฤติกรรมของมนุษย์ที่พบได้ในสถานที่ทำงานทุก ๆ
แห่ง โดยบางครั้งมนุษย์หลายคนได้หลงลืมไปว่า คำพูดลักษณะนี้เป็นการทำร้ายผู้อื่น ถือเป็น บาปกรรมที่ต้องรับผล
ดัง พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ ได้นำเสนอไว้ในหน้า ๙๖ - ๙๗ ดังนี้
"...พูดส่อเสียด หรือ ปิสุณาวาจา หมายถึง เจตนาพูดส่อเสียดเหน็บแหนม กระทบกระเทือบ ถากถาง เย้ยหยันให้ผู้อื่นได้รับความเสียใจ คับแค้นใจ
ขุ่นเคือง โกรธ อับอาย มีความทุกข์
การพูดจาส่อเสียดมีอยู่ทั่วไปในทุกองค์กร และมีมากในหมู่สตรี คนพูดทำไปด้วยความเขลา หารู้ไม่ว่าการกระทำของตนเป็นการทำร้ายจิตใจ
ของผู้อื่น และวิบากกรรมที่ได้ทำไปจะตามสนองอย่างแน่นอน
คนบางคนพูดส่อเสียดผู้อื่นจนเคยตัว กลายเป็นนิสัยไปและหลงภูมิใจว่า ตนมีคารมคมคายในการประชดประชันถากถางผู้อื่น ทำให้ผู้อื่นเจ็บใจ
ยิ่งได้รับแรงเชียร์จากเพื่อนรอบข้างก็ยิ่งได้ใจใหญ่ ใช้วาจาสร้างความบาดหมางชิงชังให้กับผู้ที่ถูกกระทบ
คำพูดส่อเสียดที่ทิ่มตำผู้อื่นทำให้ผู้ถูกส่อเสียดบางคนถึงกับเสียคนเสียอนาคตไป เช่นบางคนมีปมด้อยด้านรูปร่างหรือด้านครอบครัว เมื่อถูก
เพื่อนส่อเสียดล้อเลียนอยู่เป็นประจำยิ่งขาดความเชื่อมั่นในตนเอง ตอกย้ำปมด้อยให้ฝังแน่นอยู่ในใจ ถึงกับเสียโอกาสเสียอนาคต เสียสุขภาพ
ทั้งกายและจิต
นักเรียนบางคนไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไปแล้วถูกเพื่อนล้อ กลายเป็นที่ขบขันของคนอื่น หรือทำให้ได้รับความอับอาย ส่งผลให้ความเชื่อมั่น
ในตนเองเสียไป บุคลิกภาพเสียไป และการเรียนตกต่ำลง กลายเป็นคนเก็บตัว ไม่เข้ากับเพื่อน ขวัญและกำลังใจตกต่ำ
บางคนไม่อยากไปทำงานหรือต้องฝืนใจไปทำงาน ก่อนออกจากบ้านก็เครียด เพราะกลัวว่าตนต้องพบกับสายตาที่ดูหมิ่นดูแคลน เยาะเย้ย และ
จะต้องได้ยินคำพูดที่ส่อเสียด กระทบกระเทือนจากคนบางคน ทำให้มีทุกข์ใจถึงกับเป็นโรคเครียด โรคความดันโลหิต โรคท้องผูก ปวดศีรษะไม
เกรน โรคกระเพาะอาหาร หรือโรคอื่น ๆ อันเนื่องมาจากความเครียด บางคนหาทางออกไม่ได้ถึงกับลาออกจากงาน บางคนคิดสั้นถึงฆ่าตัวตาย
ผู้เขียน (พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ) อยากจะขอร้องใครก็ตามที่มีนิสัยพูดส่อเสียดผู้อื่นให้หยุดการกระทำนั้นเสีย เพราะการใช้วาจาเป็น
อาวุธทิ่มแทง ทำร้ายผู้อื่นอย่างเหี้ยมโหด ผลของการกระทำดังกล่าว เมื่อตายไปโอกาสจะไปเกิดในอบายภูมิมีสูงมาก หากเป็นเปรตจะมีปาก
วิปริตเช่นปากเน่า มีหนอนชอนไชอยู่ตลอดเวลา หากได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็จะถูกผู้อื่นพูดส่อเสียดให้เจ็บช้ำน้ำใจ หาความสุขมิได้
เครดิต......................GOOGLE**ขออภัยที่ต้องพิมพ์คำภาษาอังกฤษ
Wasawat Deemarn
ปิสุณาวาจา
ในบันทึกนี้ ผมให้ความสนใจไปที่ วจีกรรม ข้อ ๕ คือ พูดส่อเสียด (ปิสุณาวาจา) ซึ่งเป็นพฤติกรรมของมนุษย์ที่พบได้ในสถานที่ทำงานทุก ๆ
แห่ง โดยบางครั้งมนุษย์หลายคนได้หลงลืมไปว่า คำพูดลักษณะนี้เป็นการทำร้ายผู้อื่น ถือเป็น บาปกรรมที่ต้องรับผล
ดัง พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ ได้นำเสนอไว้ในหน้า ๙๖ - ๙๗ ดังนี้
"...พูดส่อเสียด หรือ ปิสุณาวาจา หมายถึง เจตนาพูดส่อเสียดเหน็บแหนม กระทบกระเทือบ ถากถาง เย้ยหยันให้ผู้อื่นได้รับความเสียใจ คับแค้นใจ
ขุ่นเคือง โกรธ อับอาย มีความทุกข์
การพูดจาส่อเสียดมีอยู่ทั่วไปในทุกองค์กร และมีมากในหมู่สตรี คนพูดทำไปด้วยความเขลา หารู้ไม่ว่าการกระทำของตนเป็นการทำร้ายจิตใจ
ของผู้อื่น และวิบากกรรมที่ได้ทำไปจะตามสนองอย่างแน่นอน
คนบางคนพูดส่อเสียดผู้อื่นจนเคยตัว กลายเป็นนิสัยไปและหลงภูมิใจว่า ตนมีคารมคมคายในการประชดประชันถากถางผู้อื่น ทำให้ผู้อื่นเจ็บใจ
ยิ่งได้รับแรงเชียร์จากเพื่อนรอบข้างก็ยิ่งได้ใจใหญ่ ใช้วาจาสร้างความบาดหมางชิงชังให้กับผู้ที่ถูกกระทบ
คำพูดส่อเสียดที่ทิ่มตำผู้อื่นทำให้ผู้ถูกส่อเสียดบางคนถึงกับเสียคนเสียอนาคตไป เช่นบางคนมีปมด้อยด้านรูปร่างหรือด้านครอบครัว เมื่อถูก
เพื่อนส่อเสียดล้อเลียนอยู่เป็นประจำยิ่งขาดความเชื่อมั่นในตนเอง ตอกย้ำปมด้อยให้ฝังแน่นอยู่ในใจ ถึงกับเสียโอกาสเสียอนาคต เสียสุขภาพ
ทั้งกายและจิต
นักเรียนบางคนไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไปแล้วถูกเพื่อนล้อ กลายเป็นที่ขบขันของคนอื่น หรือทำให้ได้รับความอับอาย ส่งผลให้ความเชื่อมั่น
ในตนเองเสียไป บุคลิกภาพเสียไป และการเรียนตกต่ำลง กลายเป็นคนเก็บตัว ไม่เข้ากับเพื่อน ขวัญและกำลังใจตกต่ำ
บางคนไม่อยากไปทำงานหรือต้องฝืนใจไปทำงาน ก่อนออกจากบ้านก็เครียด เพราะกลัวว่าตนต้องพบกับสายตาที่ดูหมิ่นดูแคลน เยาะเย้ย และ
จะต้องได้ยินคำพูดที่ส่อเสียด กระทบกระเทือนจากคนบางคน ทำให้มีทุกข์ใจถึงกับเป็นโรคเครียด โรคความดันโลหิต โรคท้องผูก ปวดศีรษะไม
เกรน โรคกระเพาะอาหาร หรือโรคอื่น ๆ อันเนื่องมาจากความเครียด บางคนหาทางออกไม่ได้ถึงกับลาออกจากงาน บางคนคิดสั้นถึงฆ่าตัวตาย
ผู้เขียน (พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ) อยากจะขอร้องใครก็ตามที่มีนิสัยพูดส่อเสียดผู้อื่นให้หยุดการกระทำนั้นเสีย เพราะการใช้วาจาเป็น
อาวุธทิ่มแทง ทำร้ายผู้อื่นอย่างเหี้ยมโหด ผลของการกระทำดังกล่าว เมื่อตายไปโอกาสจะไปเกิดในอบายภูมิมีสูงมาก หากเป็นเปรตจะมีปาก
วิปริตเช่นปากเน่า มีหนอนชอนไชอยู่ตลอดเวลา หากได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็จะถูกผู้อื่นพูดส่อเสียดให้เจ็บช้ำน้ำใจ หาความสุขมิได้
เครดิต......................GOOGLE**ขออภัยที่ต้องพิมพ์คำภาษาอังกฤษ
Wasawat Deemarn