ก่อนอื่นถ้าใครมองเป็นกระทู้ไรสาระก็ขอโทษด้วยนะคะ แต่เราเศร้ามากเลยค่ะเลยอยากมาขอกำลังใจค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ ก็อยู่ด้วยกันตลอดแต่ตอนหลังมีสาเหตุที่ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะประมาณ 4 เดือนแล้ว
แต่ก็เจอกันตลอดไปกินข้าวกันอาทิตย์ครั้งสองครั้ง แต่สามเดือนหลังที่ผ่านมาก็จะทะเลาะกันตลอดเรื่องแฟนไปเที่ยว
ไปเจอเพื่อนค่ะ (ก่อนหน้านี้เราชิวมากจะไปก็ตามสบาย แต่เค้าเมาทีไรทะเลาะกันทุกทีจนเรารู้สึกว่าเราไม่อยากให้เค้าไปเที่ยว)
แต่เรื่องอื่นเค้าก็ดีหมด เราก็พยายามมองข้ามไป แต่เราอาจจะทำได้ไม่ดีเองมั้งคะ เราก็ยอมรับว่าเราก็งี่เง่าด้วย
มันเหมือนกับว่าเราอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลงพอดี เราก็ค่อนข้างเหงาเพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน
แล้วเราก็ออกจากบ้านไปเจอเพื่อนไม่ค่อยได้ด้วยอ้ะค่ะ เนื่องจากเป็นลูกคนเล็กพ่อแม่จะไม่ค่อยให้ออกไปไหน
ก็เลยทำข้อตกลงกันว่าเออ เธอออกอาทิตย์ละ2 3วันพอได้ไหม เราก็อยากคุยกับเค้าก่อนนอนนะ
เค้าก็สัญญามาตลอด แต่ทำไม่เคยได้เลย แล้วเราก็ผิดหวังว่าถ้าเธอสัญญาแล้วทำไม่ได้เธอจะสัญญาทำไมหรอ
เค้าก็บอกว่า เค้าอยู่ข้างนอกเค้าก็โทรหาเราตลอดหนิ ไม่ได้คุยกันตรงไหน (โทรมาถามว่าทำไรอยู่ เค้าอยู่นี่นะ) แล้วก็วาง
จนเราทั้งคู่ก็เริ่มทะเลาะหนักขึ้นเรื่อยๆเค้าก็มีเหตุผลของเค้าเราก็มีเหตุผลของเรา
พอเราพูดเหตุผลของเราบ้าง เค้าก็ไม่ฟังถามเราว่าเค้าไปหาเพื่อนแล้วมันผิดตรงไหน
จนวันนี้ทะเลาะกันหนักๆเข้า เลยแบบ โอเค ไม่ต้องคุยกันสักพักดีกว่า เราก็คงต้องปล่อยเค้าไป รั้งเค้าไปเราก็ไม่ได้อะไร
เค้าก็ไม่มีความสุข เราก็ไม่มีความสุข ให้เค้าไปทำอะไรที่เค้าอยากทำดีกว่า เราก็เสียใจมาก
เลยอยากขอกำลังใจเพื่อนๆ และเตือนสติเราว่าเราก็อยู่ได้ไม่เห็นต้องร้องไห้เลยถ้าไม่มีเค้า
ขอบคุณที่มาฟังเราระบายมากๆเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอกำลังใจหน่อยค่ะ ห่างกับแฟนสักพัก
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ ก็อยู่ด้วยกันตลอดแต่ตอนหลังมีสาเหตุที่ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะประมาณ 4 เดือนแล้ว
แต่ก็เจอกันตลอดไปกินข้าวกันอาทิตย์ครั้งสองครั้ง แต่สามเดือนหลังที่ผ่านมาก็จะทะเลาะกันตลอดเรื่องแฟนไปเที่ยว
ไปเจอเพื่อนค่ะ (ก่อนหน้านี้เราชิวมากจะไปก็ตามสบาย แต่เค้าเมาทีไรทะเลาะกันทุกทีจนเรารู้สึกว่าเราไม่อยากให้เค้าไปเที่ยว)
แต่เรื่องอื่นเค้าก็ดีหมด เราก็พยายามมองข้ามไป แต่เราอาจจะทำได้ไม่ดีเองมั้งคะ เราก็ยอมรับว่าเราก็งี่เง่าด้วย
มันเหมือนกับว่าเราอยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลงพอดี เราก็ค่อนข้างเหงาเพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน
แล้วเราก็ออกจากบ้านไปเจอเพื่อนไม่ค่อยได้ด้วยอ้ะค่ะ เนื่องจากเป็นลูกคนเล็กพ่อแม่จะไม่ค่อยให้ออกไปไหน
ก็เลยทำข้อตกลงกันว่าเออ เธอออกอาทิตย์ละ2 3วันพอได้ไหม เราก็อยากคุยกับเค้าก่อนนอนนะ
เค้าก็สัญญามาตลอด แต่ทำไม่เคยได้เลย แล้วเราก็ผิดหวังว่าถ้าเธอสัญญาแล้วทำไม่ได้เธอจะสัญญาทำไมหรอ
เค้าก็บอกว่า เค้าอยู่ข้างนอกเค้าก็โทรหาเราตลอดหนิ ไม่ได้คุยกันตรงไหน (โทรมาถามว่าทำไรอยู่ เค้าอยู่นี่นะ) แล้วก็วาง
จนเราทั้งคู่ก็เริ่มทะเลาะหนักขึ้นเรื่อยๆเค้าก็มีเหตุผลของเค้าเราก็มีเหตุผลของเรา
พอเราพูดเหตุผลของเราบ้าง เค้าก็ไม่ฟังถามเราว่าเค้าไปหาเพื่อนแล้วมันผิดตรงไหน
จนวันนี้ทะเลาะกันหนักๆเข้า เลยแบบ โอเค ไม่ต้องคุยกันสักพักดีกว่า เราก็คงต้องปล่อยเค้าไป รั้งเค้าไปเราก็ไม่ได้อะไร
เค้าก็ไม่มีความสุข เราก็ไม่มีความสุข ให้เค้าไปทำอะไรที่เค้าอยากทำดีกว่า เราก็เสียใจมาก
เลยอยากขอกำลังใจเพื่อนๆ และเตือนสติเราว่าเราก็อยู่ได้ไม่เห็นต้องร้องไห้เลยถ้าไม่มีเค้า
ขอบคุณที่มาฟังเราระบายมากๆเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ