ผมมีเรื่องเล่า

ผมครบกับแฟนมา 12 ปี เต็ม  ผมทะเลาะกันบ่อย แต่การทะเลาะนั้นมันก็มีช่วงเวลาดีๆที่มีความสุขกันเยอะประปรนกันไป จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมได้ขอแยกตัวออก ก็ประมาณบอกเลิกนั้นแหละ แต่ผมมีเหตุผล ผมคิดว่าการที่ผมตีตัวออกห่างอะไรๆมันจะดีขึ้น เพราะว่าเหมือนอยู่ด้วยกันนานความสัมพันธ์มันเริ่มจืดจางลง ผมไม่เคยมีอะไรกับเขานานมากอาจจะหลายเดือนจนถึงปี แต่แฟนผมทำงานร้านอาหาร PR นี้ด้วยมั่งที่เป็นสาเหตุทำให้ผมอยากเลิก แต่เขาดีกับผมทุกอย่าง ดูแลผม ผมพยายามให้เขาเลิกทำงานแบบนี้ แต่มันก็ไม่ได้ผล และพอ12ปีให้หลัง อะไรๆก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมจนคิดว่าการที่ทำจะตีตัวออกห่างมันคงจะดี คิดว่าอยู่คนเดียวได้ แต่จริงๆแล้วมันไม่ได้ และผมก็ออกไปกรุงเทพได้แค่ 1-2วันเอง และเขาก็มีคนใหม่เร็วมากแถบได้กันอีก ผมว่ามันเร็วไปและเขาก็บอกว่าเธอเป็นคนไปก่อนนะ เราเลยหาคนใหม่ ผมโครตเสียใจเลย ผมพยายามตื้อ ง้อ ทำทุกวิธีให้แฟนผมกับมา แต่มันก็ไม่ได้ผล คนที่คบกันมา12ปี กับคนใหม่ไม่กี่วันมันจะทำให้ลืมง่ายขนาดนั้นเลยหรา ผมร้องไห้ทุกวัน จนเกือบจะฆ่าตัวตาย ผมหาทางออกไม่ได้ อยากจะเอาเธอกับมา แต่ให้ทำยังไง เขาก็ไม่กับ เพื่อนๆคิดเห็นว่าไง ใครผิดใครถูก ผมควรทำยังไงไปต่อ หรือหยุดไว้แค่นี้