อยากจะเรียงคำพูดไม่ค่อยเก่งนะคะ แต่อยากจะขอความรู้เรื่องวัฒนธรรมครอบครัวอินเดีย(มุสิลม)
เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ วันเวลามีทะเลาะกันบ้างแต่ก็มีแต่เรื่องเดิมๆซ้ำๆ และวางแผนเรื่องจะแต่งงานกันแบบง่ายๆ พ่อแม่พี่น้องฝั่งเขายอมรับเราและก้รอวันที่เราสองคนจะแต่งงานกัน กำหนดวันยังไม่มีตายตัวแต่ประมาณมกราคม 2569 นี้ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อช่วงเดือนมิถุนายนนั้นเราทะเลาะกันเรื่องเดิมที่ไม่เกี่ยวกับบุคคลที่สามเลย เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆที่ไม่ควรจะทะเลาะเลยด้วยซ้ำแต่เขาก็สามารถจะเอาทะเลาะได้ และช่วงเดือนกรฏาคมเขาไปเที่ยวกับเพื่อนและได้มีเรื่องทะเลาะกับชาวต่างชาติด้วยกันตัวเขาได้รับบาดเจ็บที่หัวเพราะโดนของแข็งฟาดแต่แผลเล็กน้อย เขาก็ขอโทษเราที่มีเรื่องเพราะช่วยเพื่อน เราถ่ายภาพแผลที่หัวเขาไว้ก้ไม่คิดว่าจะส่งไปไหนหรือห้ใครดูนอกจากตัวเขาเอง แต่ขออย่างเดียวว่าเรื่องนี้ห้ามบอกพ่อแม่เขาเด็ดขาด เราสัญญาว่าจะไม่พูดแน่นอนเพราะเราเข้าใจเขาดีและตัวเขาเองก้ไม่ได้ตั้งใจจะมีเรื่องกับใคร จนกระทั้งวันอาทิตย์ 26/10/2025 ที่ผ่านมาเป็นวันหยุดทำงานของเราก็พักผ่อนอยู่บ้านตามปกติดูซีรี่ย์อินเดียของบ้านเขาสนุกดี แต่สิ่งหนึ่งที่เขาขอให้เราใส่จและตั้งใจมากๆคือการเรียนภาษาอังกฤษให้มากเพราะเรายังพูดไม่ค่อยคล่องมากเขาอยากให้เราพูดกับเขาให้คล่องๆและสร้างวีดีโอบันทึกการเรียนส่งให้เขาแต่เราไม่ได้ทำเราเข้าใจว่าเขาให้เราพักผ่อนในวันหยุดได้พักสมองบ้างไม่กดดันตัวเองจนเกินไป ระหว่างวันก็พูดคุยกันอย่างปกติไม่มีอะไรผิดแปลกเลยนะคะ หัวเราะด้วยกับคลิปตลกๆของเราที่เขามองเราผ่านกล้องวงจรปิด แต่พอตกดึกมาเราจึงมาทวนคำพูดว่าทำไมไม่ส่งวีดีโอการเรียนภาษาให้เขา หากไม่ใส่ใจเขาจะมองตัวเลือกอื่น ซึ่งคำนี้เขาพูดบ่อยมากแม้จะเป็นเพียงคำประชด เราเลยตัดสินใจบอกให้เขายุติความสัมพันธ์ครั้งนี้ไปเถอะเพราะเหมือนเขาจะไม่เข้าใจความรู้สึกเราที่โดนคำพูดแบบนี้บ่อยแล้วมันเป็นยังไง ทุกครั้งที่เขาไม่พอใจมักจะพูดว่า คุณมีพฤิกรรมที่ไม่ดีต่อฉัน ฉันจะมองหาทางเลือกอื่นที่เขาใจฉัน ฉันจะยุติความสัมพันธ์กับคุย จนเราขอร้องเขาว่าอย่าพูดคำพวกนี้อีกได้เพราะมันรู้สึกไม่ดีเลยที่คนรักกันพูดซ้ำๆบ่อยๆ แต่เขากับพูดว่าเราไม่เข้าใจความรู้สึกของเขาเช่นที่อยากให้ราเข้าใจความตั้งใจที่เขาอยากให้เราได้ภาษาให้มากกว่านี้ (เราก็ภาษาไม่แข็งแรงเท่าไหร่ด้วย) นาทีนั้นความน้อยใจของเราจึงขาดสติไปส่งข้อความหาแม่เขาและบอกเรื่องราวต่างและส่งภาพการได้รับบาดเจ็บของเขาให้พ่อแม่เขาได้รับรู้และเรื่องที่เขากระทำกับเรา ซึ่งตอนนั้นเขาได้บล็อคเราไปแล้ว ปกติโมโหมากแค่ไหนเราจะไม่ไปยุ่งกับพ่อแม่เลย เราจะเงียบและปรับเปลี่ยนตัวเองให้เขาตลอด พอพ่อแม่เขารับรู้ก็ติตต่อหาลุกชายของเขาทันทีและส่งภาพนั้นไปถามลุกชายเขาว่าทำไมถึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นและทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ เราเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยที่เล่าเรื่องนี้ให้พ่อแม่เขา จนทะเลาะกันและเขามาบอกเราว่าคุณอยากให้ฉันตายหรอที่ทำแบบนี้ และฉันได้ตัดขาดจากครอบครัวของฉันแลัว ฉันไม่แคร์และฉันต้องการตัดขาดจากคุณเช่นกัน คือพ่อแม่เมื่อรู้การกระทำของลูกตัวเองเขาจะตัดขาดกันจริงๆหรอค่ะ หรือยังไง เราไม่ได้ตั้งใจที่จะให้เป็นเรื่อวแบบนี้เลยด้วยซ้ำแค่อยากให้แม่เขาตักเตือนให้เขามีสติและใจเย็นกับเหตุผลต่างๆ เพราะเราเปลี่ยนแปลงตัวเองมาก เปลี่ยนศาสนาเพื่อเขา เลิกคบเพื่อนออกไปมายมาก ทำตามที่เขาบอกเสมอ ทำอาหารทานเอง แต่งชุดอาบาย่า ตลอด ละหมาดครบเวลา เราเแลี่ยนจนคนในครอบครัวถามว่าเรามีความสุขไหม จนตอนนี้ก็สับสนมากๆว่าเราเปลี่ยนมากขนาดนี้แล้วมีจุดไหนที่เรายังทำไม่ดีพอสำหรับอีก (อย่าว่าเราโง่นะคะ เราก้รักเขาด้วย เขาก็รักเราด้วย ) แต่ไม่รู้มีอะไรที่ยังทำให้กันไม่ได้จนไม่รู้ความสุขอยู่ตรงไหน
ขออนุญาตสอบถามผู้รู้วัฒนธรรมครอบครัวชาวอินเดีย
เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ วันเวลามีทะเลาะกันบ้างแต่ก็มีแต่เรื่องเดิมๆซ้ำๆ และวางแผนเรื่องจะแต่งงานกันแบบง่ายๆ พ่อแม่พี่น้องฝั่งเขายอมรับเราและก้รอวันที่เราสองคนจะแต่งงานกัน กำหนดวันยังไม่มีตายตัวแต่ประมาณมกราคม 2569 นี้ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อช่วงเดือนมิถุนายนนั้นเราทะเลาะกันเรื่องเดิมที่ไม่เกี่ยวกับบุคคลที่สามเลย เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆที่ไม่ควรจะทะเลาะเลยด้วยซ้ำแต่เขาก็สามารถจะเอาทะเลาะได้ และช่วงเดือนกรฏาคมเขาไปเที่ยวกับเพื่อนและได้มีเรื่องทะเลาะกับชาวต่างชาติด้วยกันตัวเขาได้รับบาดเจ็บที่หัวเพราะโดนของแข็งฟาดแต่แผลเล็กน้อย เขาก็ขอโทษเราที่มีเรื่องเพราะช่วยเพื่อน เราถ่ายภาพแผลที่หัวเขาไว้ก้ไม่คิดว่าจะส่งไปไหนหรือห้ใครดูนอกจากตัวเขาเอง แต่ขออย่างเดียวว่าเรื่องนี้ห้ามบอกพ่อแม่เขาเด็ดขาด เราสัญญาว่าจะไม่พูดแน่นอนเพราะเราเข้าใจเขาดีและตัวเขาเองก้ไม่ได้ตั้งใจจะมีเรื่องกับใคร จนกระทั้งวันอาทิตย์ 26/10/2025 ที่ผ่านมาเป็นวันหยุดทำงานของเราก็พักผ่อนอยู่บ้านตามปกติดูซีรี่ย์อินเดียของบ้านเขาสนุกดี แต่สิ่งหนึ่งที่เขาขอให้เราใส่จและตั้งใจมากๆคือการเรียนภาษาอังกฤษให้มากเพราะเรายังพูดไม่ค่อยคล่องมากเขาอยากให้เราพูดกับเขาให้คล่องๆและสร้างวีดีโอบันทึกการเรียนส่งให้เขาแต่เราไม่ได้ทำเราเข้าใจว่าเขาให้เราพักผ่อนในวันหยุดได้พักสมองบ้างไม่กดดันตัวเองจนเกินไป ระหว่างวันก็พูดคุยกันอย่างปกติไม่มีอะไรผิดแปลกเลยนะคะ หัวเราะด้วยกับคลิปตลกๆของเราที่เขามองเราผ่านกล้องวงจรปิด แต่พอตกดึกมาเราจึงมาทวนคำพูดว่าทำไมไม่ส่งวีดีโอการเรียนภาษาให้เขา หากไม่ใส่ใจเขาจะมองตัวเลือกอื่น ซึ่งคำนี้เขาพูดบ่อยมากแม้จะเป็นเพียงคำประชด เราเลยตัดสินใจบอกให้เขายุติความสัมพันธ์ครั้งนี้ไปเถอะเพราะเหมือนเขาจะไม่เข้าใจความรู้สึกเราที่โดนคำพูดแบบนี้บ่อยแล้วมันเป็นยังไง ทุกครั้งที่เขาไม่พอใจมักจะพูดว่า คุณมีพฤิกรรมที่ไม่ดีต่อฉัน ฉันจะมองหาทางเลือกอื่นที่เขาใจฉัน ฉันจะยุติความสัมพันธ์กับคุย จนเราขอร้องเขาว่าอย่าพูดคำพวกนี้อีกได้เพราะมันรู้สึกไม่ดีเลยที่คนรักกันพูดซ้ำๆบ่อยๆ แต่เขากับพูดว่าเราไม่เข้าใจความรู้สึกของเขาเช่นที่อยากให้ราเข้าใจความตั้งใจที่เขาอยากให้เราได้ภาษาให้มากกว่านี้ (เราก็ภาษาไม่แข็งแรงเท่าไหร่ด้วย) นาทีนั้นความน้อยใจของเราจึงขาดสติไปส่งข้อความหาแม่เขาและบอกเรื่องราวต่างและส่งภาพการได้รับบาดเจ็บของเขาให้พ่อแม่เขาได้รับรู้และเรื่องที่เขากระทำกับเรา ซึ่งตอนนั้นเขาได้บล็อคเราไปแล้ว ปกติโมโหมากแค่ไหนเราจะไม่ไปยุ่งกับพ่อแม่เลย เราจะเงียบและปรับเปลี่ยนตัวเองให้เขาตลอด พอพ่อแม่เขารับรู้ก็ติตต่อหาลุกชายของเขาทันทีและส่งภาพนั้นไปถามลุกชายเขาว่าทำไมถึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นและทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ เราเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยที่เล่าเรื่องนี้ให้พ่อแม่เขา จนทะเลาะกันและเขามาบอกเราว่าคุณอยากให้ฉันตายหรอที่ทำแบบนี้ และฉันได้ตัดขาดจากครอบครัวของฉันแลัว ฉันไม่แคร์และฉันต้องการตัดขาดจากคุณเช่นกัน คือพ่อแม่เมื่อรู้การกระทำของลูกตัวเองเขาจะตัดขาดกันจริงๆหรอค่ะ หรือยังไง เราไม่ได้ตั้งใจที่จะให้เป็นเรื่อวแบบนี้เลยด้วยซ้ำแค่อยากให้แม่เขาตักเตือนให้เขามีสติและใจเย็นกับเหตุผลต่างๆ เพราะเราเปลี่ยนแปลงตัวเองมาก เปลี่ยนศาสนาเพื่อเขา เลิกคบเพื่อนออกไปมายมาก ทำตามที่เขาบอกเสมอ ทำอาหารทานเอง แต่งชุดอาบาย่า ตลอด ละหมาดครบเวลา เราเแลี่ยนจนคนในครอบครัวถามว่าเรามีความสุขไหม จนตอนนี้ก็สับสนมากๆว่าเราเปลี่ยนมากขนาดนี้แล้วมีจุดไหนที่เรายังทำไม่ดีพอสำหรับอีก (อย่าว่าเราโง่นะคะ เราก้รักเขาด้วย เขาก็รักเราด้วย ) แต่ไม่รู้มีอะไรที่ยังทำให้กันไม่ได้จนไม่รู้ความสุขอยู่ตรงไหน