จะเริ่มยังไงดีอ่ะ เรามีเพื่อนในกลุ่มอยู่จำนวนนึง ผช.น้อยกว่า ผญ. (ไม่บอกจำนวนคนละกัน)แรกๆเราก็รักใคร่กันดี จนมาวันนึงเมื่อสองปีที่แล้วเราก็ไปทำงานกันในห้องเรียน ซึ่งอยู่ชั้น7 แล้ว ผญ.สองคนก็ออกมาก่อน เรากกะ ผช.ในกลุ่มก็ทำงานกันต่อในห้อง ซักพัก เพื่อนก็ไลน์มาบอกว่ากะลังเข้าห้องน้ำ เจอกันข้างล่างณ.xxxx เราก็ทำงานต่อซักพักแล้วก็จะเตรียมตัวเก็บของ เพื่อนก็ไลน์มาอีกว่าติดอยู่ในห้องน้ำ เราก็รีบไปสุดชีวิต รอลิฟต์ก็กว่าจะมา เลยวิ่งไปทางบันได ไปถึงเค้าก็ช่วยกันออกมาได้ แล้วเค้าก็มาด่าเรากะเพื่อนที่เหลือว่าไปไหนมา ทำไมมาช้า บลาๆๆๆ เราก็บอกว่าก็มาเร็วสุดแล้ว รีบวิ่งลงบันไดมา ลิฟต์ก็ช้า เพื่อนก็รู้ แต่ไม่ฟัง บอกว่าได้แค่นี้เหรอ คราวหน้าถ้าติดห้องน้ำกุจะนั่งเล่นหน้าห้องน้ำแล้วค่อยไปช่วย แล้วไปด่าต่อในไลน์กลุ่ม เราก็ปิดไลน์หนีกัน 5555555 แต่ไม่พอ นางเริ่มลามปาม แท็กเฟซมาด่าพวกเรา เราทำอะไรไม่ถูก โมโหมากเราก็ลบเฟซไปเลย ทำขนาดนี้ แฟนก็ไม่ใช่ น้องสาวก็ไม่ใช่ มันชักจะมากไปแล้วนะ พอวันรุ่งขึ้นไปทำงานนอกสถานที่ เราก็นั่งป.อ. แยกไป ไปล่วงหน้าแต่เช้าเลย ทั้งไปและกลับ
มันรู้ว่าเราโกรธมันก็มาง้อ แต่อีกคนไม่ เค้าว่ากันว่า คนเราทำผิดต้องให้อภัยสามครั้ง แต่สำหรับเราทำขนาดนี้ก็พอกันที ตอนนี้ยังโกรธอยู่แต่เก็บเอาไว้
บางครั้งบอกงาน รายละเอียดอยู่ในเฟซ (สต.ไม่ค่อยชอบเปิด FB) เราก็ถามรายละเอียด เค้าก็บอกว่าอยู่ในFB แล้วก็ด่าชุดใหญ่เลย ว่าขี้เกียจบอกเยอะๆๆๆๆ ย้อนไปอ่านในไลน์กลุ่มก็ไม่ได้บอกว่าอยู่ในFB แท็กไปแล้ว บลาๆๆ แค่บอกว่าอยู่ใน FB ก็พอแล้ว -0- แล้วล่าสุด พอเพื่อนเราบอกว่าไปธุระที่ศูนย์กีฬาแล้วเห็นที่ศูนย์เอารูปพวกเราไปติด เห็นแล้วอายรีบเดินออกมาเลย มันก็ถามอยู่นั่นแหละว่ารูปไหน เป็นไงบ้าง มันสวยไหม บลาๆๆๆๆ เราเห็นแล้วหงุดหงิดมากๆ รู้ๆว่าไปดูเป็นรูปกลุ่มเราไม่ได้ดูรายละเอียดลึกๆแล้วรีบออกมา เราก็บอกไปว่า ก็ไปดูเองสิ มันก็เงียบไป
มีหลายเรื่องมากๆ ทั้งทำไว้กับผมและคนรอบข้างคนอื่นๆ จะเล่าคงเล่าไม่หมด แต่สรุปว่า เราเริ่มสุดจะทนกับเพื่อนในกลุ่มหลายคนแล้ว ยกเว้นบางคนก็ดี ส่วนใหญ่เราก็อยู่กับคนนั้น จะไปหากลุ่มใหม่ก็กลัว และคงจะเจอแนวดิม และเสียดายเพื่อนบางคน ตอนนี้ก็เริ่มห่างๆแล้ว ตอนเช้าก็แอบไปนั่งคนเดียว รอให้เพื่อนที่คุยกันได้อยู่มาแล้วค่อยไปรวมกลุ่ม ไม่ก็รอในห้องเรียนเลย ก็มีความสุขดี แต่ตอนนี้มันเริ่มคิดไปต่างๆนานาว่าเราจะแยกกะมัน กลัวโดนถีบออกแบบคนอื่นๆที่มันเคยทำ แต่จะไปนั่งรวมกลุ่มก็อึดอัดมากๆ และรู้ว่า ในที่ทำงานก็มีคนแบบนี้อยู่ เราก็เลยอยากทราบวิธีที่จะอยู่กับคนแบบนี้โดยที่ไม่อึดอัดและมีความสุข
เบื่อคนเอาแต่ใจ.... ทำไงดี
มันรู้ว่าเราโกรธมันก็มาง้อ แต่อีกคนไม่ เค้าว่ากันว่า คนเราทำผิดต้องให้อภัยสามครั้ง แต่สำหรับเราทำขนาดนี้ก็พอกันที ตอนนี้ยังโกรธอยู่แต่เก็บเอาไว้
บางครั้งบอกงาน รายละเอียดอยู่ในเฟซ (สต.ไม่ค่อยชอบเปิด FB) เราก็ถามรายละเอียด เค้าก็บอกว่าอยู่ในFB แล้วก็ด่าชุดใหญ่เลย ว่าขี้เกียจบอกเยอะๆๆๆๆ ย้อนไปอ่านในไลน์กลุ่มก็ไม่ได้บอกว่าอยู่ในFB แท็กไปแล้ว บลาๆๆ แค่บอกว่าอยู่ใน FB ก็พอแล้ว -0- แล้วล่าสุด พอเพื่อนเราบอกว่าไปธุระที่ศูนย์กีฬาแล้วเห็นที่ศูนย์เอารูปพวกเราไปติด เห็นแล้วอายรีบเดินออกมาเลย มันก็ถามอยู่นั่นแหละว่ารูปไหน เป็นไงบ้าง มันสวยไหม บลาๆๆๆๆ เราเห็นแล้วหงุดหงิดมากๆ รู้ๆว่าไปดูเป็นรูปกลุ่มเราไม่ได้ดูรายละเอียดลึกๆแล้วรีบออกมา เราก็บอกไปว่า ก็ไปดูเองสิ มันก็เงียบไป
มีหลายเรื่องมากๆ ทั้งทำไว้กับผมและคนรอบข้างคนอื่นๆ จะเล่าคงเล่าไม่หมด แต่สรุปว่า เราเริ่มสุดจะทนกับเพื่อนในกลุ่มหลายคนแล้ว ยกเว้นบางคนก็ดี ส่วนใหญ่เราก็อยู่กับคนนั้น จะไปหากลุ่มใหม่ก็กลัว และคงจะเจอแนวดิม และเสียดายเพื่อนบางคน ตอนนี้ก็เริ่มห่างๆแล้ว ตอนเช้าก็แอบไปนั่งคนเดียว รอให้เพื่อนที่คุยกันได้อยู่มาแล้วค่อยไปรวมกลุ่ม ไม่ก็รอในห้องเรียนเลย ก็มีความสุขดี แต่ตอนนี้มันเริ่มคิดไปต่างๆนานาว่าเราจะแยกกะมัน กลัวโดนถีบออกแบบคนอื่นๆที่มันเคยทำ แต่จะไปนั่งรวมกลุ่มก็อึดอัดมากๆ และรู้ว่า ในที่ทำงานก็มีคนแบบนี้อยู่ เราก็เลยอยากทราบวิธีที่จะอยู่กับคนแบบนี้โดยที่ไม่อึดอัดและมีความสุข