ผมอาจจะพอมีประสบการณ์เรื่องการลดความอ้วน ด้วยการกินน้อย และการวิ่ง มาบ้างอยากจะแชร์

... ผมทดลองกินแค่วันละ 500 Cal มาแล้วครับ
... ผมใช้ชีวิตผม เป็นหนูทดลองแทนมาแล้ว

เมื่อปีที่แล้ว ช่วงเดือนพฤศจิกายน ผมหนัก 94กก. สูง 170ซม.
ด้วยความขี้เกียจล้วนๆ ผมจึงเลือกกินแค่วันละ 500 Cal  
3เดือนต่อมา ผมหนัก 79กก.ครับ ... ลดไป 15กก.
... คุณคิดว่า มันเยี่ยมเลยใช่ไหมครับ ...
แต่ ... ผมป่วย เข้า รพ. เพราะแค่เป็นหวัด แต่ร่างกายไม่มีภูมิคุ้มกัน
... แถมกล้ามเนื้อลดลง ไขมันเพิ่มขึ้น ย้วยไปทั้งตัว
... สภาพทุเรศมาก แค่เดินยังไม่มีแรง .. เหมือนคนขี้เหล้าเมายา

ตั้งแต่ออกจาก รพ. ผมออกกำลังกาย และค่อยๆกินให้ครบ 2000Cal
ตอนนี้ผ่านไปอีก 5เดือน ผมหนัก 72กก.ครับ ... ลดไปแค่ 7กก.
... แต่กล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น ไขมันลดลง ไม่ย้วยแล้วครับ  
สุขภาพแข็งแรงขึ้น สังเกตุจากผลการออกกำลังกาย
.... วิ่งได้ 10กม. ใช้เวลา 74นาที
.... วิดพื้นได้ 50ครั้งต่อเนื่อง ( https://www.facebook.com/photo.php?v=597366493630268 )
.... Squatได้ 140ครั้งต่อเนื่อง ( https://www.facebook.com/video/video.php?v=599448480088736 )

....................................
... สุดท้ายคือ ผมอยากเสนอทัศนคติ ในการมีสุขภาพดีที่ยั่งยืนครับ

1. ให้โยนคำว่า "ลดน้ำหนัก" ทิ้งไป แล้วเปลี่ยนเป็นคำว่า "สุขภาพดี" มาแทน
2. จะกินอะไร จะออกกำลังกายอะไร ... ง่ายๆครับ คือ " เลือกทำในสิ่งที่เราจะทำได้ตลอดชีวิต "

คิดง่ายๆ ถ้ากินน้อยๆ ตามเมนูเฉพาะตอนลดความอ้วน มันก็จะผอมครับ แต่ เราจะทำได้ตลอดชีวิตไหมล่ะ .....
..... ถ้าออกกำลังกาย ตามโปรแกรมเฉพาะตอนลดความอ้วน มันก็จะผอมครับ แต่ เราจะทำได้ตลอดชีวิตไหมล่ะ .....

พอเราเลิกฝืนทำ ปล่อยตัว .... คิดออกไหมครับว่า จะเกิดอะไรขึ้น .... แน่นอน ก็กลับมาอ้วนเหมือนเดิม

" เลือกทำในสิ่งที่เราจะทำได้ตลอดชีวิต " จึงเป็นทัศนคติที่ผมเลือกใช้ครับ




ทั้งหมดคือเรื่องที่เกิดขี้นกับผม ... แล้วแต่คุณจะเลือกใช้วิธีการไหนครับ