พอดีหนูชอบทานมินท์
แต่ด้วยความเจ็บใจที่สังคมไม่ค่อยให้ความสำคัญ! วันดีคืนดี 31 ก็ไม่เอามินท์มาขาย ไปๆมาๆ ต้องไปกินที่ สเวนฯ ซึ่งมินท์มันไม่อร่อย!
จนแฟนเอามาล้อได้ว่า "มินท์เป็นชนกลุ่มน้อย!" "ไอติมมินท์ขายไม่ดี ไม่มีคนกิน ไอติมเย็นอยู่แล้วจะเย็นมินท์อะไรอีก" (แต่ทุกทีตะเองก็ยอมให้เค้าสั่งมินท์มากิน1ในXลูกอยู่ดีอ่ะแหละ เวลากินติมด้วยกัน!)
แต่ล่าสุด หนูมีร้านโปรดในดวงใจแล้วค่ะ ใครชอบไอติมมินท์ไปร้านภูฟ้านะคะ ไอติมมินท์ของโครงการจิตรลดามันแจ่มมากๆ! สะระแหน่ล้วนๆเลยค่ะ มินท์สะใจ!
ว่าแล้วหนูก็เฝ้ารอ เฝ้าคิด ว่าทำไมทั้งๆ ที่มินท์มันอร่อย ขนาดนี้แต่ดันขายไม่ดี คนไม่กิน แถมมีออกมาเป็นขนมก็น้อย มีแต่ลูกอม หมากฝรั่ง ชิ ชิ! ทีเค้กชาเขียวยังมีคนกิน เค้กใบเตยก็ขายดีด้วยอีกตะหาก สีก็เขียวๆเหมือนกันแท้ๆ!
พอคุยกับแฟนก็โดนแฟนล้อหาเรื่องอีกจนได้ ด้วยความที่ฆ่าได้หยามศักดิ์ศรีกันไม่ได้ หนูจะยอมตายเพื่อเทิดทูนบูชามินท์! เลยเผลอพลั้งปากไปท้าพนันกะคุณแฟนว่า "งั้นหนูจะทำเค้กรสมินท์ให้ดู!"
ละก็เลยอาศัยอากู๋ให้ช่วย แต่ไหงสูตรมันถึงไม่มีเลยละฟร้าาาา!
อย่างดีก็มีแค่ "ครีมแต่งหน้าเค้กรสมินท์" "ช็อกโกแลตราดหวานๆ รสมินท์" ซึ่งมันไม่ใช่อ่ะ! หนูจะกินเค้ก! เนื้อเค้กรสมินท์!
เลยนั่งดัดแปลงสูตรเอาเองนิดหน่อยค่ะ จากเค้กนมสด มาเป็นเค้กนมสดรสมินท์! ใช้สูตรจากกูเกิ้ลเอา(มันมีแปะสูตรนี้ไว้เยอะจนไม่รู้ที่มาที่แรกแล้วอ่ะค่ะ)
http://flash-mini.com/thaidessert/312/%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%82%E0%B8%99%E0%B8%A1%20%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B9%89%E0%B8%81%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%AA%E0%B8%94.htm
ตอนแรกว่าจะใช้สูตรแฟนรักแฟนหลง แต่.. สูตรนั้นใช้วิปครีม2ช้อน พอดี... วิปครีมในตู้เย็นหมดอายุ แหะๆ เลยเลี่ยงมาใช้สูตรเนยเยอะสูตรนี้แทน
ส่วนผสมเนื้อเค้ก
แป้งเค้ก 265 กรัม
เนยสดชนิดจืด 185 กรัม
น้ำตาลทรายป่น 250 กรัม
ผงฟู 1 ช้อนชา
เกลือ 1 ช้อนชา
ไข่ไก่ 4 ฟอง
นมสด 160 กรัม
กลิ่นวานิลลา 1 ช้อนชา ** ตรงนี้แหละที่เปลี่ยนค่ะ
วิธีที่หนูใช้คือ ใช้ต้นมินท์ค่ะ
ของหนูเป็นไวท์มินท์ ซื้อมาจากจตุจักร ชิมแล้วรสชาติเย็น ซ่า ใช้ได้เลยค่ะ กลิ่นสดชื่น มินท์สุดๆ (ถ้าได้เป็นแบล็กมินท์จะเจ๋งกว่านี้ค่ะ แบล็กมินท์กลิ่นจะแรงกว่าไวท์มินท์)
เน้นเลยนะคะ กรุณาขอพ่อค้าชิมก่อนซื้อค่ะ อย่าจับใบ ขยี้ แล้วเอามือดมอย่างเดียว เราไม่ได้ต้องการแค่กลิ่นค่ะ เราต้องการรสชาติด้วย! พ่อค้าที่ใจดีเค้าอนุญาติให้เราชิมอยู่แล้วล่ะค่ะ!
เอ๊ะ... หนูไม่ได้พูดถึงพ่อค้าในตลาดหรือซุปเปอร์มาเก็ตนะคะ หนูพูดถึงพ่อค้าขายต้นไม้ในจตุจักรอ่ะค่ะ!
เอามาปั่น หรือจะตำก็ได้ค่ะ ใช้ราวๆ 1 ขยุมมือ จะได้รสอ่อนๆกำลังดี ติดปลายลิ้น
ใครคอมินท์ฮาร์ดคอร์จัดหนักๆ ไปเลยค่ะ หนูลองแล้ว มินท์กับเค้กมันไปด้วยกันได้! คราวหน้าหนูยังว่าจะใส่ให้เยอะกว่านี้เลยค่ะ!
พอได้ใบมินท์ละเอียด ที่... กลิ่นจะฟุ้งออกมาสดชื่นยิ่งกว่าตอนตัวเองแปรงฟันยามเช้าแล้วละก็... Dark Rum ค่ะ ซัก 2 ช้อนชา เติมมันลงไปแล้วเอาช้อนคนๆ บีบๆ คั้นๆ แช่ไว้จนกว่าจะพอใจค่ะ (หนูไม่ได้จับเวลา แต่แช่ไว้ตั้งแต่ก่อนเริ่มต้นตีเนยกับน้ำตาล คงราวๆ 10-20 นาทีมั้งคะ?)
ได้มาแล้วก็เอาที่เราบีบๆคั้นๆทั้งน้ำทั้งกากใส่ถุงชาค่ะ (ถุงชาที่ขายเป็นซองชงชาเล็กๆ ในไดโซะ) เนื้อถุงมันละเอียดดี แต่กรอกกากหมดจดดีค่ะ แล้วก็บีบเอาน้ำเขียวๆ เข้มๆ ออกมา!
แฟนบอกว่า กลั่นด้วยแอลกอฮอล์นี่คลาสสิกดีค่ะ เป็นตัวทำละลายที่ดีมากๆ ไหนๆ ปกติเค้กเค้าก็ราดน้ำเชื่อมผสมรัมกันอยู่แล้ว เลยคิดว่า รสออกมาไม่น่าจะแปลก แต่... อย่าเพลิน อย่าเยอะนะคะ เค้กมินท์นะคะ มินท์ ท่องเอาไว้ อย่าให้แอลกอฮอล์เป็นพระเอกไปเชียวนะ!
ว่าแล้วก็ลงมือทำเค้กตามขั้นตอนเลยค่ะ
อันที่จริงหนูว่า ใครชอบเค้กสูตรไหนก็ใช้สูตรนั้นไปเลยค่ะ สาระสำคัญของเค้กมินท์มันอยู่ที่ แค่เปลี่ยนวนิลาเป็นสารสกัดจากมินท์คั้นสดๆ แค่นั้นแหละค่ะ เหอะๆ
วิธีทำตัวเค้ก
1. ร่อนแป้งเค้ก , ผงฟู และเกลือ รวมกันพักไว้
2. ตีเนยสดพอขึ้นฟู ด้วยความเร็วปานกลาง เติมน้ำตาลทรายป่นทีละนิดจนหมด ตีจนขึ้นฟูเนียน
3. ใส่ไข่ไก่ทีละฟอง ตีให้เข้ากัน ใส่กลิ่นวานิลา
4. ใส่แป้งสลับกับนมสดจนหมด ผสมโดยใช้ความเร็วต่ำให้เข้ากันดี
5. เทส่วนผสมที่ได้ใส่พิมพ์กลมขนาด 2 ปอนด์ 2 พิมพ์ที่ทาเนยขาว วางกระดาษไขทาเนยขาวทับแล้ว
6. นำเข้าเตาอบไฟฟ้า โปรแกรมไฟบนล่างที่อุณหภูมิ 180 C ประมาณ 35-40 นาทีหรือจนสุก
ที่เห็นมะใช่เชื้อรานะคะ แต่เป็นวนิลา!
จุดเด่นอีกอย่างคือหนูใช้ฝักวนิลาแต้ๆ ค่ะ แต่เป็นฝักวนิลาอันกระจ้อยร่อยตกเกรด แพ็ครวมถุงขายถุงละ 10 บาท ตามงานต้นไม้น่ะค่ะ!
เคยไปยืนส่องในวิลล่ามาร์เก็ตแล้ว แต่ไม่ไหว แบบนั้นมันแพงไป หนูไม่มีตังค์! พอไปเดินงานต้นไม้แล้วพอดีเจอร้านขายต้นวนิลาเจ้าประจำ เค้าเอาฝักวนิลาอบแห้งตกรอบคัดเกรดมาขาย หนูเลยโกยมาซะอื้อเลย แหะๆ เอาไว้ทำขนม
หนุกดีค่ะ ค่อยๆเอามีดเขี่ยๆแซะๆ ข้างในผงๆ ขูดจนมันแทบไม่เหลือด้วยความเสียดาย! (**Tip** กรุณามองหาซื้อฝักวนิลาตามงานต้นไม้นะคะ ถึงจะไม่ค่อยฝักโตไฮโซ แต่ใช้ได้คือๆกันค่ะ) แต่พออบออกมาแล้ว อื้อหือ... หอมตลบอบอวลเลยค่ะ! หอมชนิดกลิ่นวนิลาเทียมสู้ไม่ได้เลย รสก็กลมกล่อมนุ่มนวลกว่าด้วย!
ว่าแล้วก็เลยลองพยายามออกมาได้แบบนี้แหละค่ะ พยายามครั้งแรก วิปครีมในตู้เย็นหมดอายุไปแล้ว เลยไม่ได้แต่งหน้า แต่เนื้อก็ออกมาดูดีนะคะ? (มั้งคะ?)
ชิมรสชาติแล้ว จะออกหวาน หอมวนิลา (อันที่จริงมันก็เค้กนมตามปกติน่ะแหละค่ะ อย่าคิดมาก) แต่จะมีรสซ่าๆ ความรู้สึกเย็นๆ ติดที่ปลายลิ้นค่ะ ยิ่งเวลาดมกลิ่นนี่จะรู้สึกหอมวนิลาแล้วก็มีกลิ่นสมชื่นมินท์ๆ แฝงอยู่ด้วย (รู้สึกคิดถูกที่พยายามให้วนิลานำไว้ก่อน ไม่งั้นกลิ่นอาจจะแปลกจนกินไม่ได้)
ส่วนคุณแฟน พออบออกมาใหม่ๆ ร้อนๆ กรุ่นกลิ่นหอมจากเตา เค้าก็กระตือรือล้นขอชิมใหญ่เลยค่ะ พอชิมแล้วน้ำตาไหลพรากๆแทบลงไปดิ้นกับพื้นเลยค่ะ เห็นเค้าพูดว่า "ใครฟร่ะ มันช่างคิด ไอ้เค้กอบใหม่ร้อนๆ แต่กินแล้วรู้สึกเย็นๆ เนี่ย มันช่าง...." เห็นมะคะ เค้าสรรเสริญไอเดียเค้กมินท์บรรเจิดของหนูสุดๆไปเลย!
สรุปว่า อร่อยนะคะ มินท์คอมโบวนิลาก็อร่อยไม่แพ้ช็อกโกฯมินท์! เนื้อเค้กรสมินท์ก็อร่อยไม่แพ้รสใบเตย!
ไว้คราวหน้า ถ้าหนูว่างๆ คิดอะไรพิศดารขึ้นมาได้อีก จะมาเผยแพร่ลัทธิมินท์อีกทีนะคะ กะว่าคราวหน้าอยากจัดเต็มทั้งเนื้อเค้กทั้งครีม เอาให้เขียวกันไปข้าง! ดูสิว่า ไอเขียวกรีนที กับเขียวใบเตย รึจะมาสู้เขียวมินท์ของหนูได้!
ลองทำมั่วๆ เล่นๆดู กับเค้กรสมินท์ค่ะ ออกมาก็อร่อยไปอีกแบบดีนะคะ ใครสาวกมินท์มาอวยมินท์กันเถอะ!
แต่ด้วยความเจ็บใจที่สังคมไม่ค่อยให้ความสำคัญ! วันดีคืนดี 31 ก็ไม่เอามินท์มาขาย ไปๆมาๆ ต้องไปกินที่ สเวนฯ ซึ่งมินท์มันไม่อร่อย!
จนแฟนเอามาล้อได้ว่า "มินท์เป็นชนกลุ่มน้อย!" "ไอติมมินท์ขายไม่ดี ไม่มีคนกิน ไอติมเย็นอยู่แล้วจะเย็นมินท์อะไรอีก" (แต่ทุกทีตะเองก็ยอมให้เค้าสั่งมินท์มากิน1ในXลูกอยู่ดีอ่ะแหละ เวลากินติมด้วยกัน!)
แต่ล่าสุด หนูมีร้านโปรดในดวงใจแล้วค่ะ ใครชอบไอติมมินท์ไปร้านภูฟ้านะคะ ไอติมมินท์ของโครงการจิตรลดามันแจ่มมากๆ! สะระแหน่ล้วนๆเลยค่ะ มินท์สะใจ!
ว่าแล้วหนูก็เฝ้ารอ เฝ้าคิด ว่าทำไมทั้งๆ ที่มินท์มันอร่อย ขนาดนี้แต่ดันขายไม่ดี คนไม่กิน แถมมีออกมาเป็นขนมก็น้อย มีแต่ลูกอม หมากฝรั่ง ชิ ชิ! ทีเค้กชาเขียวยังมีคนกิน เค้กใบเตยก็ขายดีด้วยอีกตะหาก สีก็เขียวๆเหมือนกันแท้ๆ!
พอคุยกับแฟนก็โดนแฟนล้อหาเรื่องอีกจนได้ ด้วยความที่ฆ่าได้หยามศักดิ์ศรีกันไม่ได้ หนูจะยอมตายเพื่อเทิดทูนบูชามินท์! เลยเผลอพลั้งปากไปท้าพนันกะคุณแฟนว่า "งั้นหนูจะทำเค้กรสมินท์ให้ดู!"
ละก็เลยอาศัยอากู๋ให้ช่วย แต่ไหงสูตรมันถึงไม่มีเลยละฟร้าาาา!
เลยนั่งดัดแปลงสูตรเอาเองนิดหน่อยค่ะ จากเค้กนมสด มาเป็นเค้กนมสดรสมินท์! ใช้สูตรจากกูเกิ้ลเอา(มันมีแปะสูตรนี้ไว้เยอะจนไม่รู้ที่มาที่แรกแล้วอ่ะค่ะ) http://flash-mini.com/thaidessert/312/%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%82%E0%B8%99%E0%B8%A1%20%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B9%89%E0%B8%81%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%AA%E0%B8%94.htm
ตอนแรกว่าจะใช้สูตรแฟนรักแฟนหลง แต่.. สูตรนั้นใช้วิปครีม2ช้อน พอดี... วิปครีมในตู้เย็นหมดอายุ แหะๆ เลยเลี่ยงมาใช้สูตรเนยเยอะสูตรนี้แทน
ส่วนผสมเนื้อเค้ก
แป้งเค้ก 265 กรัม
เนยสดชนิดจืด 185 กรัม
น้ำตาลทรายป่น 250 กรัม
ผงฟู 1 ช้อนชา
เกลือ 1 ช้อนชา
ไข่ไก่ 4 ฟอง
นมสด 160 กรัม
กลิ่นวานิลลา 1 ช้อนชา ** ตรงนี้แหละที่เปลี่ยนค่ะ
วิธีที่หนูใช้คือ ใช้ต้นมินท์ค่ะ
ของหนูเป็นไวท์มินท์ ซื้อมาจากจตุจักร ชิมแล้วรสชาติเย็น ซ่า ใช้ได้เลยค่ะ กลิ่นสดชื่น มินท์สุดๆ (ถ้าได้เป็นแบล็กมินท์จะเจ๋งกว่านี้ค่ะ แบล็กมินท์กลิ่นจะแรงกว่าไวท์มินท์)
เน้นเลยนะคะ กรุณาขอพ่อค้าชิมก่อนซื้อค่ะ อย่าจับใบ ขยี้ แล้วเอามือดมอย่างเดียว เราไม่ได้ต้องการแค่กลิ่นค่ะ เราต้องการรสชาติด้วย! พ่อค้าที่ใจดีเค้าอนุญาติให้เราชิมอยู่แล้วล่ะค่ะ!
เอ๊ะ... หนูไม่ได้พูดถึงพ่อค้าในตลาดหรือซุปเปอร์มาเก็ตนะคะ หนูพูดถึงพ่อค้าขายต้นไม้ในจตุจักรอ่ะค่ะ!
เอามาปั่น หรือจะตำก็ได้ค่ะ ใช้ราวๆ 1 ขยุมมือ จะได้รสอ่อนๆกำลังดี ติดปลายลิ้น
ใครคอมินท์ฮาร์ดคอร์จัดหนักๆ ไปเลยค่ะ หนูลองแล้ว มินท์กับเค้กมันไปด้วยกันได้! คราวหน้าหนูยังว่าจะใส่ให้เยอะกว่านี้เลยค่ะ!
พอได้ใบมินท์ละเอียด ที่... กลิ่นจะฟุ้งออกมาสดชื่นยิ่งกว่าตอนตัวเองแปรงฟันยามเช้าแล้วละก็... Dark Rum ค่ะ ซัก 2 ช้อนชา เติมมันลงไปแล้วเอาช้อนคนๆ บีบๆ คั้นๆ แช่ไว้จนกว่าจะพอใจค่ะ (หนูไม่ได้จับเวลา แต่แช่ไว้ตั้งแต่ก่อนเริ่มต้นตีเนยกับน้ำตาล คงราวๆ 10-20 นาทีมั้งคะ?)
ได้มาแล้วก็เอาที่เราบีบๆคั้นๆทั้งน้ำทั้งกากใส่ถุงชาค่ะ (ถุงชาที่ขายเป็นซองชงชาเล็กๆ ในไดโซะ) เนื้อถุงมันละเอียดดี แต่กรอกกากหมดจดดีค่ะ แล้วก็บีบเอาน้ำเขียวๆ เข้มๆ ออกมา!
แฟนบอกว่า กลั่นด้วยแอลกอฮอล์นี่คลาสสิกดีค่ะ เป็นตัวทำละลายที่ดีมากๆ ไหนๆ ปกติเค้กเค้าก็ราดน้ำเชื่อมผสมรัมกันอยู่แล้ว เลยคิดว่า รสออกมาไม่น่าจะแปลก แต่... อย่าเพลิน อย่าเยอะนะคะ เค้กมินท์นะคะ มินท์ ท่องเอาไว้ อย่าให้แอลกอฮอล์เป็นพระเอกไปเชียวนะ!
ว่าแล้วก็ลงมือทำเค้กตามขั้นตอนเลยค่ะ
อันที่จริงหนูว่า ใครชอบเค้กสูตรไหนก็ใช้สูตรนั้นไปเลยค่ะ สาระสำคัญของเค้กมินท์มันอยู่ที่ แค่เปลี่ยนวนิลาเป็นสารสกัดจากมินท์คั้นสดๆ แค่นั้นแหละค่ะ เหอะๆ
วิธีทำตัวเค้ก
1. ร่อนแป้งเค้ก , ผงฟู และเกลือ รวมกันพักไว้
2. ตีเนยสดพอขึ้นฟู ด้วยความเร็วปานกลาง เติมน้ำตาลทรายป่นทีละนิดจนหมด ตีจนขึ้นฟูเนียน
3. ใส่ไข่ไก่ทีละฟอง ตีให้เข้ากัน ใส่กลิ่นวานิลา
4. ใส่แป้งสลับกับนมสดจนหมด ผสมโดยใช้ความเร็วต่ำให้เข้ากันดี
5. เทส่วนผสมที่ได้ใส่พิมพ์กลมขนาด 2 ปอนด์ 2 พิมพ์ที่ทาเนยขาว วางกระดาษไขทาเนยขาวทับแล้ว
6. นำเข้าเตาอบไฟฟ้า โปรแกรมไฟบนล่างที่อุณหภูมิ 180 C ประมาณ 35-40 นาทีหรือจนสุก
ที่เห็นมะใช่เชื้อรานะคะ แต่เป็นวนิลา!
จุดเด่นอีกอย่างคือหนูใช้ฝักวนิลาแต้ๆ ค่ะ แต่เป็นฝักวนิลาอันกระจ้อยร่อยตกเกรด แพ็ครวมถุงขายถุงละ 10 บาท ตามงานต้นไม้น่ะค่ะ!
เคยไปยืนส่องในวิลล่ามาร์เก็ตแล้ว แต่ไม่ไหว แบบนั้นมันแพงไป หนูไม่มีตังค์! พอไปเดินงานต้นไม้แล้วพอดีเจอร้านขายต้นวนิลาเจ้าประจำ เค้าเอาฝักวนิลาอบแห้งตกรอบคัดเกรดมาขาย หนูเลยโกยมาซะอื้อเลย แหะๆ เอาไว้ทำขนม
หนุกดีค่ะ ค่อยๆเอามีดเขี่ยๆแซะๆ ข้างในผงๆ ขูดจนมันแทบไม่เหลือด้วยความเสียดาย! (**Tip** กรุณามองหาซื้อฝักวนิลาตามงานต้นไม้นะคะ ถึงจะไม่ค่อยฝักโตไฮโซ แต่ใช้ได้คือๆกันค่ะ) แต่พออบออกมาแล้ว อื้อหือ... หอมตลบอบอวลเลยค่ะ! หอมชนิดกลิ่นวนิลาเทียมสู้ไม่ได้เลย รสก็กลมกล่อมนุ่มนวลกว่าด้วย!
ว่าแล้วก็เลยลองพยายามออกมาได้แบบนี้แหละค่ะ พยายามครั้งแรก วิปครีมในตู้เย็นหมดอายุไปแล้ว เลยไม่ได้แต่งหน้า แต่เนื้อก็ออกมาดูดีนะคะ? (มั้งคะ?)
ชิมรสชาติแล้ว จะออกหวาน หอมวนิลา (อันที่จริงมันก็เค้กนมตามปกติน่ะแหละค่ะ อย่าคิดมาก) แต่จะมีรสซ่าๆ ความรู้สึกเย็นๆ ติดที่ปลายลิ้นค่ะ ยิ่งเวลาดมกลิ่นนี่จะรู้สึกหอมวนิลาแล้วก็มีกลิ่นสมชื่นมินท์ๆ แฝงอยู่ด้วย (รู้สึกคิดถูกที่พยายามให้วนิลานำไว้ก่อน ไม่งั้นกลิ่นอาจจะแปลกจนกินไม่ได้)
ส่วนคุณแฟน พออบออกมาใหม่ๆ ร้อนๆ กรุ่นกลิ่นหอมจากเตา เค้าก็กระตือรือล้นขอชิมใหญ่เลยค่ะ พอชิมแล้วน้ำตาไหลพรากๆแทบลงไปดิ้นกับพื้นเลยค่ะ เห็นเค้าพูดว่า "ใครฟร่ะ มันช่างคิด ไอ้เค้กอบใหม่ร้อนๆ แต่กินแล้วรู้สึกเย็นๆ เนี่ย มันช่าง...." เห็นมะคะ เค้าสรรเสริญไอเดียเค้กมินท์บรรเจิดของหนูสุดๆไปเลย!
สรุปว่า อร่อยนะคะ มินท์คอมโบวนิลาก็อร่อยไม่แพ้ช็อกโกฯมินท์! เนื้อเค้กรสมินท์ก็อร่อยไม่แพ้รสใบเตย!
ไว้คราวหน้า ถ้าหนูว่างๆ คิดอะไรพิศดารขึ้นมาได้อีก จะมาเผยแพร่ลัทธิมินท์อีกทีนะคะ กะว่าคราวหน้าอยากจัดเต็มทั้งเนื้อเค้กทั้งครีม เอาให้เขียวกันไปข้าง! ดูสิว่า ไอเขียวกรีนที กับเขียวใบเตย รึจะมาสู้เขียวมินท์ของหนูได้!