พริบพราว

ฉันก่อสร้างปราสาทจากกองทราย ด้วยมั่นหมายจะให้เป็นปราสาทหิน ใช้แรงกายหยาดเหงื่อที่โรยริน ใช้จนสิ้นวันเวลาผ่านพ้นไป จนกองทรายก่อตัวเป็นปราสาท เด่นผงาดงดงามพร่างไสว ยืนหยัดมั่นดั่งหินผาตระหง่านไกล ฉันภู

แนวท้องฟ้ามองเห็นเมฆเป็นกลุ่มก้อน ก่อนแว่วเสียงสะท้อนของท้องฟ้า เพียงไม่นานหยาดน้ำหยดร่วงลงมา ทอดสายตามองท้องฟ้าที่ร้องไห้ แล้วสายลมพลันเริ่มพัดกระหน่ำ สายฝนพรำถูกพาพัดให้เคลื่อนไหว หยาดเม็ดน้ำหนาขึ้

หลังคาระเบียงเดิมเป็นเมทัลชีทแต่เวลาฝนตกน้ำฝนจะหล่นตรงร้าวกันตกระเบียงพอดีทำให้พื้นที่นั่งเล่น พื้นเฟอร์นิเจอร์โดนน้ำกระเด็น ถ้าจะต่อเติมออกมาซักประมาณหนึ่งแผ่นเมทัลชีทยาว 6 เมตรกว้างออกมาประมาณ 50เซน

เสียงฟ้าร้องดังมาแต่ไกล เมฆดำก้อนใหญ่อุ้มน้ำเต็มที่ คล้อยเคลื่อนลงต่ำ ต่ำมากจนคล้ายกับว่าจะเอื้อมมือไปถึง เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า หยาดน้ำจากท้องฟ้าใกล้จะร่วงหล่นลงมา สายลมเย็นพัดโชย สัมผัสผิวกาย แต่ผู

หนาวสั่น .. ตะวันมิเยือนแสงส่งพิรุณแต่งองค์ทรงเครื่องเขื่องแข็งนานนับคืนนับวันมิผันแปลงกำจัดแล้งล่องหนอำพนพาล<><><>ปราบปรามสิ่งอบายกำจายกร่างดักดานกลางสรรพวิชาพนาสาณฑ์ทลายตำหรับตำราพ