ครอบครัวไม่อยากให้ทำงานกับที่บ้าน แต่ตัวผมเองอยากทำธุรกิจกับที่บ้าน งงเง็งเซ็ง

ครอบครัวมีธุรกิจส่วนตัวคือขายเสื้อผ้าตามห้างสรรพสินค้าหลายแห่งทั่วไทยครับ แต่คุณแม่ไม่อยากให้ผมเข้ามารับช่วงต่อเพราะมองว่าการค้าขายมันลำบาก ไม่แน่นอน ความเสี่ยงเยอะ ไม่อยากให้เข้ามาในกงสีนี้ ... แม่ให้เหตุผลว่า ผมเรียนมาดี จบมาสูง ไม่เหมือนตัวแม่ที่เรียนน้อยต้องลำบากแต่เด็กกว่าจะมีวันนี้ ส่งผมไปเรียนถึงเมืองนอก ก็อยากให้กลับมาใส่สูทผูกไทค์ ทำงานที่ดูดี ในองค์กรใหญ่ๆ มั่นคง ซึ่งปัจจุบันผมก็ทำงานเกี่ยวกับด้านการเงินและความเสี่ยงในองค์กรขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง รายได้ก็หลักหกหลัก ปัจจุบันอายุ 30 ... ซึ่งแม่ก็ภูมิใจและอยากให้ลูกทำต่อไปเพราะมันมั่นคง สวัสดิการก็ดี

แต่ตัวผมกลับมองตรงกันข้ามกับแม่ทุกอย่าง ถามว่าภูมิใจไหมที่มาตรงจุดนี้ได้ ก็ภูมิใจนะครับที่ตัวเองทำงานได้ดี และมีความก้าวหน้า แต่ผมมองอนาคตตัวเองแล้ว มันไม่อยากเป็นมนุษย์เงินเดือนเลย ผมกลับอยากมาช่วยที่บ้านบริหารงาน ขยายธุรกิจออกไป ส่งออก ขายออนไลน์ แต่ผมกลับคุยกับคุณแม่ไม่ได้สักที จริงๆ ผมอยากลาออกแล้วมาเปิดร้านขายของเองด้วยซ้ำ รายได้ไม่ต้องมากมาย แค่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ... ผมมองว่าการเป็นพนักงานเงินเดือนสิ คือความไม่แน่นอน และไม่มีอะไรท้าทายในอาชีพเลย ...

อยากให้เพื่อนๆที่เคยเจอปัญหาตรงจุดนี้ ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยครับ ผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นทั้งแม่และเจ้าของธุรกิจ ทำอย่างไรถึงจะเข้าใจลูกที่มีชีวิตเงินเดือนแบบนี้ ???
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่