สรรพสิ่งก่อตัวขึ้นจากมหาภูติ  คือธาติทั้งสี่   ซึงนักวิทยาศาสตร์เรียกว่าอนุภาค(เล็กกว่าอะตอม)

สรรพสิ่งเกิดจากการรวมตัวกันของธาตุทั้งสี่   คือเกิดการสัมพัทธ์ทางพลังงาน  จึงเกิดเป็นสิ่งต่างๆเกิดขึ้น  รวมทั้งที่เกิดเป็นตัวเราโดยความเป็นธาตุมันคือการรวมกันของอนุภาค

สูตร  E=mcc(c ยกกำลังสอง)   แสดงความสัมพันธ์  ระหว่างพลังงาน  ที่เกิดเป็นมวลสาร

ปริมาณของพลังงาน  มีความสัมพันธ์กับ ความเร็วของมวลสาร  ดังนั้นสมุติฐานของเรื่องนี้  จึงมีแต่พลังงานกับมวลสารเท่านั้น...ไม่มีความเป็นสัตว์, เป็นคน,เป็นภูเขา,เป็นทะเล ฯลฯ   เพราะสถานะที่แท้จริงของมันคือ  การรวมกันอยู่ธาตุทั้งสี่เท่านั้น  แต่อยู่ในรูปแบบที่แตกต่างกัน

แต่การทำงานของจิต   ซึ่งคือพลังงานของจักรวาลยังมีพิศดารมากกว่าที่นักวิทยาศาสตร์รู้จัก   แต่อาจจะอธิบายได้ด้วยทฤษฏีควันตั้ม
คือจิตเร็วกว่าแสง  หรือจิตไม่มีความเร็ว   แต่การสัมพัทธ์ทางพลังงานทำให้เราคิดว่าจิตมีความเร็ว  หรือมันเร็วมากจนวัดค่าไม่ได้

.............นิพพานคือจิต  แท้จริงมันนิ่งอยู่กับที่  แต่การทำให้มันเคลื่อนที่  มันจึงแสดงอาการ  อาการที่มันแสดงในตัวเราจึงเกิด
ความรู้สึกของเรา    การที่มันเคลื่อนที่มันจึงเกิดเป็นอาการ   แต่ถ้ามันหยุดนิ่งมันจะไม่แสดงอาการ  นั่นคือนิพพาน   จึงอาจจะอธิบาย
จักรวาลในแง่นี้ได้ว่า    ถ้ามันหยุดเคลื่อนที่มันจะไม่มีรูปเกิดอยู่คือไม่มีตัวตน    เช่นเดียวกับความรู้สึกของเรา  ถ้าเราให้มันเคลื่อนที่
คือปรุงแต่งมันอยู่  มันจะขยายตัวไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด   แต่ถ้าเราทำให้มันหยุดมันจะไม่มีรูปหรือไม่มีตัวตนเกิดอยู่   ดังนั้นนิพพานคือหยุด
หยุดแสดงอาการ  หยุดการเคลื่อนที่  มันจึงจะเกิดเป็นความว่างเปล่า  คือไม่มีอะไรเกิดอยู่.