ตอนที่ 1 http://pantip.com/topic/30235563
ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/30364395
ตอนที่ 3 http://pantip.com/topic/30401020
ตอนที่ 4 http://pantip.com/topic/30408217

ตอน  ทัวร์ไม่ธรรมดา

ฉัน: ม้า มิ้นว่าจะเปลี่ยนแผน ม้าคิดแบบมิ้นมั้ย
แม่: ฮะ? ยังไง? คิดอะไร? แล้วจะไปไหน?
ฉัน: ก็เนี่ย มิ้นเห็นรูปของอุทยานแห่งชาติในโครเอเชียอ่ะ แล้วมิ้นอยากไป แต่ว่า... อาจจะต้องเปลี่ยนตั๋วแหละ
แม่ : นี่มีครั้งไหนที่แกไม่เปลี่ยนตั๋วบ้างมั้ย! เอาๆ จะเปลี่ยนก็เปลี่ยน ตามใจ
ฉัน: แหะๆ ก็มีบ้าง แหม จุ๊บๆ ไว้จองตั๋วใหม่กับที่พักใหม่แล้วจะส่งอีเมล์ไปให้ป่าป๊านะคะ

สรุปง่ายๆ เปลี่ยนแผน เย๊ เย!

    กว่าจะถึงมอสตาร์
    ฉันร่ำลาสลาเวนโก้และอเล็กซ์ก่อนที่จะเดินมุ่งหน้าไปที่สถานีรถทัวร์ ฉันคิดว่านี่คงเป็นจุดสุดยอดของทริปนี้แล้วล่ะ ชีวิตก็เหมือนกราฟที่ต้องมีขึ้นแล้วมีลง คงไม่มีที่ไหนสนุกเท่าที่นี่
    เฮ้อ... อยากอยู่ต่อ

    “Come back whenever you can, you are always welcomed here.” สลาเวนโก้บอกฉัน
    “Thank you for everything. Thank you so much.” ฉันขอบคุณเขา ขอบคุณจากใจ

    ระยะเวลาการเดินทางในรถทัวร์ผ่านไปแบบช้าๆเฉื่อยๆ คนบนรถน้อยมาก ฉันนั่งงีบสลับกับการนั่งฟังเพลง ไม่ถึงสักที... รถทัวร์หยุดตามด่านต่างๆหลายครั้ง ทุกครั้งที่มีการตรวจพาสปอร์ต ฉันนั่งใจตุ๊มๆต่อมๆ เจ้าหน้าที่ถามหาวีซ่า ซึ่งฉันไม่มี มีแต่บัตรนักเรียนสเปนที่ฉันได้รับการยืนยันจากสถาณฑูตว่าใช้ได้ ไม่มีปัญหา แต่ก็นั่นแหละ เจ้าหน้าที่มักทำหน้างงๆใส่ฉันเสมอ และทุกครั้งฉันก็จะได้พาสปอร์ตคืนเป็นคนสุดท้าย
    7 ครั้งของการตรวจ 7 ครั้งที่ฉันลุ้น
    โอ้ยแม่ หัวใจจะวาย!
    ยิ่งมาถึงด่านตรวจสุดท้ายที่บอสเนีย ฟ้าก็มืดสนิทแล้ว ได้ยินมานักต่อนัก ว่าถ้าเขาไม่ให้ผ่านเขาก็ไล่ลงจากรถเลย นี่ถ้าโดนไล่ลงจากรถตรงด่าน ฉันจะไปไหน? ตายๆ
    เจ้าหน้าที่เก็บพาสปอร์ตฉันไปตามปกติ ผ่านไป  10 นาที ทุกคนได้รับพาสปอร์ตคืนหมดแล้ว
    ยกเว้นฉัน!!
    รอ รอ และ รอ
    เจ้าหน้าที่คนเดิมเดินขึ้นมาพร้อมสมุดสีน้ำตาลเข้มในมือ พาสปอร์ตฉันนี่ล่ะ เขายื่นส่งให้แล้วบอกว่า
    “Ok.”
    อู้ยยย! พ่อแก้วแม่แก้ว ขอบคุณค่ะ
    จากด่านสุดท้าย ก็ใชัเวลาอีกสองชั่วโมงเห็นจะได้ ก็มาถึงสถานีรถทัวร์ ลงปุ๊บก็เห็นชายหนุ่มร่างสูงถือป้าย ‘Hostel Majdas’
    ขณะนี้เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่ม วันนี้รอดไปอีกวัน สบาย...
    
    โฮสเทล หรือ โรงเรียนอนุบาล
    หลังจากเดินผ่านประตูโฮสเทลเข้าไป มัยดาสสาวใหญ่ที่ดูแลที่นี่ก็เดินเข้ามาทักทาย สเตฟานี่เคยพักที่นี่ นางบอกว่า
    “Majdas will treat you like your mom. She is super nice. Love her home-made breakfast!”
    ซึ่งก็จริง ปฎิเสธไม่ได้
    ระเบียบการของโฮสเทล คือ
1. เขียนชื่อตัวเองลงบนกระดาษ แล้วระบายสีตกแต่ง!
    ทำเสร็จเมื่อไหร่ มัยดาสก็จะเอาไปแปะเหนือหัวเตียง บอกให้ชาวโลกและตัวฉันรู้ว่า ‘นี่คือเตียงของฉัน’

    น่ารักอ่ะ!!
2. ดื่มชาสมุนไพรใส่มะนาวที่มัยดาสยกมาให้
นั่งฟังมัยดาสอธิบายแผนที่
เวลาว่าง
    คืนนั้นหลังอาบน้ำเสร็จ ฉันก็หลับไปในทันที พรุ่งนี้ยังไม่มีแผน...