กรุงซาราเยโวกับความหลังแห่งสงคราม ประเทศบอสเนีย (6)

ตอนที่ 1 http://pantip.com/topic/30235563
ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/30364395
ตอนที่ 3 http://pantip.com/topic/30401020
ตอนที่ 4 http://pantip.com/topic/30408217
ตอนที่ 5 http://pantip.com/topic/30423396

ตอน สงคราม

ฉัน: ม้ากินข้าวยัง อาม่าเป็นไงมั่ง มิ้นกำลังจะไปนอนละเนี่ย เหนื่อยมากวันนี้ พรุ่งนี้มิ้นไปซาราเยโวนะ ที่พักส่งให้ป๊าแล้วเรียบร้อย
แม่: มาเป็นชุด นี่ทำกับข้าวอยู่ อาม่าจะคุยด้วย รอแป็บนึง

อาม่า: เอ้อ เป็นไง
ฉัน: เรื่อยๆอ่ะม่า คิดถุงนะ สบายดีมั้ย
อาม่า: ดีๆ เอ้อ ไปละๆ

“มันพูดอะไรก็ไม่รู้ ลูกแกเพี้ยน” เสียงอาม่าแทรกเข้ามาทางโทรศัพท์

แม่: อาม่าแกหูไม่ค่อยดี เดี๋ยวชั้นไปผัดผักต่อละ พรุ่งนี้เดินทางดีๆล่ะ
ฉัน: ค่าาาาาา

    ปล่อยให้ชะตานำพาฉันไป
    รถทัวร์อีกแล้ว นั่งจนเบื่อ เฮ้อ...
    วันนี้พอไปถึงโฮสเทล ก็ไม่ปรากฎสิ่งมีชีวิตใดๆเลย จนกระทั่งถึงตอนที่นั่งรื้อของอยู่บนเตียงนั่นล่ะ ประตูเปิดออกดังปัง หนุ่มตัวสูงปรี๊ดเดินนวยนาดเข้ามา เขาเหมือนตัวการ์ตูนไม่มีผิด
    “Hey hey!! I’m Mike from Boston. Nice to meet you, roomy.” ไมค์ทักทายเสียงร่าเริง... มาก
    “I’m Mint from Bangkok. Nice to meet you too.” ฉันตอบ
    “I’m going to have lunch now with some people from the hostel. Wanna come?”
    “Sure. Give me 5 minutes.” ฉันตอบตกลง ไม่ต้องกินข้าวคนเดียว ชอบอยู่แล้ว
    ช่วงอาหารกลางวันไมค์เล่าให้ฟังเกี่ยวกับทัวร์ที่มีชื่อว่า Tunnel Tour จัดโดยคุณตาเจ้าของโฮสเทล เขายืนยันว่าฉันควรจะไป เขาว่าต้องมีคนอย่างน้อย 3 คนถึงจะจัด
    ลุย! ภารกิจวันนี้ คือ หามนุษย์สองชีวิตที่จะไปกับฉัน
    หลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จ ฉันก็ขอตัวกลับก่อน อยากหา ‘แผน’ ให้ตัวเอง ด้วยความที่ฉันเพิ่งจะตัดสินใจเปลี่ยนแผนไปเมื่อวันก่อน ฉันจึงไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเมืองนี้เลย มีก็แต่ Tunnel Tour  เป็นที่ยึดเหนี่ยว
    ภายในใจโหวงเหวง เหมือนสภาพโฮสเทลนอกฤดูกาล ณ เวลานี้
    ร้าง... ทั้งจิตใจและสิ่งแวดล้อม
    เหยื่อรายที่หนึ่งของ Tunnel Tour ถูกพบในห้องนั่งเล่น หนุ่มแบงค์ชาวอเมริกันกำลังนั่งดูอเมริกันฟุตบอลอยู่ตอนที่ฉันเดินเข้าไป ฉันถือวิสาสะขัดจังหวะและใช้ทักษะการเกลี้ยกล่อมที่ฝึกมาหลายต่อหลายครั้งตลอดทริปกล่อมเขา
    “You should come with me. Mike, the tall guy from Boston, went with the tour this morning and he loved it. We will learn so much about Sarajevo in one day.”
    “Ok.” ไคล์ตอบรับ
    เฮ้ย! ง่ายจังแฮะ...
    เย็นวันนั้นฉัน ไมค์ และไคล์ไปเดินเล่นกันในเมือง จุดมุ่งหมาย คือ ย่านตลาดเก่าของซาราเยโว (Bascarsija) ที่นี่ขายของฝาก ถ้วยชากาแฟ เสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆ ทั้งยังมีร้านกาแฟและร้านอาหารหลายร้าน เดินสนุก! ฉันได้แม่เหล็กติดตู้เย็นติดไม้ติดมือกลับมาด้วย หึหึ!
    ระหว่างทางไปตลาดพวกเราได้เดินเข้าไปในสุเหร่าประจำเมืองที่ชื่อ Gazi Husrev-beg Mosque ด้วย ด้านในเงียบดี ถ้าใครจะมาที่นี่ต้องแต่งตัวให้เรียบร้อย
    เดินไปเดินมาไปฉันก็เจอเข้ากับกลุ่มสามหนุ่มสามมุมที่ไปทัวร์กับบ้าต้าด้วยกันที่มอสตาร์ พวกเขามากับคนกลุ่มใหญ่อีกกลุ่มหนึ่ง
    เย็นนี้เลยกินข้าวกันแบบโต๊ะจีน!
    อาหารท้องถิ่นที่นี่เป็นเนื้อล้วนๆ ไม่วัวก็แกะ แค่เห็นก็ท้องผูก เข้าแนวอร่อยปาก แต่ไม่สบายกระเพาะ
    จานหลักที่มาแล้วไม่กินไม่ได้ คือ ‘Cevapcici’ ซึ่งก็คือเคบับสอดไส้ไส้กรอกที่ทำจากเนื้อบด ยิ่งถ้ากินกับเบียร์ท้องถิ่น ‘Sarajevsko pivo’ อู้ยยย!

    สบาย...
    มาถึงตอนนี้ก็จะหมดวันอยู่แล้ว ฉันยังหาเหยื่อรายที่สองที่จะไปกับทัวร์ไม่ได้ กลุ่มโต๊ะจีนบ้างก็ไปมาแล้ว บ้างก็อยากประหยัดเงิน ฉันเลยถือคติเดิมว่า ไม่เครียด ไปก็ไป ไม่ได้ไปก็ไม่ได้ไป
    นอนดีกว่า...