ผมขอเล่าเหตุการณ์ก่อนนะครับ
   
        เหตุการณ์แรกเกิดกับแฟนผม
            แฟนผมไปตรวจโรคกับหมอคนหนึ่ง ไม่ขอเอ่ยชื่อครับ  เมื่อเธอไปนั่งที่เก้าอี้ เพื่อตรวจโรค หมอคนนั้นละสายตาจาก คอมพิวเตอร์มาหาแฟนผม พร้อมชักสีหน้าใส่ด้วยความเสียอารมณ์ ที่แฟนผมไปขัดจังหวะการ อ่านพันทิพของหมอ (แฟนผมสังเกตเห็นพอดี)แล้วหมอก็แสดงออกด้วยคำพูด ที่ห้วนๆ กระแทกเสียง ระหว่างสอบถามอาการ  (เหตุการณ์เกิดเมื่อต้นปี)

          เหตุการณ์ที่สองเกิดกับแม่แฟนผม

          ด้วยความบังเอิญ หรือโชคชะตาไม่ทราบครับ  วันนี้แม่แฟนผมไปตรวจโรค  ก่อนพบหมอ พยาบาลก็ซักถามอาการ แม่แฟนผมก้บอกอาการทุกอย่างไป จากนั้นก็เข้าไปพบ ซึ่งก็เป็นหมอคนเดียวกัน กับที่แฟนผมเจอ  เข้าไปแม่แฟนก็เห็นหมอกำลังทำอะไร สักอย่างกับคอมพิวเตอร์ เหตุการณ์เหมือนเดิมครับ ชักสีหน้า พูดจาไม่รับแขก หมอถามแม่แฟนผมว่า เป็นไรมา แม่แฟนผมก็เล่าอาการให้ฟัง แต่เล่าไม่ทันจบ หมอก็ตัดบท ด้วยคำว่า "พอๆ รักษาทีเดียวหลายๆอย่างไม่หายหรอก  มันต้องรักษาทีละอย่าง" สุดท้ายก็จ่ายยา แก้อักเสบมาให้อย่างเดียว
โดยไม่บอกด้วยว่า เป็นโรคอะไร  แม่แฟนผมเลยต้องไปหาหมอที่คลีนิคต่อ เพื่อต้องการรู้ว่าเป็นโรคอะไร

               ผมจึงอยากฝากบอกหมอคนนั้นด้วยว่า
  
    ผมเข้าใจนะครับว่าหมอเป็นอาชีพที่มีเกียรติ แต่คุณก็ควรให้เกียรติ คนป่วย ด้วยเหมือนกัน  เพราะคุณก็ใช้ภาษีจากผมและคนอื่นๆ ในการเรียนและค่าตอบแทนในการทำงานของคุณ คนป่วยสภาพจิตใจก็แย่อยู่แล้ว พอไปเจอหมอทำตัวแบบนี้ มันยิ่งแย่ไปใหญ่ และนี่ก็อาจเป็นสาเหตุหนึ่งก็ได้ที่ คนป่วยไม่อยากไปเจอหมอ

   แฟนผมกับ แม่แฟนผมอาจไม่ใช่ญาติของคุณ แต่ด้วยหน้าที่และคุณเองที่เลือกจะประกอบอาชีพนี้ ผมขอให้คุณตั้งใจทำตามจรรยาบรรณ ของวิชาชีพด้วยครับ ไม่ใช่อ่านเพื่อสอบให้ผ่านการสอบอย่างเดียวครับ ผมคิดว่าคนที่จะเลือกเป็นหมอ โดยพื้นฐานต้องมีจิตอาสาด้วยนะครับ