ผมเพิ่งออกรถใหม่ เมื่อวันที่ 29 มีนาคม ที่ผ่านมา เป็นความภูมิใจของผมมาก ที่ซื้อรถด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง เมื่อของที่เราได้มาไม่ง่าย แน่นอนเราก็ต้องถนอมมากเป็นพิเศษ
แต่ เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา พอดีผมจองทะเบียนไว้ แต่ไปไม่ได้ เพราะผมต้องไปทำงานต่างประเทศ เลยให้พี่สาวไป จองทะเบียนแทน ยังไม่ทันจอดรถ เพิ่งเข้ามาในขนส่ง และมาถึงสามแยก มีรถฮอนด้า วิ่งมาด้วยความเร็ว 40-60 กม./ชม (จากการสอบถามจากพี่สาว) ซึ่งพี่สาวผมเห็นแล้ว แต่ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร คงคิดว่าเดี๋ยวคงเบรค แต่ไม่เลย ชนเข้ากลางลำรถด้านขวาเลยอย่างจัง ทำให้รถหมุน (พูดง่ายๆ ชนเป็นรูปตัว T เลยครับ) คงไม่ต้องพูดถึงสภาพน่ะครับ พี่สาวผมหัวโดนเวี่ยงไปฟาดกับกระจกข้าง ส่วนคู่กรณีปลอดภัยเพราะ Air Bag ช่วยไว้
พอผมได้รับข่าว ห่วงทั้งรถห่วงทั้งคน แต่ทำไรไม่ได้ เพราะอยู่เมืองนอก จึงโทรตัดสินใจโทรกลับมาเมืองไทย โดนค่าโทรศัพท์ไป 3,606 บาท แพงมาก พอดีพี่สาวผมโทรเรียกเพื่อนให้เค้าพาไปโรงพยาบาล นอนพักหนึ่งคืน เพื่อรอดูอาการ เพราะศรีษะได้รับการกระแทก แต่ยังโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก
จากนั้นผมก็ได้โทรไปสอบถาม คู่กรณี ว่าเกิดอะไรขึ้น เค้าพูดว่า "เราก็เห็นแล้วน่ะ แล้วเราก็เหยียบเบรคแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมรถยังพุ่งต่อ เหมือนมีคนมาเหยียบคันเร่งอ่ะ เนี้ยเรายังคิดว่าฝันไปเลย"
ได้ยินแล้วผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่ออ่ะครับ คือจากสภาพรถ มันไม่น่าชนได้แรงขนาดนี้ ทั้งที่อยู่ในขนส่ง
สำหรับผมมองได้เป็น 2 กรณี
1. ขับรถไม่แข็ง ด้วยความตกใจเหยียบผิด คิดว่าคันเร่งเป็นเบรค แต่ได้สอบถามเค้าไป เค้าบอกขับรถมา 10 ปีแล้ว จึงเป็นไปได้ไม่มากนักที่จะเหยียบผิดได้
2. เล่นโทรศัพท์ ขณะขับรถ ถ้าเป็นกรณีนี้จริง ผมคงรู้สึกแย่มากๆ
ผมคงสรุปไม่ได้ว่า เค้าทำอะไรอยู่ และเค้าพูดจริงเท็จแค่ไหน แต่บางที แค่คำว่า "ขอโทษ" มันก็ไม่อาจจะทำให้ความรู้สึกกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ เพื่อนๆคงเข้าใจว่า เวลารถถูกชน ต่อให้ซ่อมเหมือนเดิม แต่ยังไงแล้วความรู้สึกมันก็คงไม่เหมือนเดิมอยู่ดี....
ดังนั้น ผมขอความกรุณาเถอะน่ะครับ ไม่ว่าคุณจะขับรถมากี่ 10 ปี จะขับเก่งแค่ไหน ได้โปรดอย่าประมาทเลย
ถ้าคุณจะหยิบของ... ก็จอดรถข้างทางแล้วค่อยก้มหยิบ
ถ้าคุณจะคุยโทรศัพท์ ...ก็จอดรถและค่อยคุย
ถ้าคุณจะเล่นโทรศัพท์... คุณก็อย่าเล่นขณะขับรถ
เพราะเมื่อเกิดอุบัติเหตุแล้ว ไม่ว่าใครจะผิด ใครจะถูก ทุกฝ่ายเสียทั้งเวลา ทั้งเงิน รวมถึงความรู้สึก ด้วยกันทั้งนั้น
จากใจเจ้าของรถป้ายแดง ขอความกรุณาเถอะน่ะครับ
แต่ เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา พอดีผมจองทะเบียนไว้ แต่ไปไม่ได้ เพราะผมต้องไปทำงานต่างประเทศ เลยให้พี่สาวไป จองทะเบียนแทน ยังไม่ทันจอดรถ เพิ่งเข้ามาในขนส่ง และมาถึงสามแยก มีรถฮอนด้า วิ่งมาด้วยความเร็ว 40-60 กม./ชม (จากการสอบถามจากพี่สาว) ซึ่งพี่สาวผมเห็นแล้ว แต่ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร คงคิดว่าเดี๋ยวคงเบรค แต่ไม่เลย ชนเข้ากลางลำรถด้านขวาเลยอย่างจัง ทำให้รถหมุน (พูดง่ายๆ ชนเป็นรูปตัว T เลยครับ) คงไม่ต้องพูดถึงสภาพน่ะครับ พี่สาวผมหัวโดนเวี่ยงไปฟาดกับกระจกข้าง ส่วนคู่กรณีปลอดภัยเพราะ Air Bag ช่วยไว้
พอผมได้รับข่าว ห่วงทั้งรถห่วงทั้งคน แต่ทำไรไม่ได้ เพราะอยู่เมืองนอก จึงโทรตัดสินใจโทรกลับมาเมืองไทย โดนค่าโทรศัพท์ไป 3,606 บาท แพงมาก พอดีพี่สาวผมโทรเรียกเพื่อนให้เค้าพาไปโรงพยาบาล นอนพักหนึ่งคืน เพื่อรอดูอาการ เพราะศรีษะได้รับการกระแทก แต่ยังโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก
จากนั้นผมก็ได้โทรไปสอบถาม คู่กรณี ว่าเกิดอะไรขึ้น เค้าพูดว่า "เราก็เห็นแล้วน่ะ แล้วเราก็เหยียบเบรคแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมรถยังพุ่งต่อ เหมือนมีคนมาเหยียบคันเร่งอ่ะ เนี้ยเรายังคิดว่าฝันไปเลย"
ได้ยินแล้วผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่ออ่ะครับ คือจากสภาพรถ มันไม่น่าชนได้แรงขนาดนี้ ทั้งที่อยู่ในขนส่ง
สำหรับผมมองได้เป็น 2 กรณี
1. ขับรถไม่แข็ง ด้วยความตกใจเหยียบผิด คิดว่าคันเร่งเป็นเบรค แต่ได้สอบถามเค้าไป เค้าบอกขับรถมา 10 ปีแล้ว จึงเป็นไปได้ไม่มากนักที่จะเหยียบผิดได้
2. เล่นโทรศัพท์ ขณะขับรถ ถ้าเป็นกรณีนี้จริง ผมคงรู้สึกแย่มากๆ
ผมคงสรุปไม่ได้ว่า เค้าทำอะไรอยู่ และเค้าพูดจริงเท็จแค่ไหน แต่บางที แค่คำว่า "ขอโทษ" มันก็ไม่อาจจะทำให้ความรู้สึกกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ เพื่อนๆคงเข้าใจว่า เวลารถถูกชน ต่อให้ซ่อมเหมือนเดิม แต่ยังไงแล้วความรู้สึกมันก็คงไม่เหมือนเดิมอยู่ดี....
ดังนั้น ผมขอความกรุณาเถอะน่ะครับ ไม่ว่าคุณจะขับรถมากี่ 10 ปี จะขับเก่งแค่ไหน ได้โปรดอย่าประมาทเลย
ถ้าคุณจะหยิบของ... ก็จอดรถข้างทางแล้วค่อยก้มหยิบ
ถ้าคุณจะคุยโทรศัพท์ ...ก็จอดรถและค่อยคุย
ถ้าคุณจะเล่นโทรศัพท์... คุณก็อย่าเล่นขณะขับรถ
เพราะเมื่อเกิดอุบัติเหตุแล้ว ไม่ว่าใครจะผิด ใครจะถูก ทุกฝ่ายเสียทั้งเวลา ทั้งเงิน รวมถึงความรู้สึก ด้วยกันทั้งนั้น