เชิญเลยครับ สำหรับท่าน ที่ผ่านมา   ที่สายตา ท่านมากด กระทู้นี้
ผมต้อนรับ ด้วยความสุข ที่ยินดี        ให้ท่านที่ เข้ามาอ่าน  อย่างสุขใจ


พึ่งเห็นห้องแต่งกลอน
กลอนเกี่ยวกับรักล้วนๆ  แต่งไว้นานแล้ว



....
คิดจะรัก  รักใคร ให้ได้คิด
ถูกหรือผิด  คิดให้ดี  ไม่ผิดหวัง
หากคิดผิด  เพราะความหลง  จนพลาดพลั้ง
จงได้ฝัง  และจดจำ  เป็นบทเรียน
.....
อันนี้เกี่ยวกับพ่อแม่

ไม่มีใคร      รักเรา           เท่าพ่อแม่
คือสิ่งแท้     มิอาจหา        ที่ไหนได้
แม้ว่าเรา      จะทำผิด        ท่านอภัย
ไม่มีใคร       รักเรา          เท่าท่านเลย

จงรักท่าน     เท่ากับรัก      ตัวเรานี้
จงทำดี        ให้ท่านเห็น     เป็นไฉน
จงเชื่อฟัง     เพื่อให้ท่าน    สบายใจ
อย่าตามใจ   ในตัวเอง       เป็นเกินพอ
.....

อันนี้แต่งจีบสาว สมัยก่อน ส่งไปหาเขาทางเมล

หากสมพง        คงได้พบ     เพื่อนคนนี้
หากโชคดี        คงประสบ    ได้พบฉัน
หากบุพเพ         สันนิวาส      เกิดขึ้นพลัน
เธอกับฉัน         อาจรักกัน     จนสิ้นลม   
......

พึ่งดู  แฟนฉันจบมา  เลยได้แต่งกลอน.....ว่า..

จะต้องทน    อ้างว้าง               ถึงเมื่อไร
มันถึงจะ       มีใคร                 คอยเคียงคู่
ในใจฉัน      แสนเหน็บหนาว    และหดหู่
ฉันอยากรู้     คู่ฉันอยู่              แห่งหนใด

ถึงจะห่าง      ไกลแสนไกล        ขอได้พบ
ได้ประจบ      พบรัก                ที่สดใส
ให้เธอนี้         เป็นคนที่            ฉันฝันใฝ่
แต่ไม่รู้        เมื่อไร                จะได้เจอ
( ในหัวใจ       เธอรักฉัน           ฉันรักเธอ)
.....

แต่งตอนคิดถึง คนที่เราชอบสมัยก่อน แต่งไว้อ่านคนเดียว

เมื่อยามใด    ใจฉัน   เฝ้าคิดถึง
ก็พรำพรึง   ให้ฝนพรำ   เป็นหนักนา
เมื่อฝนตก   ยามใด     ใจก็ล้า
ฉันห่วงหา    เฝ้าคิดถึง    ถึงแต่เธอ