เป็นงานจับมือสาวๆครั้งแรกที่ได้ไปเลยครับ ไม่รู้ว่าที่นี่มีแฟนๆของ SKE อยู่มากหรือไม่ แต่ตัวผมติดตามและชอบวงนี้มานานแสนนาน และเนื่องจาก คูมิน โอชิเมนของตัวเองกำลังจะจบการศึกษาเร็วๆนี้ เลยอยากไปเจอตัวจริงสักครั้งนึง

ก่อนอื่นถ้าจะไปจับ ก็ต้องมีบัตรจับมือ ซึ่งตัวผมนั้นโชคดีมากเพราะตัวเองได้ทำการสั่งซื้อซิงเกิ้ล Choco no Dorei มา 3 ไทป์ และได้บัตรจับมือมาทั้งสิ้น 3 ใบ แต่ตัวผมก็รู้จักกับเพื่อนต่างประเทศที่เป็นแฟน SKE อยู่พอสมควรและเพื่อนสองคนนั้นก็ใจดี ส่งบัตรจับมือมาให้ผมฟรีๆอีกคลละ 3 ใบ ทำให้ผมมีบัตรทั้งสิ้งถึง 9 ใบเลยทีเดียว! (เป็นอะไรที่ทราบซึ้งมากครับ ใครบอกว่าของฟรีไม่มีในโลก ได้ทั้งบัตร มิตรภาพ และน้ำใจเลยทีเดียว)


(ภาพซีดี, ของแถม และบัตรจับมือทั้ง 9 ใบ)

ทีนี้เนื่องจากตัวผมอาศัยอยู่ที่เกียวโตซึ่งเป็นแถบคันไซ จะตามไปจับถึงนาโงย่าหรือโตเกียวก็ดูจะเกินงบ เนื่องจากเป็นบัตรจับมือทั่วประเทศ สาวๆจึงจะมาจับในเขตใหญ่ๆครบทุกที่ ซึ่งวันที่สาวๆจะมาจับมือที่โอซาก้า ก็คือวันที่ 20 มีนาคม เมื่อวานนี้นั่นเอง

ผมจึงต้องตื่นแต่เช้า เพราะต้องใช้เวลาเกือบ 2 ชม. จากเกียวโตนั้งรถไฟไปถึงโอซาก้าได้ ซึ่งก็มาถึงที่หมาย Intex Osaka ในเวลา 10 โมงกว่าๆ และแลกตัวเข้าชม mini live ได้ทันพอดี


(สถานที่จับมือ ใหญ่พอตัว สามสาวข้างหน้า เป็นแฟน SKE ตัวยง 555)


(บัตรเข้าชมมินิไลฟ แลกโดยใช่บัตรจับมือ 1 ใบ และสามารถใช้บัตรนี้จับมือกับสาวๆ ทีหลังได้)

เนื่องจากไปสาย ผมจึงอยุ่แถวหลังเกือบสุด น่าสนใจคือผู้ชายที่มาส่วนใหญ่ ไม่ได้มีลุกแบบโอตาคุหรืออะไรอย่างที่หลายคนคิดกัน ส่วนใหญ่ดูเป็นวัยรุ่นนักเที่ยวทรงผมเท่ๆ ทั้งนั้น บางคนเล่นกล้ามแบบกล้ามบึกมาด้วย

จนกระทั้งเพลงอินโทรของ SKE ดังขึ้น เพลงที่เปิดก่อนทุกคอนเสิรตของทุกๆการแสดงของตระกูล 48 เพลงนั้นอะแหละ

ไอพวกคนที่ผมบอกว่าเท่ข้างบน ก็ควักแท่งไฟมาจากไหนไม่รู้ แล้วก็ทำท่าเป็นจังหวะได้ลงตัวมาก (พร้อมพูดโค้ดเชียร์ตามไปด้วย 555)

ซึ่งมินิไลฟก็มินิสมชื่อครับ แสดงกันแค่ 5 เพลง ก็จบแล้ว (เอาไรมาก ของฟรีนี่นะ)



(ภาพบรรยากาศเล็กน้อย ถ่ายโดยผจก.ของวง)

จากนั้นก็เข้าสู่เวลาพัก จะไปทำอะไรก็ได้ จะออกไปหาของกินก็ได้ แต่ผมไปต่อคิวซื้อของแทน ซึ่งคิวก็ยาวมาก แต่ดีนะที่ต่อเร็ว แต่กว่าจะได้ซื้อก็ลำบากเหมือนกัน พอไปถึงพวงกุญแจเล็กลายคูมินก็ขายหมดไปเรียบร้อย เลยซื้อแบบหมอนเล็กมาแทน พร้อมรูปแบบสุ่มอีก 1 เซท ซึ่งถ้าไม่พอใจรูปที่ได้ สามารถไปที่โซนแลกเปลี่ยนเพื่อแลกภาพของโอชิที่ตัวเองต้องการได้ข้างๆ (แต่ตอนนั้นผมเห็นว่าไม่มีเวลาแล้ว ถึงรูปที่ได้จะไม่ใช้คูมิน แต่ก็เป็นเมมเบอร์ที่พอใจ) ว่าแล้วก็ไปต่อแถวเลยดีกว่า


(ของที่ได้มา)

ซึ่งวิธีเข้าไปนั้นก็ง่ายมากครับ แค่โชว์ตั๋วทีมีให้เค้าดู ซึ่งพอเข้าไปแล้ว นอกเขตก็จะมีแฟนๆบางคนที่ไม่มีตั๋ว ชูป้ายที่มีรูปเมมเบอร์ พร้อมเขียนว่าขอบัตรจับมือให้ตัวเองหน่อย เพราะตัวเองก็อยากจับมือเหมือนกัน (คูมินเยอะมากก) ซึ่งผมก็เดินผ่านอะนะ อยากใช้ให้หมดอะ

ซึ่งเข้าไปก็ไปเลือกจับกับเมมเบอร์ที่ตัวเองชอบได้เลย ผมก็ไปต่อคิวของคูมินทันที ซึ่งคนก็เยอะ (ตามคาด) ซึ่งเมื่อหันไปมองทางซ้ายเพื่อแถวของ ดับเบิ้ลมัตสึอิ ก็รู้ว่าแถวตัวเองนั้นกำลังดีเลยทีเดียว ซึ่งก็ต่อไม่นานครับ 10 นาทีได้ แถมเคลื่อนตลอด ในที่สุดก็ได้เห็นโอชิเมนของตัวเองแบบตัวเป็นๆ ได้จับมือ ได้พูดว่าถึงจะจบการศึกษาไปแล้วก็จะเอาใจช่วย ซึ่งคูมินตัวจริงน่ารักมากครับ ยิ้มกว้างตลอด เสียงก็น่ารัก แต่ทุกอย่างมันเร็วมากครับ เหมือนเกิดขึ้น 1 วิได้ (ความจริงยาวกว่านั้น) พอจับเส็จแล้ว ก็ต้องออกจากอาคารไปเลย แล้วต้องวนกลับมายื่นตั่วใหม่อีกรอบ ทำแบบนี้ ก็เพื่อให้คนที่เพิ่งเข้ามาสามารถเข้ามาได้ ไม่งั้นเอาคนที่เข้าไปแล้วมันก็วนจับไปตลอด ไม่ได้ต่อคิวกันพอดีนั่นเอง

ต่อไปเลยไปจับแถวของยูเรียกับรูมิ ซึ่งแถวการจับแบบนี้ ใช้บัตรเดียวจะได้จับสองคนเลย ส่วนใหญ่เมมเบอร์ที่นิยมมากๆ จะมีแค่คนเดียวต่อแถว (อย่าง จูรินะ, เรนะ, ชูริ, คูมิน) ส่วนเมมเบอร์ที่ความนิยมกลางๆลงมาก็จะจับคู่กัน แบบ 2 คน 3-4 คนก็มี ซึ่งช่วงที่ต่อรอจะจับแถวของยูเรียกับรูมิจังนั้น ปรากฎว่าอีกแค่สองคนก็จะถึงตาผมแล้ว กลับกลายเป็นเวลาพักของสองสาวซะนี่ สองสาวเลยหันมาโบกมือบ้ายบายแล้วออกไปพัก แล้วพวกผมก็นั้งรอไป (เมมเบอร์จะพลัดเปลี่ยนกันพักเรื่อยๆครับ ต้องฟังประกาศให้ดีๆ) ซึ่งตอนนั้นเอง โอกิจังแถวข้างๆกลับมาจากพักพอดี ทำให้ผมได้นั้งมองโอกิจังจับมือแบบเริ่งร่าอยู่พักใหญ่ๆ กลายเป็นกำไรไปในตัวเลยทีเดียว พอจับมือกับสองสาวเส็จ เลยขอไปต่อคิวโอกิจังต่อเลย ปรากฎว่าคนข้างหน้าผมเป็นสองพี่น้อง ซึ่งแน่นอนว่าเด็กเล็กก็จะโดนสาวๆ เล่นหูเล่นตาอย่างอบอุ่น แต่พอถึงคิวพี่สาว ดูเหมือนตั๋วของเธอจะมีปัญหา ทำให้เจ้าหน้าที่จะเอาผมเข้ามาจับก่อน แต่ยังตกลงกันไม่ได้ ผมเลยต้องมองโอกิจังอยู่ข้างหน้าพักนึง ซึ่งโอกิจังก็เลยหันมามองแล้วหัวเราะ (แค่นี้ก็ใจละลายแล้วครับ) สุดท้ายก้ได้จับมือ ซึ่งเธอก็คุยดีมาก ประทับใจเธอที่สุดในงานนี้ (เสียดายที่เธอจะจบการศึกษาไปพร้อมกับคูมินในเดือนหน้า ชอบใครออกหมด เซง)

จากนั้นก็ขอไปจับมือกับ แถวหลังๆ ซึ่งเป็นแถม 4 คน และ 1 ในนั้นมี ซูกะ นานาโกะ เมมเบอรืที่เพิ่งขึ้นมา และกำลังโดนดันเรื่อยๆ ตอนนี้อยู่ในนั้นด้วย ซึ่งเป็นเมมเบอร์ที่ผมชอบเป็นอันดับสองตอนนี้ พอเข้าไปจับมือ แล้วบอกเธอว่าเธอคือ นิโอชิ เธอก็บอกว่าดีใจจัง แล้วเมื่อไรจะได้เป็นโอชิละ? ผมเลยบอกเธอไปว่า เร็วๆนี้ ^ ^ ซึ่งการจับแบบ 3, 4 คนต่อแถวเป็นอะไรที่สนุกและคุ้มมากมาย เพราะใช้ตั๋วแค่ใบเดียวก็สามารถจับได้กับหลายๆคนเลย ทำให้ผมออกไปจับกับแถวแบบหลายคนแถวอื่นๆ เกือบจะหมดเลย (แม้ว่าบางคนจะไม่คุ้นหน้าก็ตาม) ตอนแรกก็คิดว่าจะใช้ตั๋วกับคูมินซักสามใบ แต่ปรากฎว่าพอจับมือไปรอบแรกแล้วมันรู้สึกฟินพอแล้ว เลยตัดสินใจใช้กับหลายๆคนให้มากที่จะทำได้ดีกว่านั่นเอง

แต่มองดูแถวแล้ว บางแถวก็น่าสงสารเหลือเกิน อย่างแถมของ มานัทสึ กับสมาชิกอีกสองคนนั้น แทบไม่มีคนมาต่อเลย แม้จะไม่ใช่เวลาพัก ผมเลยเข้าไปจับเพราะอยากให้แถวดูสดใสขึ้นบ้าง มานะจังน่ารักมาก และแม้จะมีคนน้อง การดก็ยังคุมเข้ม และลากตัวผมไปในเวลาจำกัดเหมือนเดิม 555

สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้จับมือกับ ดับเบิ้ลมัตสุอิเลย ทั้งๆที่ใจจริงอยากจะจับมือกับเรนะเหมือนกัน แต่คิวของเธอยาวเกินไปจริงๆ พอใช้บัตรครบแล้ว ก็เลยนั้งรถไฟกลับบ้านไปอย่างมาความสุข และหิวมากๆ เพราะไม่ได้กินข้าวทั้งวัน ถ้าใครจะมางานจับมือ ควรจะเตรียมอาหารมากินระหว่างต่อคิวด้วย เพราะไม่มีเวลาออกไปซื้อของเท่าไหร่นั่นเอง

จบการรายงานแต่เพียงเท่านี้ครับ ขอโทษด้วยที่พิมพ์ยาวและอาจจะไร้สาระไปบ้าง แต่หวังว่านี่จะให้ความรู้กับคนที่อยากไปงานจับมือได้บ้างครับผม