เรื่องนี้เขียนขึ้นมาเพื่อเชิญชวนคนที่แต่งงานแล้วและกำลัง "คำนวณ" ว่าจะมีลูกหรือไม่ โดยใช้ "ลอจิก" และคิดว่ามีลูกมันไม่คุ้ม หรือไม่อยากมีลูก
ผมมีความสุข ที่มีลูกสาวและลูกชาย(อย่างละคน) ทุกกลางคืนแม่จะนอนกับลูกชาย 3 ขวบส่วนผมจะนอนกับลูกสาว6 ขวบในห้องนอนเดียวกัน แต่เตียงแยก (เพราะเด็กๆมักจะเป็นหวัดบ่อยต้องคอยระวังไม่ให้ติดกันเลยแยกเตียง นานวันก็เริ่มขี้เกียจจะรวมเตียง มันเลยแยกกัน)
ทุกคืนก่อนนอน ผมจะให้ลูกสาวเรื่องที่โรงเรียนให้ฟังว่าเล่นอะไรบ้าง และจินตนาการไปว่าตนเองยังเป็นเด็กๆ และเล่นตามเรื่องเหล่านั้นไปด้วย ฟังว่าเพื่อนลูกแต่ละคนเป็นอย่างไร ครูสอนอย่างไร บางคืนก็ต้องแต่งนิทาน(มั่ว)ขึ้นมาเองให้สนุกๆ เพื่อให้เด็กหลับง่าย และเป็นเด็กที่มีความสามารถในการฟังแล้วสร้างมโนภาพตามที่ผมเล่า ผมเล่าเรื่องตอนผมเป็นเด็ก เล่าเรื่องโรงเรียนบ้านนอก การเดินทางไปโรงเรียนต้องคอยเดินหลบขี้หมา ไปเก็บแห้วใต้ดิน ทำปืนยิงหนังยางจากไม้ไอติม ลูกผมหัวเราะอย่างสนุกสนานกับการได้ยินเรื่องโบราณๆเหล่านี้ ส่วนผมก็สนุกที่ได้เล่าให้ใครซักคนที่อยากฟังจริงๆ ว่าผมโตมาอย่างไร เชื่อผมสิครับ ภรรยาไม่มีทางอยากฟังเท่าลูกของคุณหรอก ว่าคุณโตมาอย่างไร
ทุกวันที่นอน ผมรู้สึกอบอุ่นใจที่มีลูกอยู่เคียงข้าง ได้เห็นความสามารถที่เพิ่มขึ้นทุกวันของเด็ก มันมีความสุขบอกไม่ได้ แล้วอีกหลายครั้งที่จะรู้ว่า ตัวเองนั้นได้มองข้ามสิ่งต่างๆในโลกไปแค่ไหน เมื่อมีลูกชายคอยมองสิ่งต่างๆ ลูกชายจะเห็นในสิ่งที่เรามองข้าม เช่นเขาอยากตัดผมเพราะหมาที่เลี้ยงไว้เพิ่งไปตัดขนมา(ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันไปตัดขนมา)
ในวันข้างหน้า จะมีได้สองทาง ทางหนึ่งคือผมตายก่อนแก่ แต่อีกทางหนึ่งคือแก่ก่อนตาย ผู้อ่านลองแย้งโดยพูดว่ามันจริงดู
วันที่ผมจะนอนอย่างหมดแรงเพราะโรครุมเร้า เพราะความแก่ ผมอยากให้มีลูกช่วยป้อนยาป้อนน้ำเหมือนอย่างที่ผมให้ตอนนี้
ในวันที่ผมแก่ หน้าตาเหี่ยว ไม่มีใครรับเข้าทำงาน ไม่มีใครสนใจ ไม่มีค่าแก่คนอื่นคนใด ผมยังมีคนที่เห็นผมมีค่าเสมอ
ในวันที่ผมถูกผ่าตัด หมอต้องให้ญาติตัดสินใจ ผมมีคนที่จะตัดสินใจโดยคำนวนความน่าจะเป็นสูงสุดที่ผมจะรอด เพราะพวกเขารักผม
เพราะ ผมคือพ่อของเขา พ่อที่ซื่อสัตย์ไม่มีเมียน้อย พ่อที่ให้การเลี้ยงดูด้วยความรักและเวลา พ่อที่ให้วิชาภาษาไทย จีน อังกฤษ คณิตศาสตร์ แก่พวกเขาไปทำมาหากิน พ่อที่พาไปเที่ยวทะเล ภูเขา และสร้างชีวิตเขาออกมาจากความต้องการของตัวผมเอง พ่อที่อดหลับอดนอนพัดให้เขาเวลาเขาร้อนนอนไม่หลับ อดหลับอดนอนอุ้มให้เขาหายตัวร้อนยามไม่สบาย อดหลับอดนอนฟังเสียงร้องให้ยามกลางคืนคืนแล้วคืนเล่าเพื่อเปลี่ยนแพมเพิส
พวกที่ไม่อยากมีลูก (จริงๆเพราะขี้เกียจ) จะอ้างแบบนี้
1 มีลูกก็ไม่ใช่ว่าเขาจะเลี้ยงเราอย่างแน่อน
2 การหวังว่าลูกจะเลี้ยงเรายามแก่เป็นการเห็นแก่ตัว เคยถามลูกหรือปล่าว ว่าอยากมาเกิด(ลอจิกเทพมาก)
3 มักอ้างว่าถ้าลูกกลายเป็นเด็กแวนต์
ผมขอตอบดังนี้
1. วันนึงถ้าพ่อแม่คุณแก่ตัวลงจนไม่มีเรี่ยวแรง คุณจะเลี้ยงเขาหรือไม่ ถ้าคุณเลี้ยง คุณจะได้ถามตัวเองตลอดในเวลาที่เลี้ยงพ่อแม่ว่า
ถ้าถึงเวลาของฉัน จะทำอย่างไร
ถ้าไม่ใช่ลูก คนอื่นมาดูแลคุณ ในแววตาเขามีแต่เงินคุณเท่านั้น เขาจะmaximize การหาเงินจากคุณ นั่นแปลว่าการเมืองบนเตียงคนแก่
เชื่อผมสิครับ คนเราต้องการมากกว่าแขนขามาทำอะไรให้ เราต้องการความรักอย่างแท้จริง โดยเฉพาะเมื่อวันที่เรากลายเป็นคนพิการจากความแก่
2. คุณกินเนื้อ กินหมู กินไก่ กินปลาไม้ครับ ตอนเขาจะฆ่าสัตว์เหล่านั้นมาให้คุณกิน คุณเคยไปถามไม้ ว่ามันอยากตายไม้
ถ้าคุณไม่เคย แล้วคุณจะมาขอให้พวกเราทีมึลูกไปถามลูกที่ยังไม่เกิด คุณ double standard หรือป่าว พวกเราสร้างลูกจากสเปิร์มและไข่และสิ่งที่เรากินเข้าไป เราจะเห็นแก่ตัวได้อย่างไร สุดท้ายพอคุณแก่ คุณต้องเอาเงินมาซื้อบริการจากลูกคนอื่นอยู่ดี คุณ(อายุ80) ต้องหาหมอ ต้องหาช่างซ่อมสิ่งของ ต้องซื้อของ ต้องการบริการจากลูกคนอื่น ถ้าคนอื่นมีลูกเห็นแก่ตัว คุณที่รับบริการจากลูกคนอื่นไม่เห็นแก่ตัว? double standard อันที่สอง
3. แล้วถ้าลูกกลายเป็น bill gates คนถัดไป, หรือ ไอสไตล์ คนถัดไป, หรือ ศาสดาของศาสนาแห่งอนาคตคนถัดไปล่ะ
การลงทุน ผมลงเต็มกับอนาคตของลูก สร้างคนมีคุณภาพของสังคม (หวังว่า) จะสร้าง หมอคนถัดไปที่จะให้บริการคนที่มีลูก และไม่มีลูกในวันข้างหน้า หรืออาจจะสร้างผู้ที่จะเปิดร้านขายข้าวต้มคนถัดไปที่จะให้บริการคนแก่ที่อาจจะอยากกินข้าวต้ม
สุดท้าย และท้ายสุด สมมุติว่าคุณมีเงิน ใครจะเบิกเงินจาก ATM ให้คุณวันที่คุณเดินไม่ได้? แล้วคุณจะเก็บเงินไว้ในบัญชีออมทรัพย์จำนวนเยอะเพียงพออยู่ 20 ปีไม่โดนเงินเฟ้อกินจนหมดค่าหรือ? งั้นต้องเก็บในบัญชีฝากประจำใช่ไม้ แล้วใครจะไปย้ายมันมาบัญชีออมทรัพย์ยามคุณจะใช้? ทำบนเน็ต ตาฝ้าฟาง มันสะดวกหรือป่าว? เวลาคุณซื้อของจะซื้อทางเน็ตตลอด เขาโกงเขาไม่ส่งมาใครจะไปทะเลาะให้คุณ? จ้างคนเลี้ยงมาดูแลตนเองยามแก่ ถ้าคนเลี้ยงหยิบของโขมยกลับบ้าน คุณจะเอาแรงที่ไหนไปทะเลาะ ? ใครจะมาเรียกช่างซ่อมแอร์ เปลี่ยนหลอดไฟ ซ่อมหลังคา ซ่อมคอมพิวเตอร์ ซ่อมส้วม ซ่อมชักโครก ทำอาหารสามมื้อต่อวัน เอาตัง(คุณ)ไปจ่ายค่าต่างๆ เอาที่ดินไปช่วยขายให้ได้ราคาสูงสุด เอาทองคุณไปขายเอาเงินมารักษาตัวคุณโดยคุณสามารถไว้วางใจ วันที่คุณถูกผ่าตัดอยู่ หมอต้องการการตัดสินใจเรือ่งความเสี่ยง ใครจะตัดสินใจชีิวิตของคุณแทนคุณด้วยความรักที่เขามีให้คุณอย่างแท้จริง?
ทนาย? พี่น้อง? คนใช้?
เปลี่ยนใจวันนี้ สร้างคนรุ่นใหม่ที่มีคุณภาพด้วยกันกับผม ไม่ต้องบอกผม ไม่ต้องบอกใคร ทำเลย มีลูก หลายๆคน
ความอบอุ่นและความสุขที่ได้จากการมีลูก เชิญชวนให้คนแต่งงานแล้วมามีลูกกันเถอะ
ผมมีความสุข ที่มีลูกสาวและลูกชาย(อย่างละคน) ทุกกลางคืนแม่จะนอนกับลูกชาย 3 ขวบส่วนผมจะนอนกับลูกสาว6 ขวบในห้องนอนเดียวกัน แต่เตียงแยก (เพราะเด็กๆมักจะเป็นหวัดบ่อยต้องคอยระวังไม่ให้ติดกันเลยแยกเตียง นานวันก็เริ่มขี้เกียจจะรวมเตียง มันเลยแยกกัน)
ทุกคืนก่อนนอน ผมจะให้ลูกสาวเรื่องที่โรงเรียนให้ฟังว่าเล่นอะไรบ้าง และจินตนาการไปว่าตนเองยังเป็นเด็กๆ และเล่นตามเรื่องเหล่านั้นไปด้วย ฟังว่าเพื่อนลูกแต่ละคนเป็นอย่างไร ครูสอนอย่างไร บางคืนก็ต้องแต่งนิทาน(มั่ว)ขึ้นมาเองให้สนุกๆ เพื่อให้เด็กหลับง่าย และเป็นเด็กที่มีความสามารถในการฟังแล้วสร้างมโนภาพตามที่ผมเล่า ผมเล่าเรื่องตอนผมเป็นเด็ก เล่าเรื่องโรงเรียนบ้านนอก การเดินทางไปโรงเรียนต้องคอยเดินหลบขี้หมา ไปเก็บแห้วใต้ดิน ทำปืนยิงหนังยางจากไม้ไอติม ลูกผมหัวเราะอย่างสนุกสนานกับการได้ยินเรื่องโบราณๆเหล่านี้ ส่วนผมก็สนุกที่ได้เล่าให้ใครซักคนที่อยากฟังจริงๆ ว่าผมโตมาอย่างไร เชื่อผมสิครับ ภรรยาไม่มีทางอยากฟังเท่าลูกของคุณหรอก ว่าคุณโตมาอย่างไร
ทุกวันที่นอน ผมรู้สึกอบอุ่นใจที่มีลูกอยู่เคียงข้าง ได้เห็นความสามารถที่เพิ่มขึ้นทุกวันของเด็ก มันมีความสุขบอกไม่ได้ แล้วอีกหลายครั้งที่จะรู้ว่า ตัวเองนั้นได้มองข้ามสิ่งต่างๆในโลกไปแค่ไหน เมื่อมีลูกชายคอยมองสิ่งต่างๆ ลูกชายจะเห็นในสิ่งที่เรามองข้าม เช่นเขาอยากตัดผมเพราะหมาที่เลี้ยงไว้เพิ่งไปตัดขนมา(ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันไปตัดขนมา)
ในวันข้างหน้า จะมีได้สองทาง ทางหนึ่งคือผมตายก่อนแก่ แต่อีกทางหนึ่งคือแก่ก่อนตาย ผู้อ่านลองแย้งโดยพูดว่ามันจริงดู
วันที่ผมจะนอนอย่างหมดแรงเพราะโรครุมเร้า เพราะความแก่ ผมอยากให้มีลูกช่วยป้อนยาป้อนน้ำเหมือนอย่างที่ผมให้ตอนนี้
ในวันที่ผมแก่ หน้าตาเหี่ยว ไม่มีใครรับเข้าทำงาน ไม่มีใครสนใจ ไม่มีค่าแก่คนอื่นคนใด ผมยังมีคนที่เห็นผมมีค่าเสมอ
ในวันที่ผมถูกผ่าตัด หมอต้องให้ญาติตัดสินใจ ผมมีคนที่จะตัดสินใจโดยคำนวนความน่าจะเป็นสูงสุดที่ผมจะรอด เพราะพวกเขารักผม
เพราะ ผมคือพ่อของเขา พ่อที่ซื่อสัตย์ไม่มีเมียน้อย พ่อที่ให้การเลี้ยงดูด้วยความรักและเวลา พ่อที่ให้วิชาภาษาไทย จีน อังกฤษ คณิตศาสตร์ แก่พวกเขาไปทำมาหากิน พ่อที่พาไปเที่ยวทะเล ภูเขา และสร้างชีวิตเขาออกมาจากความต้องการของตัวผมเอง พ่อที่อดหลับอดนอนพัดให้เขาเวลาเขาร้อนนอนไม่หลับ อดหลับอดนอนอุ้มให้เขาหายตัวร้อนยามไม่สบาย อดหลับอดนอนฟังเสียงร้องให้ยามกลางคืนคืนแล้วคืนเล่าเพื่อเปลี่ยนแพมเพิส
พวกที่ไม่อยากมีลูก (จริงๆเพราะขี้เกียจ) จะอ้างแบบนี้
1 มีลูกก็ไม่ใช่ว่าเขาจะเลี้ยงเราอย่างแน่อน
2 การหวังว่าลูกจะเลี้ยงเรายามแก่เป็นการเห็นแก่ตัว เคยถามลูกหรือปล่าว ว่าอยากมาเกิด(ลอจิกเทพมาก)
3 มักอ้างว่าถ้าลูกกลายเป็นเด็กแวนต์
ผมขอตอบดังนี้
1. วันนึงถ้าพ่อแม่คุณแก่ตัวลงจนไม่มีเรี่ยวแรง คุณจะเลี้ยงเขาหรือไม่ ถ้าคุณเลี้ยง คุณจะได้ถามตัวเองตลอดในเวลาที่เลี้ยงพ่อแม่ว่า
ถ้าถึงเวลาของฉัน จะทำอย่างไร
ถ้าไม่ใช่ลูก คนอื่นมาดูแลคุณ ในแววตาเขามีแต่เงินคุณเท่านั้น เขาจะmaximize การหาเงินจากคุณ นั่นแปลว่าการเมืองบนเตียงคนแก่
เชื่อผมสิครับ คนเราต้องการมากกว่าแขนขามาทำอะไรให้ เราต้องการความรักอย่างแท้จริง โดยเฉพาะเมื่อวันที่เรากลายเป็นคนพิการจากความแก่
2. คุณกินเนื้อ กินหมู กินไก่ กินปลาไม้ครับ ตอนเขาจะฆ่าสัตว์เหล่านั้นมาให้คุณกิน คุณเคยไปถามไม้ ว่ามันอยากตายไม้
ถ้าคุณไม่เคย แล้วคุณจะมาขอให้พวกเราทีมึลูกไปถามลูกที่ยังไม่เกิด คุณ double standard หรือป่าว พวกเราสร้างลูกจากสเปิร์มและไข่และสิ่งที่เรากินเข้าไป เราจะเห็นแก่ตัวได้อย่างไร สุดท้ายพอคุณแก่ คุณต้องเอาเงินมาซื้อบริการจากลูกคนอื่นอยู่ดี คุณ(อายุ80) ต้องหาหมอ ต้องหาช่างซ่อมสิ่งของ ต้องซื้อของ ต้องการบริการจากลูกคนอื่น ถ้าคนอื่นมีลูกเห็นแก่ตัว คุณที่รับบริการจากลูกคนอื่นไม่เห็นแก่ตัว? double standard อันที่สอง
3. แล้วถ้าลูกกลายเป็น bill gates คนถัดไป, หรือ ไอสไตล์ คนถัดไป, หรือ ศาสดาของศาสนาแห่งอนาคตคนถัดไปล่ะ
การลงทุน ผมลงเต็มกับอนาคตของลูก สร้างคนมีคุณภาพของสังคม (หวังว่า) จะสร้าง หมอคนถัดไปที่จะให้บริการคนที่มีลูก และไม่มีลูกในวันข้างหน้า หรืออาจจะสร้างผู้ที่จะเปิดร้านขายข้าวต้มคนถัดไปที่จะให้บริการคนแก่ที่อาจจะอยากกินข้าวต้ม
สุดท้าย และท้ายสุด สมมุติว่าคุณมีเงิน ใครจะเบิกเงินจาก ATM ให้คุณวันที่คุณเดินไม่ได้? แล้วคุณจะเก็บเงินไว้ในบัญชีออมทรัพย์จำนวนเยอะเพียงพออยู่ 20 ปีไม่โดนเงินเฟ้อกินจนหมดค่าหรือ? งั้นต้องเก็บในบัญชีฝากประจำใช่ไม้ แล้วใครจะไปย้ายมันมาบัญชีออมทรัพย์ยามคุณจะใช้? ทำบนเน็ต ตาฝ้าฟาง มันสะดวกหรือป่าว? เวลาคุณซื้อของจะซื้อทางเน็ตตลอด เขาโกงเขาไม่ส่งมาใครจะไปทะเลาะให้คุณ? จ้างคนเลี้ยงมาดูแลตนเองยามแก่ ถ้าคนเลี้ยงหยิบของโขมยกลับบ้าน คุณจะเอาแรงที่ไหนไปทะเลาะ ? ใครจะมาเรียกช่างซ่อมแอร์ เปลี่ยนหลอดไฟ ซ่อมหลังคา ซ่อมคอมพิวเตอร์ ซ่อมส้วม ซ่อมชักโครก ทำอาหารสามมื้อต่อวัน เอาตัง(คุณ)ไปจ่ายค่าต่างๆ เอาที่ดินไปช่วยขายให้ได้ราคาสูงสุด เอาทองคุณไปขายเอาเงินมารักษาตัวคุณโดยคุณสามารถไว้วางใจ วันที่คุณถูกผ่าตัดอยู่ หมอต้องการการตัดสินใจเรือ่งความเสี่ยง ใครจะตัดสินใจชีิวิตของคุณแทนคุณด้วยความรักที่เขามีให้คุณอย่างแท้จริง?
ทนาย? พี่น้อง? คนใช้?
เปลี่ยนใจวันนี้ สร้างคนรุ่นใหม่ที่มีคุณภาพด้วยกันกับผม ไม่ต้องบอกผม ไม่ต้องบอกใคร ทำเลย มีลูก หลายๆคน