นักศึกษาสาวสวย... กับรายได้พิเศษ...
สังคมที่เบียดเสียดแข่งขัน ค่าครองชีพที่พุ่งขึ้นสูงลิบลิ่ว
ก็คงพอจะเข้าใจได้ ว่าน้องศึกษาสาวที่ผมเจอ ทำไมเธอถึงต้องหารายได้พิเศษในเวลาที่คนอื่นพักผ่อน
แต่การเจอกันของเรา มันเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้คาดคะเนเอาไว้ก่อน เธออยู่ในชุดนักศึกษา หน้าตาจัดว่าดีเลยทีเดียว
เสื้อนักศึกษาที่รั้งแน่น กระโปรงสอบที่ผ่าจนถึงต้นขา ทำให้สายตาผมเปะปะไปแบบกึ่งๆตั้งใจ
เราสบตากันแว่บนึง ก่อนจะเดินสวนกัน ผมคิดไปเองมั้งว่า เห็นอะไรวิบวับในตาสวยคู่นั้น
ในขณะที่ผมเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าหน่วยงาน ซึ่งมันยังไม่มืดสนิทเลยด้วยซ้ำ
เธอก็เดินตามเข้ามาเคาะกระจกรถผมเบาๆ ทำเอาผมประหลาดใจนิดหน่อย
แต่ด้วยความกล้าของเธอ ก็ทำให้ผมหายประหม่าไปได้เล็กน้อย
"พี่คะ.." เธอเรียกผม ริมฝีปากอิ่มสีชมพูน่ารัก ทำให้ผมรับคำโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่เธอจะรุกต่อด้วยประโยคที่ไม่เปิดโอกาสให้ผมตั้งตัว
"พี่ต้องการหนูมั๊ยคะ..." เธอยกนิ้วขึ้นมาสองนิ้วเป็นสัญลักษณ์ราคาสิ่งที่เธอเสนอให้ผม
ผมอยากจะปฏิเสธ... แต่มันก็นานแล้ว ที่ผมไม่ได้ลิ้มรสอะไรแบบนี้ ความต้องการภายใน มันทำให้ผมพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
"งั้นเดี๋ยวมานะคะ... ไปเอาถุงก่อน" ก็ดี อย่างน้อยเธอก็สะอาด แบบนี้ก็คงจะปลอดภัย แต่ถึงจะไม่ปลอดภัย ผมก็ยอมเสี่ยงแล้ว
เธอหันหลังไปหยิบของที่วางอยู่บนเก้าอี้ ในขณะที่จินตนาการผมพุ่งเพริดไปไกล....
แล้วในที่สุด.....เราก็แลกเปลี่ยนกัน...
ผมเก้ๆกังนิดหน่อยตอนส่งถุงหนูนาย่างให้แม่ครัว "เอาลาบนะ รสจัดๆ... เปิดเบียร์มาด้วย" อา.... สวรรค์แค่เอื้อม หนูนาย่างพวงละสองร้อย
ปล.ไม่ได้คิดเองร่อก เค้าเล่าให้ฟัง
"พี่ต้องการหนูมั๊ยคะ ?" คำถามที่ผู้ชายทั้งโลกกลัวที่จะตอบ...
สังคมที่เบียดเสียดแข่งขัน ค่าครองชีพที่พุ่งขึ้นสูงลิบลิ่ว
ก็คงพอจะเข้าใจได้ ว่าน้องศึกษาสาวที่ผมเจอ ทำไมเธอถึงต้องหารายได้พิเศษในเวลาที่คนอื่นพักผ่อน
แต่การเจอกันของเรา มันเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้คาดคะเนเอาไว้ก่อน เธออยู่ในชุดนักศึกษา หน้าตาจัดว่าดีเลยทีเดียว
เสื้อนักศึกษาที่รั้งแน่น กระโปรงสอบที่ผ่าจนถึงต้นขา ทำให้สายตาผมเปะปะไปแบบกึ่งๆตั้งใจ
เราสบตากันแว่บนึง ก่อนจะเดินสวนกัน ผมคิดไปเองมั้งว่า เห็นอะไรวิบวับในตาสวยคู่นั้น
ในขณะที่ผมเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าหน่วยงาน ซึ่งมันยังไม่มืดสนิทเลยด้วยซ้ำ
เธอก็เดินตามเข้ามาเคาะกระจกรถผมเบาๆ ทำเอาผมประหลาดใจนิดหน่อย
แต่ด้วยความกล้าของเธอ ก็ทำให้ผมหายประหม่าไปได้เล็กน้อย
"พี่คะ.." เธอเรียกผม ริมฝีปากอิ่มสีชมพูน่ารัก ทำให้ผมรับคำโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่เธอจะรุกต่อด้วยประโยคที่ไม่เปิดโอกาสให้ผมตั้งตัว
"พี่ต้องการหนูมั๊ยคะ..." เธอยกนิ้วขึ้นมาสองนิ้วเป็นสัญลักษณ์ราคาสิ่งที่เธอเสนอให้ผม
ผมอยากจะปฏิเสธ... แต่มันก็นานแล้ว ที่ผมไม่ได้ลิ้มรสอะไรแบบนี้ ความต้องการภายใน มันทำให้ผมพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
"งั้นเดี๋ยวมานะคะ... ไปเอาถุงก่อน" ก็ดี อย่างน้อยเธอก็สะอาด แบบนี้ก็คงจะปลอดภัย แต่ถึงจะไม่ปลอดภัย ผมก็ยอมเสี่ยงแล้ว
เธอหันหลังไปหยิบของที่วางอยู่บนเก้าอี้ ในขณะที่จินตนาการผมพุ่งเพริดไปไกล....
แล้วในที่สุด.....เราก็แลกเปลี่ยนกัน...
ผมเก้ๆกังนิดหน่อยตอนส่งถุงหนูนาย่างให้แม่ครัว "เอาลาบนะ รสจัดๆ... เปิดเบียร์มาด้วย" อา.... สวรรค์แค่เอื้อม หนูนาย่างพวงละสองร้อย
ปล.ไม่ได้คิดเองร่อก เค้าเล่าให้ฟัง