เรื่องมันมีอยู่ว่า
ชีมาขอให้ผมดูกราฟให้หน่อยว่าควรขายไหม เปิดกราฟให้ดูให้หน่อยสิ
ไอผมก็ดูตามมุมมองที่ผมมองนะ ก็คิดอะไรก็บอกออกไปแบบนั้น ผมก็บอกชีว่าจากกราฟถ้าเป็นผมผมขายละ
เพราะคิดว่าราคานี้ผมพอใจแล้ว เพราะผมดูจากกราฟ Week มันก็ขึ้นมามากพอสมควรแล้ว ถ้าไปต่อก็คงจะไปได้ไม่มาก
(แต่ผมก็ย้ำปิดท้ายให้ชี+ทุกๆ คนที่ผมนั่งอธิบายนะว่า อันนี้ผมคิดของผมเอง จะขาย จะซื้อ ต้องไปตัดสินใจเองเน่อ... อันนี้ย้ำทุกครั้ง !!)
แล้วพอผมขายออกไปก่อน ชีก็เริ่มลังเลละ แล้วก็มาถามผมอีก ผมก็อธิบายๆ ตามที่ผมเข้าใจกราฟตามแนวของผม
แล้วไม่กี่วัน ชีก็ขายหุ้นชีออกไปเกือบยกแผงเลยจ้าาาาา
แล้วทีนี้พอผ่านมาประมาณ 1 เดือน หุ้นที่ขายดันขึ้นไปต่อคร้าบบบบ หลายตัวที่ชีเคยถือ แล้วชีก็ขายออกก็ขึ้นกันแบบโอโหเลยละ
ความเฮ่มันมาอยู่ตรงนี้ละ จากที่บ่อยครั้งเราจะถามสาระทุกข์ สุขดิบ หุ้นๆ เป็นไงบ้างอะไรบ้าง
ตอนนี้เงียบเลยจ้า แถมชียังไม่พอ มาเหน็บแนมแบบอ้อมๆอีก แบบว่า ไม่อยากคุยเรื่องหุ้นด้วยละ อย่าๆ พอๆ หยุดๆ ทำนองนี้
โคตรอึดอัดเลยอะ ชีมาถามผมดูกราฟ ผมก็ตอบแบบมุมมองที่ผมมอง พอขายหมูไป ราคาขึ้นต่อ อ้าวกุซวยซะงั้นนิ ???
ก็ย้ำทุกครั้งนะ ว่าต้องคิดเอง เออเอง จะซื้อ-ขาย ตัดสินใจเอง แล้วไหงมาแบบนี้ มาโทษกันเฉยเลย
ไอผมก็ขายหมูไปละนะ ตอนแรกเสียก็เสียใจแหละ ขายแล้วขึ้นต่อ แต่ก็คิดว่า ก็โอเคน่ะ ก็ยังได้กำไร
แต่ไม่รู้ว่า ชีคิดอะไรของชีอยู่ ทำไมไม่คิดว่า เออก็ยังดีนะ ที่ขายเงินได้กำไรไปซื้อของที่อยากซื้อ เสื้อพงเสื้อผ้า อะไรก็ว่าไป
เออ ดี ต่อไปผมก็จะไม่คุยเรื่องหุ้นกับชีละ ให้ชีไปคิดของชีเอง อะไรเอง ผมจะไม่ยุ่งเรื่องพวกนี้ คุยเรื่องเหล่านี้กับชีละ
เสียใจ
ปล. ติดดอย ขายหมู ขาดทุน ยังไม่ Hurt เท่านี้เลยอะ สงสัยที่ Hurt เพราะผมเป็นผู้บุกเบิกให้ชีละมั้ง
เข้าใจอารมณ์แบบว่า "..... เปรียบเปรยครูนั้นไว้เป็นเรือจ้าง" พอถึงฝั่งละ ถีบส่งแบบไม่ใยดี
ผมไม่ได้จะยกตนขึ้นสูง เป็นคงเป็นครูนะ แต่พอเจอกับตัวเองแล้วมันเจ็บจริงๆนะ
ทั้งพร่ำ ทั้งสอน ทั้งชี้ ทั้งแนะ ทั้งบอก ทั้งกล่าว กลายเป็นหาเรื่องใส่ตัว ฮ่าฮ่า
เอาเถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ผมจะปล่อยให้ชีไปเผชิญความเป็นจริงเอง หากเติบโตได้ดิบได้ดี ก็อนุโมทนาให้ชีละกัน
แต่ถ้าชีกลับมาหาผม ถามผมอีก ผมก็จะเฉยๆ ละ จะไม่แนะนำชี้แนะใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ใช่เพราะผมโมโหหรือโกรธชีนะ
เพราะ ชีวิตเจ็บแล้วต้องจำ ผมจะไม่ยอมให้ชีทำให้ผมเจ็บรอบที่ 2 รอบที่ 3 อีก
Live and Learn ต่อไป เพราะชีวิตคือชีวิต
เซ็งจัง เพื่อนขายหมูแล้วมาว่าเราแบบอ้อมๆ T+T เสียใจอะ
ชีมาขอให้ผมดูกราฟให้หน่อยว่าควรขายไหม เปิดกราฟให้ดูให้หน่อยสิ
ไอผมก็ดูตามมุมมองที่ผมมองนะ ก็คิดอะไรก็บอกออกไปแบบนั้น ผมก็บอกชีว่าจากกราฟถ้าเป็นผมผมขายละ
เพราะคิดว่าราคานี้ผมพอใจแล้ว เพราะผมดูจากกราฟ Week มันก็ขึ้นมามากพอสมควรแล้ว ถ้าไปต่อก็คงจะไปได้ไม่มาก
(แต่ผมก็ย้ำปิดท้ายให้ชี+ทุกๆ คนที่ผมนั่งอธิบายนะว่า อันนี้ผมคิดของผมเอง จะขาย จะซื้อ ต้องไปตัดสินใจเองเน่อ... อันนี้ย้ำทุกครั้ง !!)
แล้วพอผมขายออกไปก่อน ชีก็เริ่มลังเลละ แล้วก็มาถามผมอีก ผมก็อธิบายๆ ตามที่ผมเข้าใจกราฟตามแนวของผม
แล้วไม่กี่วัน ชีก็ขายหุ้นชีออกไปเกือบยกแผงเลยจ้าาาาา
แล้วทีนี้พอผ่านมาประมาณ 1 เดือน หุ้นที่ขายดันขึ้นไปต่อคร้าบบบบ หลายตัวที่ชีเคยถือ แล้วชีก็ขายออกก็ขึ้นกันแบบโอโหเลยละ
ความเฮ่มันมาอยู่ตรงนี้ละ จากที่บ่อยครั้งเราจะถามสาระทุกข์ สุขดิบ หุ้นๆ เป็นไงบ้างอะไรบ้าง
ตอนนี้เงียบเลยจ้า แถมชียังไม่พอ มาเหน็บแนมแบบอ้อมๆอีก แบบว่า ไม่อยากคุยเรื่องหุ้นด้วยละ อย่าๆ พอๆ หยุดๆ ทำนองนี้
ก็ย้ำทุกครั้งนะ ว่าต้องคิดเอง เออเอง จะซื้อ-ขาย ตัดสินใจเอง แล้วไหงมาแบบนี้ มาโทษกันเฉยเลย
ไอผมก็ขายหมูไปละนะ ตอนแรกเสียก็เสียใจแหละ ขายแล้วขึ้นต่อ แต่ก็คิดว่า ก็โอเคน่ะ ก็ยังได้กำไร
แต่ไม่รู้ว่า ชีคิดอะไรของชีอยู่ ทำไมไม่คิดว่า เออก็ยังดีนะ ที่ขายเงินได้กำไรไปซื้อของที่อยากซื้อ เสื้อพงเสื้อผ้า อะไรก็ว่าไป
เออ ดี ต่อไปผมก็จะไม่คุยเรื่องหุ้นกับชีละ ให้ชีไปคิดของชีเอง อะไรเอง ผมจะไม่ยุ่งเรื่องพวกนี้ คุยเรื่องเหล่านี้กับชีละ
เสียใจ
ปล. ติดดอย ขายหมู ขาดทุน ยังไม่ Hurt เท่านี้เลยอะ สงสัยที่ Hurt เพราะผมเป็นผู้บุกเบิกให้ชีละมั้ง
เข้าใจอารมณ์แบบว่า "..... เปรียบเปรยครูนั้นไว้เป็นเรือจ้าง" พอถึงฝั่งละ ถีบส่งแบบไม่ใยดี
ผมไม่ได้จะยกตนขึ้นสูง เป็นคงเป็นครูนะ แต่พอเจอกับตัวเองแล้วมันเจ็บจริงๆนะ
ทั้งพร่ำ ทั้งสอน ทั้งชี้ ทั้งแนะ ทั้งบอก ทั้งกล่าว กลายเป็นหาเรื่องใส่ตัว ฮ่าฮ่า
เอาเถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ผมจะปล่อยให้ชีไปเผชิญความเป็นจริงเอง หากเติบโตได้ดิบได้ดี ก็อนุโมทนาให้ชีละกัน
แต่ถ้าชีกลับมาหาผม ถามผมอีก ผมก็จะเฉยๆ ละ จะไม่แนะนำชี้แนะใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ใช่เพราะผมโมโหหรือโกรธชีนะ
เพราะ ชีวิตเจ็บแล้วต้องจำ ผมจะไม่ยอมให้ชีทำให้ผมเจ็บรอบที่ 2 รอบที่ 3 อีก
Live and Learn ต่อไป เพราะชีวิตคือชีวิต