กุ่ยช่ายทอด ผักเยอะแป้งน้อย กร๊อบกรอบสมใจนึก

เป็นคนที่ชอบกินกุ่ยช่ายทอดมากค่ะ ตอนทำงานที่ กทม. ซื้อกินเกือบทุกวันเพราะปากซอยที่พักมีขายและอร่อยมากคือผักเยอะแป้งน้อยและทอดกรอบมากๆด้วยค่ะ แต่หลังจากกลับมากทำงานที่บ้านต่างจังหวัดก็ไม่ค่อยได้กินเลยค่ะ เพราะไม่มีคนทำขายจะได้กินก็ต่อเมื่อมีงานเทศกาลประจำปีหรือไปเที่ยวงานในเมืองถึงจะมีขายแต่ก็ไม่ได้มีทุกงาน และไม่มีร้านที่ทำขายประจำเลยค่ะ ลองหาวิธีทำในอินเทอร์ดูก็มีอยู่แต่ติดอยู่ที่ไม่มีวัตถุดิบเพราะไม่มีใครปลูกกุ่ยช่ายเลย แทบจะหมดความหวังที่จะได้กินแล้วกุ่ยช่ายอร่อยๆแล้ว

จนเมื่อวันก่อนไปร่วมงานทำบุญร้อยวันของเพื่อนที่บ้านของเพื่อน (ตอนงานงานศพเขาจัดที่วัดเลยไม่ได้ไปที่บ้าน) เลยไปเห็นข้างรั้วหน้าบ้านเพื่อนมีแปลงปลูกผักหลายอย่างมีทั้ง คะน้า ผักสลัด คื่นฉ่าย ผักชี และมีกระบะปลูกจิงจูฉ่ายด้วย ซึ่งปลูกแบบปลอดสารพิษทั้งหมด แต่ที่สะดุดตาที่สุดคือแปลงกุ่ยช่าย รู้สึกตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที ทั้งๆ ทีบ้านเพื่อนก็ไม่ได้ไกลจากบ้านเรามากแต่ด้วยเหตุที่เพื่อนคนนี้เขาทำงานอยู่อีกจังหวัดหนึ่งไม่ค่อยกลับบ้านก็เลยไม่ได้ไปมาหาสู่กัน จำได้ว่าไปบ้านเพื่อนคนนี้ล่าสุดตั้งแต่ตอนเรียน ม.ต้น ตอนเรียน ม.ปลายก็ไม่ได้เรียนด้วยกัน เขาเรียนสายอาชีวะ เราเรียนสายสามัญ มารู้ข่าวอีกทีคือตอนเขาเสียชีวิตแล้ว พูดแล้วคิดถึงจังจำได้ว่าตอนอยู่ม.เราค่อนข้างสนิทกันแต่ทำไมนะตอนเรียนม.ปลาย เรียนมหาวิทยาลัย และช่วงที่จบออกมาทำงานเราถึงไม่ติดต่อกันเลย คิดแล้วเสียใจจัง

มาเข้าเรื่องกุ่ยช่ายกันต่อค่ะ เราถามพ่อของเพื่อนว่าพ่อปลุกนานหรือยังทำไมไม่เห็นใครขายเลย พ่อเพื่อนบอกว่าเขาปลูกมาหลายปีแล้ว "น้ำผึ้ง" (เพื่อนที่เสียชีวิต) เป็นคนเอามาให้ปลูกเพราะเห็นว่ามีประโยชน์พ่อแม่จะได้เอาไว้กินรวมทั้งผักอื่นๆ ด้วย แต่พ่อไม่เคยเอาไปขายเพราะจะมีร้านผัดไทย รวมทั้งร้านอาหารตามสั่งทั้งอำเภอ (ไม่มีร้านกุ่ยช่าย) มารับซื้อที่บ้าน เพราะทั้งอำเภอมีปลูกที่นี่ที่เดียว พ่อถามว่าชอบกินเหรอ เราก็บอกชอบมากพ่อบอกเดี๋ยวพ่อแบ่งให้ไปกิน พ่อก็ลงมือถอนต้นกุ่ยช่ายให้เราเยอะพอสมควร (ที่จริงเราอยากได้ต้นกล้าไปปลูกมากกว่าแต่ไม่กล้าขอ) จากนั้นก็กลับบ้านด้วยความหวังอันยิ่งใหญ่ที่จะได้กินกุ่ยช่ายทอดอร่อยๆ อีกครั้ง

รูปกุ่ยช่ายในฝัน (เครดิตเว็ป Dessert manman)


แต่ตามมาดูกันค่ะว่าสุดท้ายจะได้แบบนี้หรือเปล่า