เอาไงดีกับ CK ??

อาทิตย์ลับทับอัสดง มวลบุหรงโผบินถิ่นละเหิน จากบ้านไกลใคร่รักนักเผชิญ ช่างห่างเหินที่พักพำนักใจ เกาะกิ่งพิงไพรหทัยเอ๋ย ไพรวัลย์เคยหลบภัยแสนไกลฝน เพลานี้ใบเฉาเหล่าแสนกล แม้นฉงนจำต้องพักปักษ์ถิ่นนอน

ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให

แดนกันดารไกลลับสุดขอบฟ้า ล้วนพนาขุนเขาไศลศรี เถื่อนทุรนซับซ้อนซ่อนพงพี แต่ยังมีหมอชายแดนช่วยผู้คน แม้สุดแสนยากไร้แต่พยายาม ไม่ครั่นคร้ามทุกข์เข็ญเป็นมรรคผล แม้ผู้คนแร้นแค้นและทุกข์ทน ยังดั้งด้นบุกป่า

เช้าตรู่รีบฝ่าฟ้าไกล ฝันยังไม่จางไปจากตา รถติดใจติดตามเวลา ค่าข้าวค่าชาแพงเกินใจ มือจับเมาส์ใจเราจับงาน ความหวานไม่มีให้ได้ บอสเรียกบ่อยเหมือนใจจะตาย น้ำลายแทบกลืนไม่ลง เดือนชนเดือนเงินเดือนยังขาด เ