ขอเมตตาท่านทั้งหลายโปรดช่วยแนะนำสั่งสอน
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา...ได้มีเหตุอันทำให้ต้องนั่งสมาธิภาวนา และก็เดินสมาธิไปตามปกติดังที่เคยปฏิบัติ เมื่อถึงอาการที่เหมาะแก่การพิจารณาธรรมนั้น ก็ได้พิจารณาไปตามสันดานนิสัย " สิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนแล้วดับไป เกิดขึ้นแล้วดับไป แปรปรวนจากนอกสู่ในจากในสู่นอกแล้วทั้งนอกและในก็ล้วนดับไป...ไม่มีอะไรเลย อาการทั้งหลายนั้นล้วนเป็นเพียงสมมติ ส่วนอารมณ์สุข ทุกข์ ชอบ ไม่ชอบ ฯลฯ อันเนื่องจากอาการสมมติเหล่านั้นก็ไม่มีเช่นกันไม่มี...ล้วนเป็นการปรุงแต่งขึ้นมา ที่มีอยู่คืออาการรู้เท่านั้น ! " ก็พิจารณาเช่นนี้กลับไปกลับมา อนุโลมปฏิโลม จนจิตยอมลงใจรับฟัง...คลายตัวออกตามอาการ
ทีนี้...ตอนทวนอารมณ์ก่อนออกจากสมาธิ(ซึ่งกำลังสมาธิยังคงอยู่ไม่ทันคลายตัว) ช่วงที่ทวนการพิจารณาธรรม..มันก็มีอารมณ์ตาม แล้วมันก็มีคำถามขึ้นมาในใจว่า
" ในเมื่อมีแต่รู้เท่านั้น...แล้วทำไมต้องรู้ล่ะ ?? " 
จากที่มาที่ไปนี้..จึงใคร่ขอเมตตาท่านทั้งหลาย ช่วยโปรดแนะนำสั่งสอนอุบายอันจะพิจารณาต่อไปว่า
" ทำไมต้องรู้ ?? "
ขอโปรดเมตตา.......
ทำไมต้องรู้ ?
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา...ได้มีเหตุอันทำให้ต้องนั่งสมาธิภาวนา และก็เดินสมาธิไปตามปกติดังที่เคยปฏิบัติ เมื่อถึงอาการที่เหมาะแก่การพิจารณาธรรมนั้น ก็ได้พิจารณาไปตามสันดานนิสัย " สิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนแล้วดับไป เกิดขึ้นแล้วดับไป แปรปรวนจากนอกสู่ในจากในสู่นอกแล้วทั้งนอกและในก็ล้วนดับไป...ไม่มีอะไรเลย อาการทั้งหลายนั้นล้วนเป็นเพียงสมมติ ส่วนอารมณ์สุข ทุกข์ ชอบ ไม่ชอบ ฯลฯ อันเนื่องจากอาการสมมติเหล่านั้นก็ไม่มีเช่นกันไม่มี...ล้วนเป็นการปรุงแต่งขึ้นมา ที่มีอยู่คืออาการรู้เท่านั้น ! " ก็พิจารณาเช่นนี้กลับไปกลับมา อนุโลมปฏิโลม จนจิตยอมลงใจรับฟัง...คลายตัวออกตามอาการ
ทีนี้...ตอนทวนอารมณ์ก่อนออกจากสมาธิ(ซึ่งกำลังสมาธิยังคงอยู่ไม่ทันคลายตัว) ช่วงที่ทวนการพิจารณาธรรม..มันก็มีอารมณ์ตาม แล้วมันก็มีคำถามขึ้นมาในใจว่า " ในเมื่อมีแต่รู้เท่านั้น...แล้วทำไมต้องรู้ล่ะ ?? "
จากที่มาที่ไปนี้..จึงใคร่ขอเมตตาท่านทั้งหลาย ช่วยโปรดแนะนำสั่งสอนอุบายอันจะพิจารณาต่อไปว่า " ทำไมต้องรู้ ?? "
ขอโปรดเมตตา.......