ถึงใครบางคน จากคนเพ้อๆคนหนึ่ง

ใครคนหนึ่งใน สยามครับ ว่าฉันคิดถึง และยิ่งคิดถึง เธอหายไปไหนนะวันนี้... แม้ว่าจะมีคนคุยกับฉันเป็นสิบเป็นร้อย ก็ไม่เท่าหนึ่งเธอนั้นที่ทำให้ฉันคลายเเหงา ใครคนหนึ่งในโลกนี้ได้กล่าวไว้ว่า คนที่ทำให

https://www.youtube.com/watch?v=hGeDvRhkzDQ หนาวน้ำค้าง พร่างพรม ยามลมโบกกิ่งไม้โยก เอนไหว พาใจเหงาคราหนาวเยือนเลื่อนผ่านม่านหมอกเทาคิดถึงเขาเย้ายวน หวนคำนึงโอ้อกเอ๋ยหนอเราไยหนาวสั่นสุดไหวหวั่นสะท้าน

สายหมอกยามเช้าคลุมทุ่งข้าวร้างกลิ่นดินเปียกจากฝนเมื่อคืน ลอยปะทะลมหายใจฉันเงาโค้งของต้นตาลเก่ากวัดแกว่งบนพื้นดินเหมือนมือใครกำลังโบกลาโลกที่ไม่มีใครอยู่ ฉันเดินผ่านทางเก่าที่เคยเต็มไปด้วยเสียงเด็กบัดน

กลางรัตติกาลอันอ่อนโยน —สายหมอกละมุนคลอเคลียขอบหน้าต่างไม้เก่าฉันเอนกายลงบนหมอนแห่งความคิดปล่อยดวงใจให้ล่องไหลไปกับเสียงลมหายใจของโลก ในห้วงนั้น — ความฝันเข้ามาโอบกอดฉันอย่างแผ่วเบาเหมือนห

. ปลายทางฝันฉันนั้นยังเป็นเธอ ยังรักอยู่เสมอไม่เคยเลือนหาย กี่หมอกหนาวเหงาลึกแทบขาดใจ ล่วงเลยเวลาหลับไหลยังเพ้อรำพัน อีกฝั่งของพระจันทร์ ตอนนี้ทางนั้นเหงาบ้างหรือเปล่า ฝากจันทร์ถามข่าวใจ ของคนอยู่