กระทู้เพ้อ(เหงา)

ใครคนหนึ่งใน สยามครับ

ว่าฉันคิดถึง และยิ่งคิดถึง

เธอหายไปไหนนะวันนี้...

แม้ว่าจะมีคนคุยกับฉันเป็นสิบเป็นร้อย ก็ไม่เท่าหนึ่งเธอนั้นที่ทำให้ฉันคลายเเหงา




ใครคนหนึ่งในโลกนี้ได้กล่าวไว้ว่า
คนที่ทำให้เรา"เหงา"...คือคนเดียวกันกับคนที่ทำให้เรา"คิดถึง"

แว่วทำนอง..ของความเหงา…
คลอมา.เบาเบา..กับ.สายลมที่เหน็บหนาว
ในคืนมืดมิด..ไร้ซึ่ง.แสงจันทร์และแสงดาว
ต้องฝืนข่ม.ความปวดร้าว..ที่ซ่าน..จากทรวงใน

ปิดไฟ.ข่มตานอน…
เอนกาย.ก่ายหมอน..สงบจิตที่หวั่นไหว
ทำนอง.ของความเหงา..ยังดังก้อง.ทุกห้องหัวใจ
ความเหงาเอย.เหตุใด..แกล้งทรมาน.หัวใจ..ด้วยความเดียวดาย


ไม่มีอะไรครับแค่วันนี้อยากเพ้อเฉยๆ อยู่คนเดียวนานๆมันก็เหงาบ้างในบางครา

มีใครเหงาเหมือนผมบ้างไหมนะ...




ตามนั้นย์ครับ...




เครดิตกลอน:คนจร 16 พ.ย.2556
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่