หากมีธรรมในใจจริง แล้วมีคนมาเรียกว่า "หลวงปู่" ทั้งที่วัยวุฒิก็ไม่ถึง คุณวุฒิก็ไม่ถึง แล้วยินดีในสรรพนามนั้นได้อย่างไร ?

ผมได้ยินทีไร  ก็ติดใจทีนั้น

อย่าผมนี่  มีคนเรียกว่า  "หล่อขวัญ"  ก็ปกตินะครับ  
แต่หากมีคนมาเรียกว่า  "ท่านขวัญ"   ผมคงรับไม่ไหว

หรือหากบังอาจเรียกว่า  น้าขวัญ  ลุงขวัญ  ปู่ขวัญ  
มีเตะ





ทีนี้  กับพระบางรูป  ที่วัยวุฒิก็ไม่ใช่  คุณวุฒิก็ไม่ถึง   และโดยเฉพาะธรรมวุฒินี่   ผมว่ายิ่งสาหัส
มีคนเรียกว่า "หลวงปู่"   แล้วแสดงความยินดีในสรรพนาม

ผมว่าไม่งามเลยครับ

เป็นการยึดติดอกุศมูลอย่างยิ่ง     แสดงถึงความอยากได้ลาภสักการะอย่างยิ่ง



พระที่พรรษาน้อย  แต่อายุมาก   ก็มีครับที่ชาวบ้านเรียกหลวงปู่
นั่นเพราะเรียกตามวัยวุฒิ  ให้เกียรติให้ความเคารพ

แต่ประเภทอยากเป็นปู่  เพื่อแสดงความล้ำลึกทางธรรม   ทั้งที่ไม่มีองค์ประกอบใด ๆ เลยที่จะเป็นปู่ได้นี่
ผมว่าเหลือจะรับจริง ๆ ครับ




ตัวเองยังยินดีเมื่อมีคนเชื่อตัวเอง
แต่กลับมองคนอื่นที่ยินดีต่อคนอื่นว่าเป็นสิ่งผิด

อวิชชาแท้ ๆ