คำเตือน! นี่ไม่ใช่ 'บทสรุป' หรือ 'เฉลยเกม' ผู้เขียนเพียงแค่แวะชมคลิป GTA V จาก YouTube นึกสนุกเลยลองแปลบทสนทนามาเล่าสู่กันฟัง ท่านใดไม่ต้องการรับรู้เรื่องราวล่วงหน้าก่อนเล่นเกม รีบปิดหน้านี้!

บทสนทนาเต็มไปด้วยภาษาที่ไม่เหมาะสมสำหรับเยาวชน ผู้เขียนพยายามหลีกเลี่ยงเท่าที่ทำได้ หากบางข้อความถูกเซ็นเซอร์ หรือถึงขั้นกระทู้ถูกแจ้งลบ ผู้เขียนขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วย

ชมย้อนหลัง #1 Prologue & Franklin and Lamar
http://pantip.com/topic/31010344

ชมย้อนหลัง #2 Repossession
http://pantip.com/topic/31035596

ชมย้อนหลัง #3 Complications
http://pantip.com/topic/31040219

ชมย้อนหลัง #4 Father/Son
http://pantip.com/topic/31044957

ชมย้อนหลัง #5 'Chop'
http://pantip.com/topic/31049891

The Long Stretch



"วู้ววว..." เสียงน้า Denise กับเพื่อนวัยเดียวกันอีกสามคนกรีดร้องลั่นบ้านหลังเล็ก หนึ่งในนั้นกล่าวขึ้นว่า "ในที่สุดคำอธิษฐานของเราได้ผล..." แล้วต้องชะงักเมื่อหันไปเห็น Franklin เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น เธอรีบทีกทายอย่างเกรงใจ "เอ่อ ดีจ้า"

"ผมไม่อยากยุ่งด้วยหรอกนะ แต่... เกิดเชี่ยไรขึ้น?... มันจะเสียงดังอะไรนักหนาวะ?" เด็กหนุ่มต่อว่าไม่ไว้หน้าน้าสาว  

"เดี๋ยว หยุดก่อน Franklin เธอนั่นแหละเข้ามาทำไม?" Denise ถามด้วยความไม่พอใจ

"ก็ผมอยู่นี่ มันบ้านผมเหมือนกัน" Franklin ตอบ

"แล้วไง... ดูซิ Mageta กำลังทำพิธีฟื้นความสาวคืนความสวยให้ฉัน ดังนั้นรีบหายตัวไปซะเจ้าหนู ไป ไป" Denise โบกมือไล่หลานชาย

"ด้วยความยินดี... เชื่อเขาเลย" Franklin ประชด แล้วหันหลังเดินออกจากบ้านโดยมีเสียงเตือนไล่หลังของน้าสาว "อย่าไปก่อเรื่องเข้าอีกล่ะ!" ชายหนุ่มพึมพำตอบรับด้วยความรำคาญ "เออ เออ"

ประตูบ้านเปิดออก... Lamar กับชายผิวสีอีกคนกำลังเดินผ่านรั้วเข้ามาพอดี "ฉันบอกมันว่า 'สัด' เอ็งมันไม่ได้แมนไปกว่าข้าหรอกเว้ย" เสียง Lamar โม้เพลิน "เออฉันเข้าใจ" อีกคนเออออ

พอเห็นชายที่เดินมากับ Lamar, Franklin ทำท่าลังเลจะกลับเข้าบ้าน แต่ Lamar เหมือนนกรู้ เขาตะโกนเรียก "รวมแก็งเก่าโว้ยพวก ดูดิใครมา!" ส่วนอีกคนร้องทักอย่างสนิทสนม "ไง ไอ้บ้า"

Franklin เดินไปจับมือ Lamar โดยไม่สนใจชายอีกคนที่ยกมือรอรับเก้อ เขาโวยวายไม่พอใจด้วยการปรบมือตัวเองเรียกร้องความสนใจ "เฮ้ย ไม่เอาน่า เพื่อน ให้เกียรติกันมั่งดิว่ะ ฉันออกจากคุกได้ทั้งที ดีใจกันหน่อยเดะ"

"ดีใจ? ตอนกะลังมีเรื่องกะหญิงวัยทองพยายามกลับไปเป็นสาวน้อยอ่ะนะ?" Franklin บอกเซ็งๆ แต่เพื่อนไม่เก็ต "ไอ้บ้านี่ พูดห่ะไร?"

"เออ ดีใจก็ได้วะ" Franklin ประชด เพื่อนรู้แกวเลยถามย้ำ "โอ้ว โอ่ว ดีใจจริงอ่ะ?"

"ไม่จริง ฉันโกหกว่ะ แกไปแล้วน่าจะไปลับ ไม่ต้องกลับมา..." คราวนี้ Franklin พูดความจริง "ฉันเล่นเด็กแก ทุบหัวแม่แก แต่โทษที ไม่เคยนึกถึงแกมานานหลายปีแล้ว"

เพื่อนหัวเราะเยาะ "เล่นมุกเหรอวะ หืมม์?" แล้วเปลี่ยนเรื่องคุย "เฮ้ แต่ท่าทางแกอยู่ดีมีสุขนี่ ดูจากบ้านหลังนี้" เขาผายมือทั้งสองข้างไปที่บ้านของ Franklin

"ช่าย ฉันดีอยู่แล้ว" Franklin ตอบรับ เพื่อนเลยพูดต่อ "ได้ยินมาเหมือนกัน แต่ฉันรู้ว่ามีเด็กดีคนหนึ่งติดแหง็กในกรง แถมมีไข่ใหญ่กว่าแกด้วยว่ะ"

"โห อย่างแกมีเวลาไปนั่งดูไข่เด็กตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?" Franklin โต้ อีกฝ่ายตอบรับหน้าตาเฉย "เออดิ..." Franklin หัวเราะ "เฮ้ย ดูเดะ มันยอมรับด้วยว่ะ"

"ตลกตายห่ะ..." เพื่อนไม่ขำด้วย เขาหันไปถาม Lamar ว่า "ทำไมแกยังยุ่งกะไอ้งั่งนี่อยู่ได้ L? เลิกคบมันเหอะ"

Lamar สบโอกาสไกล่เกลี่ยเพื่อนทั้งสอง "พวกเดียวกันทั้งนั้น Stretch พูดจาดีๆ ก็ได้น่า? พวกแกรู้จักกันมาก็นานแล้ว"

"งั้นเอางี้ เพื่อน" Franklin เดินเข้าหาชายชื่อ Stretch แล้วยื่นมือสัมผัส "ดีใจที่แกกลับมา... คิดถึงว่ะ" Stretch ทำท่าซาบซึ้งอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเปลี่ยนทีท่าเมื่อได้ยินประโยคถัดมาจาก Franklin "แกต้องมีเรื่องขอร้องฉันแน่ๆ"

"ขอร้องเหรอ!" Stretch ผลักอก Franklin อย่างแรงจนเซถลาไปหลายก้าว "โห แม่มเช็ด ไอ้มืดอย่างแกฉันไล่ส่งมาหลายรายแล้วโว้ย กล้าพูดว่าฉันมาขอร้องแกงั้นเหรอ เดี๋ยวมีเรื่อง แม่มพูดจาให้เกียรติกันมั่งนะเฟ้ย" Stretch ฉุนเฉียว

"แม่ม ฉันให้เกียรติคนพูดความจริงเสมอโว้ย" Franklin เถียง

"พูดความจริง? ก็ได้  ก็ได้ แกว่าฉันพูดไม่จริง ว่ากันไปพวก ไอ้บ้า จำเอาไว้เลย" Stretch โวยวาย "จำกล้วยเหอะ" Franklin สวนกลับ

"Stretch ไม่เอาน่า ใจเย็นๆ ไว้เพื่อน" Lamar พยายามปลอบใจ "เชี่ยเอ้ย! ก็ไอ้เวรนี่ทำฉันหงุดหงิดก่อน" Stretch ฟ้อง

"ไอ้มืดนี่มันแค่ล้อเล่นน่า เพื่อน ใจจริงมันรักแกจะตาย" Lamar ห้ามศึก ก่อนจะวกเข้าเรื่องสำคัญ "F รีบไปกันเหอะ เร็วเข้า มีงานให้ทำว่ะ" เล่นเอา Franklin ปรับอารมณ์ไม่ทัน "แกจะขึ้นรถมั๊ย ไอ้บ้า?" Lamar ย้ำอีกครั้ง

"ไปไหน?" Franklin ถาม Lamar เข้ามากระซิบอ้อนวอนใกล้ๆ ว่า "เอาใจมันหน่อย นะเพื่อน"

"ทำไม?" Franklin ถามเสียงดัง คราวนี้ทั้ง Lamar และ Stretch ผสานเสียงพร้อมกัน "ธุรกิจ เพื่อน ธุรกิจ"

"เร็วเข้า อย่ามัวแต่กระบิดกระบวน" Lamar เร่งเพื่อนที่ยืนนิ่ง สุดท้าย Franklin ตัดสินใจเดินตามขึ้นรถ



ทั้งหมดมุ่งหน้าไปที่ร้านค้าอาวุธ Ammu-Nation สามหนุ่มสนทนากันระหว่างทาง...

"รู้มั๊ย แต่ก่อนพวกแกมันแค่มือรอง ส่วนฉันมันขาใหญ่โว้ย... ฉันจากไปนาน มือรองๆ อย่างพวกแกขึ้นเป็นใหญ่ แต่ก็ควรเคารพกันมั่ง" Stretch จ้อไม่หยุด

"แม่ม ไอ้มืดเชี่ยนี่พูดห่ะไรวะ" Franklin บ่นเบื่อ Lamar เลยอธิบาย "พวกเราขาใหญ่ แต่มันใหญ่กว่า ใช่ป่ะ?"

"ถูกต้องเลย" Stretch ยอมรับอย่างหน้าชื่น "แม่มบ้า ที่นี่ไม่มีใครใหญ่กว่าใครเว้ย" Franklin เถียง

รถมาถึงร้านค้าอาวุธ ทุกคนลงจากรถ เสียงเพื่อนร้องบอกว่า "รีบทำธุระบ้าๆ นี้ให้เสร็จ จะได้รับเงินเร็วๆ เพื่อน"

"กลัวจะจบเห่เข้าคุกซะก่อนซิไม่ว่า" Franklin ย้อนเพื่อน

ในร้าน Ammu-Nation, Lamar สั่งให้ Franklin เลือกซื้อปืนลูกซอง เนื่องจากทั้ง Lamar และ Stretch เคยต้องโทษทางอาญามาก่อนจึงหมดสิทธิ์ซื้ออาวุธ

เสร็จเรื่องทั้งหมดออกจากร้านกลับไปที่รถ Franklin ถูกสั่งให้ขับไปยังจุดหมายแถวโรงงานรีไซเคิลแห่งหนึ่ง "พวกแกมีเรื่องอะไรอีกที่ยังไม่ได้บอกฉัน?" Franklin ถาม

"ไม่นิ เราแค่ไปติดต่อเรื่องยา" Lamar ตอบ "แต่ทำไมฉันสังหรณ์ใจว่าการติดต่อครั้งนี้มันแปลกๆ ไงพิกล?" Franklin ชักไม่ไว้วางใจ

"ตอนนี้ถึงรู้ Lamar บอกฉันว่าแกมันชอบคิดแต่แง่ลบ นี่เพื่อน หัดใช้พลังคิดบวกมั่งชีวิตจะได้ก้าวหน้า" Stretch ไม่เห็นด้วยกับ Franklin

"พลังจิตบวกลบบ้าบอเหอะ คิดอย่างแกน่าจะไปคลอดออกมาจากท้องน้าฉัน ไอ้มืด" Franklin ด่าเพื่อน

"ติดคุกมานาน ลองติดในท้องสาวมั่งก็ดี" Lamar แทรกขึ้น

"ไม่ใช่พลังจิตเว้ย มันคือความจริง ให้สิ่งไหนได้สิ่งนั้นไง ไอ้โง่" Stretch เถียง

"งั้นแกเชือดกาจู้ให้ฉัน ดูดิจะได้คืนมั๊ย?" Franklin แถ

"แกกล้าพูดแบบนี้กะหัวหน้าแก็งเก่าเหรอ?" Lamar พยายามเบรค Franklin แต่ Stretch ไม่ติดใจ เขาถอนหายใจแล้วเอ่ยขึ้น "แก็ง CGF เปลี่ยนไปแล้ว ไม่แปลกใจที่ถิ่นของเราตกต่ำลงทุกวัน... พูดเรื่องนี้แล้ว Lamar อยากปรึกษากับแกว่ะ เพื่อน"

"ม่าย ม่าย ไม่ใช่ตอนนี้ พวก" Lamar รีบปฎิเสธ "ไม่มีอะไร ไอ้เกลอ มันเป็นแค่ความคิดชั่ววูบ เท่านั้นแหละ"

"คนอย่างแกมีความคิดด้วยเหรอ บอกมาเหอะ" Franklin คะยั้นคะยอ

"มันยังไม่เป็นชิ้นเป็นอัน รอคืบหน้ากว่านี้แล้วฉันจะบอก" Lamar ปิดประเด็น



รถมาถึงจุดนัดพบ ณ อาคารหลังหนึ่ง ทั้งหมดลงจากรถเดินพลางคุยพลาง "อ่า พวกนั้นรออยู่นี่" / "แกหาที่แบบนี้ได้ไงวะ?" /  "พรรคพวกหาให้ ทำเลแถวนี้ปลอดคน รับรองไม่มีใครรบกวน" / "แม่มดูลึกลับน่ากลัวฉิบ ฉันมันประเภทชอบที่โล่งแจ้งเปิดเผยมากกว่าว่ะ" / "ไม่หรอก แกมันประเภทปลอดประสบการณ์ เพื่อน"

สามหนุ่มเดินขึ้นบันไดจนถึงห้องที่นัดหมายชั้นบน ประตูเปิดออก Lamar หัวเราะทักทายผู้ที่รออยู่อย่างคุ้นเคย "ฮ่า ฮ่า เป็นไง ไอ้เซ่อ... เรามาแล้วเพื่อน! ไหนละของที่ว่า? ที่แกบอกมีเป็นตั้งๆ เกลอเอ๋ย"

ชายผิวสีจับมือกับ Lamar ด้วยความสนิทสนม "Lamar Davis บายดีป่ะ ไอ้น้อง? สุขดีอยู่นะ?"

พอ Franklin เห็นหน้าผู้ต้อนรับจะๆ ก็จำได้ว่าเป็น D "เดี๋ยวก่อน เฮ้ย นี่มันเชี่ยไรวะ? วันก่อนแกเพิ่งจับมันมาเรียกค่าไถ่!" (จากภารกิจ Chop)

"โอว ไม่เอาน่า คนรู้จักกันทั้งนั้น" Lamar ปลอบเพื่อน ส่วน Stretch เดินไปจับมือกับ D กระชับแน่นอย่างซี๊ปึก "D เพื่อนรัก! ฉันเพิ่งออกมาก็มีโอกาสได้ข้ามถิ่นมาพบนายกับพวก"

แต่ D ไม่เล่นด้วย "เฮ้ยๆๆ นี่ๆๆ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแก" ทำเอา Stretch อุทานด้วยความไม่พอใจ "หา?"

D หันไปอธิบายกับ Lamar "แกก็รู้ ไอ้มืดนี่โจทย์เยอะ!" Stretch ถามเพื่อน "ไอ้กะล่อนนี่เห่าหอนเชี่ยไรวะ?"

จังหวะนั้นเองมีเสียงดังผิดปกติมาจากนอกอาคาร! คนทั้งสี่เริ่มโวยวายสับสน "เกิดบ้าไรขึ้นวะ" / "มีใครตามพวกเรามาป่าว?" / "มีข่าวไอ้มืดออกทีวี คงเรื่องตำรวจตามล่าพวกแก็งมั้ง" เสียงสุดท้ายเป็นคำพูดของ D

Franklin ตัดสินใจเดินไปดูตรงหน้าต่างแล้วตะโกนเตือนเพื่อน "เฮ้ย ไม่ใช่ตำรวรวจเว้ย บ้าฉิบ! แก็ง Ballas ยกพวกมา!"

"ไอ้มืดเชี่ย ทรยศตู!" Lamar ด่า D "เชี่ยเหอะ" D สวนกลับ

"เฮ้ พวกเราติดกับดัก!" Franklin ร้องด้วยความตกใจ

เท่านั้นเอง Stretch ชักปืนขึ้นจ่อหัว D ทันที "กล้าเล่นกะพวกข้าเหรอ!" D ยังปากแข็งด่าตอบ "เช็ดแม่มเอ็ง"

ปัง! เสียงปืนนัดแรกดังขึ้น D โดนลูกปืนเจาะกระโหลกล้มกองกับพื้น "ไอ้ Ballas สารเลว!"

จากนั้นหนุ่มสามคนต้องฝ่ากองทัพ Ballas เพื่อหนีออกจากตึกแห่งนี้ และภายนอกตึกยังมีตำรวจทั้งเมืองแห่กันมาล้อมจับ!...



หลังจากหลบหนีสำเร็จ Franklin ถูกสั่งให้ขับรถกลับบ้าน Stretch เริ่มต่อว่า Lamar "แกจะพาพวกเราไปหาที่ตายหรือไงวะ?"

"บ้าดิ แกแหละไปยิงมันก่อน" Lamar โบ้ยความผิดกลับไปให้อีกฝ่าย "ก็มันจำเป็นนี่หว่า" Stretch อ้าง

"เออ ขอบคุณมากเลย พวก" Lamar ประชด "เพราะแกคนเดียว LD* ปัญญาอ่อน!**" Stretch ด่าส่ง (*LD ชื่อย่อของ Lamar Davis / **ต้นฉบับใช้คำว่า Lanky Dumbass - ย่อว่า LD เช่นกัน - แปลตรงตัวคือ สูงเก้งก้าง เซ่อซ่า)

"ฉันผิดเรอะ? ก็ไม่รู้นี่หว่าว่าพวกบ้านั่นกะเล่นเรา" Lamar บอกปัด

"ถ้าแกไปมีเรื่องกับ Ballas ต้องทำใจไว้เลยเพื่อน ไม่ว่าแกจะอยู่แก็ง CGF หรือไม่ก็ตาม แกเสร็จแน่ เสร็จแน่ เข้าใจ๋?" Stretch ตักเตือน

พอพูดเรื่องแก็ง Franklin อดใจไม่ไหวต้องประกาศเจตนารมณ์ "จริงๆ แล้วพวกเราไม่ถือตัวว่าเป็น CGF หรอกนะ ทำงานให้แก็งมีแต่เหนื่อยฟรี ตอนนี้เราคิดจะจัดระเบียบใหม่ให้กับวงการนักเลง"

Lamar เกรง Stretch ไม่พอใจ เขารีบแก้ตัว "เฮ้ย ไม่ ไม่ F มันก็แค่พูดไปเรื่อย ความเห็นส่วนตัวของมันไม่เกี่ยวกะฉัน"

"ฉันคงมาถึงยุคเปลี่ยนผ่านสินะ? ช่างเป็นปณิธานสูงส่ง..." Stretch กล่าวด้วยน้ำเสียงคาดเดาอารมณ์ไม่ถูก

"ช่าย ช่าย ปณิธานสูงส่ง ฉลาดล้ำบ้า" Lamar ตามน้ำเอาใจ Stretch

"แต่พวกแกจำไว้อย่าง ถ้าคิดจะให้ฉันช่วย... แก็งต้องมาก่อน" สุดท้าย Stretch ยังยึดหลักการเดิม

"ถึงบ้านแกแล้วเพื่อน กลับไปซบอกน้าแกซะ พวกเราก็จะแยกย้ายกันไป" Lamar บอกลา Franklin

"เงียบๆ ไปเลย เชี่ย" Franklin ด่าคู่หูด้วยความไม่พอใจกับเหตุการณ์วันนี้ "ไม่เอาน่าพวก แกกลายเป็นตาแก่ขี้บ่นขึ้นทุกวัน" Lamar บอก

"ฉันพยายามหาเงินโดยไม่ถูกฆ่าตายต่างหาก" Franklin ตอบโต้

"ฉันบอกแกแล้ว ไอ้มืดนี่ใจมด" Stretch พูดกับ Lamar แหย่ Franklin ทิ้งท้าย

"ไปเลียก้นตัวเมียที่ไหนก็ไป ปากไม่มีหูรูด" Franklin ไล่ส่ง ขณะที่ Stretch เดินจากไปพร้อมกับชูนิ้วกลางส่งให้เพื่อน...

(จบตอน The Long Stretch)

ชมตอนถัดไป #7 Marriage Counseling