Fanfic : นิยายฉบับ THE STAR 9 ตอนที่ ๔

กระทู้สนทนา

คลับ : The Star Fan Club

มาต่อกันครับ วันนี้เดลี่มีโมเม้นท์เพียบเลย...มาลองดูกันว่าจะมีผลต่อการเขียนตอนนี้มากน้อยแค่ไหน อิอิ

ตอนที่ ๑ ครับผม http://pantip.com/topic/30200565
ตอนที่ ๒ ครับผม http://pantip.com/topic/30207243
ตอนที่ ๓ ครับผม http://pantip.com/topic/30211397
--------------------------------------------------------------------------

บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 9 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ

--------------
ตอนที่ ๔
--------------

เวลาเริ่มเย็นย่ำ บูรณ์-แบมบี้-เชอรีน ก็กลับมาจากการซ้อมเต้น ครั้นเมื่อทั้งสามคนเปิดประตูก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน ภาพแรกที่พวกเค้าได้เห็นก็คือ ดิวนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น โดยมีคริสนอนหนุนตักอยู่ด้วย
"คู่นี้เค้ามี Something กันเหรอพี่บูรณ์?" เชอรีนกระซิบถาม โดยที่มีแบมบี้ยื่นหน้ามาใกล้ๆด้วยความอยากรู้เช่นกัน
"ไม่รู้สิคะ พี่ก็เพิ่งจะเคยเห็นสองคนนี้่ใกล้ชิดกันขนาดนี้ก็วันนี้ละ" บูรณ์ตอบด้วยสีหน้าที่เหมือนจะสงสัยในความคิดของตัวเอง

สามหนุ่มสาวยังคงแอบมองอยู่เงียบๆ และด้วยความที่อยู่ไกลพวกเขาจึงไม่ได้เห็นว่าคริสที่เป็นนอนนั้น นอนยิ้มอย่างคนมีความสุข ในขณะที่ดิวนั้นทำหน้านิ่งๆไม่บอกอารมณ์ กระทั่งดิวก้มมามองใบหน้าของคริสขณะหลับ ดิวก็อดจะอมยิ้มให้กับหน้าใสๆ ซื่อๆ เหมืิอนเด็กน้อยของคริสไม่ได้

"ดิว-คริส ไปช่วยกันทำกับข้่าวกันเหอะ" อ้นเดินมาจากห้องครัวร้องเรียกสองหนุ่มที่อยู่ในห้องนั่งเล่น ทำให้อ้นได้ทันเห็นภาพที่คริสนอนหนุนตักของดิว โดยมีดิวก้มมองหน้าคริสอยู่พอดี

การมาของอ้นทำให้ดิวออกอาการตกใจ เช่นเดียวกับ บูรณ์ แบมบี้ และเชอรีน จะมีก็แค่คริสเท่านั้นที่ลุกขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของอ้น ด้วยสีหน้าเฉยๆ เหมือนไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาด้วย...อ้นมองดิวด้วยสีหน้าแปลกๆ ในขณะที่ดิวก็มองตอบด้วยสีหน้าไม่สู้ดี โดยมีพวกบูรณ์มองตามด้วยความงุนงงสงสัย จนในที่สุดก็เป็นบูรณ์ที่ทำลายความเงียบนี้ลง

"ไปๆ พวกเราไปช่วยอ้นทำกับข้าวกันเหอะ" พูดจบบูรณ์ก็เรียกสาวๆให้ไปสมทบกับอ้น ในขณะที่ตัวเองก็หันไปเรียกดิวและคริสให้ตามไป ทั้งหมดจึงพากันเข้าครัวทำอาหาร โดยที่ความค้างคาใจยังคงอยู่ในความคิดของใครหลายๆคน

บรรยากาศการช่วนกันทำอาหารเย็นของทั้งแปดคนเป็นไปด้วยความสนุกสนาน แต่ละคนแยกย้ายกันทำสิ่งที่ตนเอง และระหว่างที่ทำก็จะมีการหยอกล้อกันไปมา สร้างความมีชีวิตชีวาให้กับทุกๆคนได้เป็นอย่างมาก...จนกระทั่ง ดิวที่กำลังผัดกับข้าวในกระทะอยู่โดนน้ำมันหรืออะไรสักอย่างจากในกระทะกระเด็นใส่หน้า

"โอ้ย!"
"ดิว เป็นไรเปล่า?" บูรณ์ที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบเข้ามาดูเมื่อได้ยินเสียงร้องของดิว
"ไม่เป็นไรพี่ แค่น้ำมันกระเด็นใส่หน้านิดหน่อย" ดิวตอบพร้อมกับเอามือจับใกล้ๆดวงตา ทำให้บูรณ์อดห่วงไม่ได้ต้องขยับมาดูใกล้ๆ
"ไหนดูสิ เข้าตารึเปล่าเนี่ย?" บูรณ์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ดิวอีกนิดเพื่อดูว่าตาของดิวเป็นอะไรรึเปล่า
"ไม่มีอะไรนี่ ค่อยยังชั่วหน่อย" บูรณ์พูดอย่างโล่งใจ และตอนนั้นเองที่เขาเพิ่งจะสังเกตว่า พวกเค้าอยู่ใกล้กันมากจนแก้มแทบจะชนกันเลยทีเดียว

ทั้งสองคนมองหน้ากันนิ่งอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งเป็นบูรณ์ที่ผละออกมาจากดิวก่อนและบอกว่า "ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว คราวนี้ก็ระวังๆหน่อยละกันนะ" พูดจบ บูรณ์ที่ยังมีหน้าบอกไม่ถูกก็เดินกลับไปทำสิ่งที่ทำค้างไว้ ส่วนดิวก็หันกลับไปหากระทะใบเดิมเช่นกัน โดยที่ดิวเอามือตบๆที่หน้าอกพร้อมกับเป่าลมออกจากปาก เหมือนพยายามจะควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติ

ด้านนอกหน้าต่างตรงที่ดิวยืนอยู่นั้น อ้นที่กำลังตำส้มตำอยู่ก็มองดูดิวอยู่เช่นกัน และเพราะมัวแต่มองอย่างอื่นอยู่นี่เองทำให้อ้นพลาดเอาสากตำนิ้วตัวเองเข้าจนได้
"เอ้า เอาสากตำนิ้วตัวเองซะงั้น" ตั้มที่ยืนทำอย่างอื่นอยู่ข้างๆเลยต้องยื่นหน้าเข้ามาดู
"ดีนะไม่ถึงกับเลือด...มัวแต่ใจลอยไปถึงแม่น้าเจ้าพระยาเหรอพี่?" ตั้มถามพร้อมทำหน้ากวนใส่อ้น
"เปล่าซะหน่อย...คนเจ็บนะเนี่ยยังจะมาเล่นมุขอีกนะ" อ้นทำหน้างอนใส่ตั้ม ทำให้ตั้มต้องยิ้มขำออกมาแล้วกวนต่อไปอีกว่า
"หรือจะให้ผมเล่นพี่อ้นแทนละ?" ตั้มทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่อ้น
"มาทะลึ่งเหมือนเจ้าคริสอีกคนละนะ เดี๋ยวโดนๆ" อ้นหยิบสากขึ้นมาทำท่าจะตี ตั้มเลยต้องรีบถอยไปตั้งหลักที่หน้าประตู แต่ก็ยังไม่วายทิ้งท้าย
"หนีไปช่วยน้องดีข้างในดีกว่า"
อ้นไม่รั้งไว้แถมยังเงื้อสากในมือทำท่าไล่ตั้มอีกต่างหาก ครั้นพอตั้มออกไปแล้ว อ้นจึงได้หันมาตำส้มตำตรงหน้าให้เสร็จ

ช่วงดึกของคืนเดียวกัน สาวๆนั้นหลับไปกันหมดแล้ว ในขณะที่ห้องชายหนุ่มนั้น ตั้มที่คืนนี้โดดมายึดเตียงคู่ก็หลับอยู่ข้างๆบูรณ์ ส่วนคริสนั้นนอนคนเดียว และเตียงที่เหลือของดิวและอ้นนั้นกลับว่างเปล่า ไม่มีใครนอนอยู่เลย

ในที่สุด อ้นก็เดินออกมาจากห้องน้ำ โดยที่ใบหน้ายังคงมีหยดน้ำเกาะอยู่ประปราย ชายหนุ่มเดินตรงมาที่เตียงนอน ก่อนจะปลี่ยนเป้าหมายไปที่ระเีบียงห้อง เมื่อเห็นว่าดิวยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น
"ครืด..." อ้นเปิดประตูเลื่อนอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้รบกวนคนอื่น ก่อนจะมาันั่งลงข้างๆดิว
"ทำไมยังไม่นอนอีกละดิว ดึกละนะ" อ้นชวนคุย
"อีกสักพักพี่ นั่งตรงนี้บรรยากาศมันดีอะ น่านอนตรงนี้จริงๆเลยอะ" ดิวตอบยิ้มๆ สายตายังคงมองออกไปข้างนอกที่มีแต่ความเงียบ กับบรรยากาศสลัวๆ

"อืมจริง...งั้นพี่ขอนอนหน่อย" พูดจบอ้นก็ทำท่าจะนอนลงที่ตักของดิว แต่กลับโดนดิวขัดจัวหวะเสียก่อน
"ไรพี่ อารมณ์ไหนเนี่ย จู่ๆก็จะมานอนตักผม?"
"ทำไมอ่ะ ดิวให้คริสนอนได้คนเดียวเหรอ?" อ้นกลับขึ้นมานั่งพร้อมกับถามกึ่งเล่นกึ่งจริง
"ไม่ใช่พี่...เจ้าคริสมันดันเอาจริงเรื่องที่ผมบอกว่าจะดูแลมันอ่ะดิ มันเลยบอกว่างั้นขอนอนหนุนตักหน่อย ผมก็เลยเลยตามเลยไปแค่นั้นเองแหละ"

"แล้วพี่จะขอนอนตักเราบ้างไม่ได้เหรอไง?" อ้นยังถามต่อ
"ไรอ่ะ...มันน่าจะต้องเป็นพี่ให้ผมนอนตักไม่ใช่เหรอ?"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย ดิวเองก็ตัวใหญ่กว่าพี่อยู่แล้วนี่ ก็เหมือนเป็นพี่น่ะแหละ" อ้นยังตื้อแถมยังยิ้มกว้างพร้อมส่งลักยิ้มมาแทนคำขอร้องอีกด้วย
"...ก็ได้ๆ แต่แค่แป้บเดียวนะพี่" ในที่สุด ดิวก็ยอมอ้นเหมือนที่ยอมคริสจนได้

เมื่อได้รับอนุญาต อ้นก็ค่อยๆเอาหัวของตนลงไปนอนที่ตักของดิว พร้อมกับขยับท่าทางใ้ห้สบายที่สุด ส่วนดิวเองก็ขยับไปพิงกับหมอนที่เอาออกมาเพื่อให้นั่งสบายขึ้นด้วย
"อืม...บรรยากาศน่านอนจริงๆนั่นละ" อ้นที่เริ่มเคลิ้มค่อยๆหลับตาลงเหมือนจะผล็อยหลับ ดิวนั้นทำท่าจะเรียกอ้นไว้แต่ในที่สุดก็เปลี่ยนใจปล่อยให้อ้นนอนหลับไปอย่างนั้น

ชายหนุ่มมองหน้าอ้นยามหลับด้วยรอยยิ้ม มือซ้ายค่อยๆขยับมาปัดเส้นผมที่บังหน้าผากไว้ออกไปอย่างแผ่วเบา และมองนิ่งอยู่อย่างนั้นสักพักหนึ่งก่อนที่ดิวจะเอนตัวไปพิงหมอนแล้วค่อยๆเคลิ้มหลับไปอีกคน
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบแล้วครับตอนที่สี่...เป็นอย่างไรกันบ้างครับ ใครอ่านแล้วไงก็ติชมแนะนำ เพื่อเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคร้าบบบบ

ปล.อย่าเพิ่งคิดว่าอะไรจะง่ายอย่างที่เห็นนะคร้าบบบบ อิอิ
ปล.๒ เปลี่ยนคำเรียกของดิวถึงอ้นตามในเดลี่ครับ

โดย เบน คนรักอ้น-คริส-ดิว