ทั้งของกิน ของใช้ ทำไม ผมถึงบอกแบบนั้น
ผมซื้อของแต่ในออนไลน์เฉลี่ย 2วัน ต่อ 1 ออร์เดอร์ จากประวัติการซื้อของในลาซาด้าส่วนตัวผม ทำให้ผมกลายเป็นลูกค้าวีไอพีในแพลตฟอร์ม ผมซื้อสินค้านำเข้าจากเกาหลีด้วย เพราะมันมีเครื่องสำอางส่วนตัวของผมและแฟนอยู่ 2 อย่าง ที่ใช้ของเกาหลีเท่านั้น
ข้อดีของการซื้อของตุนแบบนี้ คือ มันซื้อได้ราคาถูกมาก มากแค่ไหนหรอ บอกได้ว่า ต่ำกว่าราคาทั่วไป 30-40% ทำให้ผมเขี้ยวลากดินขึ้นเรื่อยๆ คือ ผมจะต้องซื้อต่ำกว่าเดิมไปอีกเรื่อยๆ อนาคตผมอาจจะซื้อได้ถูกถึง 50-60% ของคนทั่วไป และเมื่อผมเอาชนะราคานี้แล้ว ก็ต้องเอาชนะในด่านต่อไปอีกเรื่อยๆ ท่ามกลางศพของพ่อค้าแม่ค้าตายเรียบตลอดทาง เป็นการทำมิชชั่นของการเอาชนะในโลกส่วนตัวของผมที่ชอบการแข่งขัน เพราะเราซื้อตรงจากโรงงานผู้ผลิต หรือจากตัวแทนเจ้าของแบรนด์สินค้า ทำให้ตัดร้านค้าตัวกลางไปได้ทั้งหมดทั้งระบบ นั่นคือข้อดีข้อสำคัญที่ทำให้คนไทยหันมาซื้อของออนไลน์ทั้งหมดแล้ว มีผลทำให้เศรษฐกิจในระบบค้าปลีกที่ต้องปิดตัว ซึ่งจะว่าไป มันก็ต้องเป็นตามนั้น ธุรกิจไม่มีใครสนใจคนอ่อนแอที่แข่งขันสู้คนอื่นไม่ได้ มันคือสัจธรรมการแข่งขันที่ทุกคนต้องยอมรับ
ข้อดีอีกอย่างคือ ผมเริ่มมีราคามาตรฐานของสินค้าจากข้อมูลที่บันทึกการซื้อบ่อยๆ รู้ว่าราคาไหนซื้อได้ ราคาไหนควรรอ สินค้าที่ผมตุนไว้มากเพียงพอ ทำให้ผมไม่ต้องรีบซื้อ และประโยชน์ก็ตกมาที่ผมเต็มๆ โดยที่ผมไม่มีการซื้อร้านค้าปลีกที่อื่นอีกเลย แค่รอคอยผู้ผลิตที่ต้องลดราคาถูกๆให้ผม
มันดีต่อผู้บริโภคมาก แล้วอะไรคือสัญญาณที่ต้องกังวลหล่ะ
การซื้อของแบบผม ทำให้ราคาสินค้าขึ้นไปจากราคามาตรฐานไม่ได้ เพราะผมจะเกิดการรอคอยทันที ทำให้ร้านค้าย่อยที่แข่งต้นทุนสู้คนอื่นไม่ได้ทะยอยตายเรียบ เหลือเพียงผู้ผลิตสินค้าเท่านั้น รายย่อยทั้งออฟไลน์ออนไลน์ตายเรียบหมดในการแข่งขันนี้ เศรษฐกิจเริ่มฝืด เพราะมีผู้บริโภคที่ฉลาดแบบผมอยู่ในระบบ
แล้วของกินหล่ะ ผมยังตุนยาวปีครึ่งไหม
ของสดผมซื้อผ่านออนไลน์ทั้งหมดเช่นกัน แต่ไม่ได้ตุนนานปีครึ่ง โชคดีของผม ที่บ้านและตลาดที่ผมดูแล มีแม่ค้าขายของสดทุกวันอยู่แล้ว ที่มาเช่าพื้นที่ผมอยู่ แม่บ้านเดินไปไม่กี่ก้าวก็สามารถซื้อทุกอย่างได้ ที่สำคัญที่บ้านผมยังเป็นแหล่งปลูกผักผลไม้หลายชนิด จะเชื่อหรือไม่ (ผมมีรายได้เสริมจากการปลูกผักขายทุกวัน วันละ 700-800 บาท มีรายได้จากค่าเช่าแผง วันละเกือบ 20000 บาท และเมื่อฤดูกาลของผลไม้ราคาแพงมาถึง ผมจะมีรายได้มากถึงวันละหลายแสนถึงหลักล้านบาทเลยจากการขายผลไม้เท่านั้น ดังนั้นการขาดอาหาร ผักผลไม้ ในยามสงคราม สำหรับบ้านผมคือแทบไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย)
แน่นอนว่าในระบบแบบนี้ ผู้บริโภคได้ประโยชน์เต็มๆ ทุกครั้งที่มีคนได้ประโยชน์ จะมีคนเสียประโยชน์ด้วยเสมอ และในเกมส์นี้คือ แม่ค้าที่มีอยู่ทั้งระบบเลย อย่าไปดราม่าเรื่องภาษีเลย ถึงเก็บภาษี คนไทยก็ขายสู้เขาไม่ได้อยู่ดี ภายใต้การค้าออนไลน์ที่รุนแรงแบบนี้ทั้งโลก ผมจึงบอกได้เลยนอกจากปีหน้าเศรษฐกิจจะแย่ลงแล้ว มันจะแย่ลงแบบถาวรด้วย เพราะผมไม่คิดเปลี่ยนใจไปซื้อของในระบบเดิมอีกต่อไปแล้ว และซื้อตรงกับโรงงานผู้ผลิตทั้งเกาหลี ญี่ปุ่น จีน และไทย ทั้งหมดทุกรายการ ฟันธง
มีของทุกอย่างตุนที่บ้าน แบบใช้ได้นานราว 1 ปีครึ่ง โดยไม่ต้องออกจากบ้าน
ผมซื้อของแต่ในออนไลน์เฉลี่ย 2วัน ต่อ 1 ออร์เดอร์ จากประวัติการซื้อของในลาซาด้าส่วนตัวผม ทำให้ผมกลายเป็นลูกค้าวีไอพีในแพลตฟอร์ม ผมซื้อสินค้านำเข้าจากเกาหลีด้วย เพราะมันมีเครื่องสำอางส่วนตัวของผมและแฟนอยู่ 2 อย่าง ที่ใช้ของเกาหลีเท่านั้น
ข้อดีของการซื้อของตุนแบบนี้ คือ มันซื้อได้ราคาถูกมาก มากแค่ไหนหรอ บอกได้ว่า ต่ำกว่าราคาทั่วไป 30-40% ทำให้ผมเขี้ยวลากดินขึ้นเรื่อยๆ คือ ผมจะต้องซื้อต่ำกว่าเดิมไปอีกเรื่อยๆ อนาคตผมอาจจะซื้อได้ถูกถึง 50-60% ของคนทั่วไป และเมื่อผมเอาชนะราคานี้แล้ว ก็ต้องเอาชนะในด่านต่อไปอีกเรื่อยๆ ท่ามกลางศพของพ่อค้าแม่ค้าตายเรียบตลอดทาง เป็นการทำมิชชั่นของการเอาชนะในโลกส่วนตัวของผมที่ชอบการแข่งขัน เพราะเราซื้อตรงจากโรงงานผู้ผลิต หรือจากตัวแทนเจ้าของแบรนด์สินค้า ทำให้ตัดร้านค้าตัวกลางไปได้ทั้งหมดทั้งระบบ นั่นคือข้อดีข้อสำคัญที่ทำให้คนไทยหันมาซื้อของออนไลน์ทั้งหมดแล้ว มีผลทำให้เศรษฐกิจในระบบค้าปลีกที่ต้องปิดตัว ซึ่งจะว่าไป มันก็ต้องเป็นตามนั้น ธุรกิจไม่มีใครสนใจคนอ่อนแอที่แข่งขันสู้คนอื่นไม่ได้ มันคือสัจธรรมการแข่งขันที่ทุกคนต้องยอมรับ
ข้อดีอีกอย่างคือ ผมเริ่มมีราคามาตรฐานของสินค้าจากข้อมูลที่บันทึกการซื้อบ่อยๆ รู้ว่าราคาไหนซื้อได้ ราคาไหนควรรอ สินค้าที่ผมตุนไว้มากเพียงพอ ทำให้ผมไม่ต้องรีบซื้อ และประโยชน์ก็ตกมาที่ผมเต็มๆ โดยที่ผมไม่มีการซื้อร้านค้าปลีกที่อื่นอีกเลย แค่รอคอยผู้ผลิตที่ต้องลดราคาถูกๆให้ผม
มันดีต่อผู้บริโภคมาก แล้วอะไรคือสัญญาณที่ต้องกังวลหล่ะ
การซื้อของแบบผม ทำให้ราคาสินค้าขึ้นไปจากราคามาตรฐานไม่ได้ เพราะผมจะเกิดการรอคอยทันที ทำให้ร้านค้าย่อยที่แข่งต้นทุนสู้คนอื่นไม่ได้ทะยอยตายเรียบ เหลือเพียงผู้ผลิตสินค้าเท่านั้น รายย่อยทั้งออฟไลน์ออนไลน์ตายเรียบหมดในการแข่งขันนี้ เศรษฐกิจเริ่มฝืด เพราะมีผู้บริโภคที่ฉลาดแบบผมอยู่ในระบบ
แล้วของกินหล่ะ ผมยังตุนยาวปีครึ่งไหม
ของสดผมซื้อผ่านออนไลน์ทั้งหมดเช่นกัน แต่ไม่ได้ตุนนานปีครึ่ง โชคดีของผม ที่บ้านและตลาดที่ผมดูแล มีแม่ค้าขายของสดทุกวันอยู่แล้ว ที่มาเช่าพื้นที่ผมอยู่ แม่บ้านเดินไปไม่กี่ก้าวก็สามารถซื้อทุกอย่างได้ ที่สำคัญที่บ้านผมยังเป็นแหล่งปลูกผักผลไม้หลายชนิด จะเชื่อหรือไม่ (ผมมีรายได้เสริมจากการปลูกผักขายทุกวัน วันละ 700-800 บาท มีรายได้จากค่าเช่าแผง วันละเกือบ 20000 บาท และเมื่อฤดูกาลของผลไม้ราคาแพงมาถึง ผมจะมีรายได้มากถึงวันละหลายแสนถึงหลักล้านบาทเลยจากการขายผลไม้เท่านั้น ดังนั้นการขาดอาหาร ผักผลไม้ ในยามสงคราม สำหรับบ้านผมคือแทบไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย)
แน่นอนว่าในระบบแบบนี้ ผู้บริโภคได้ประโยชน์เต็มๆ ทุกครั้งที่มีคนได้ประโยชน์ จะมีคนเสียประโยชน์ด้วยเสมอ และในเกมส์นี้คือ แม่ค้าที่มีอยู่ทั้งระบบเลย อย่าไปดราม่าเรื่องภาษีเลย ถึงเก็บภาษี คนไทยก็ขายสู้เขาไม่ได้อยู่ดี ภายใต้การค้าออนไลน์ที่รุนแรงแบบนี้ทั้งโลก ผมจึงบอกได้เลยนอกจากปีหน้าเศรษฐกิจจะแย่ลงแล้ว มันจะแย่ลงแบบถาวรด้วย เพราะผมไม่คิดเปลี่ยนใจไปซื้อของในระบบเดิมอีกต่อไปแล้ว และซื้อตรงกับโรงงานผู้ผลิตทั้งเกาหลี ญี่ปุ่น จีน และไทย ทั้งหมดทุกรายการ ฟันธง