ทำไม​อาหาร​ทางใจกินเท่าไหร่​ก็​ไม่พอ

"หิวก็เพลีย ไม่มี...กำลัง
เพราะฉะนั้น จึงต้องเติมอาหาร  
เพื่อแก้ทุกขเวทนาทางกาย
ส่วนอาหารทางใจนั้นซิ ยากมาก
เพราะไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักอิ่ม...วันนี้ ได้เท่านี้  เดือนนี้...ได้เท่านี้  ก็ไม่รู้จักพอ จึงเกิดทุกข์

สมมติว่าถูกลอตเตอรี่ที่ 1 แล้ว
ก็ยังไม่พอ ว่าขอให้ถูกอีกสักครั้งเถอะ เช่นนี้

ผู้ปักใจเรียนจริงๆ นั้น...
ต้องทำความพอเสียก่อน จึงจะเข้าถึงพุทธธรรมโดยแท้ได้
จึงต้องอาศัยความเพียรเป็นหลักของการปฏิบัติ จะนั่ง จะนอน จะยืน จะเดิน จะพูด  ก็ให้อยู่...ในสัมมาสติ

มีสติตื่นอยู่...
ทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน ให้เพ่งดูความไม่เที่ยงของสังขารที่ปรุงขึ้นนั้น...
จะเป็นทางถูกตามพระวินัยบัญญัติหรือไม่"

คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม