ทุกคนคิดว่าเราเป็นคนคิดลบหรือที่ทำงาน Toxic

เรื่องที่เรากำลังจะเล่าให้เพื่อนๆพี่ๆฟังมันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราและสามีของเรา
     ย้อนกลับไปประมาณ 6-7 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราทำงานกับครอบครัวมันเป็นธุรกิจครอบครัวเล็กๆ เราทำงานกับครอบครัวตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆจนเรารู้สึกว่ามันนานมากๆแล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกเบื่อมากๆ เราอยากลองหาประสบการณ์ใหม่ๆจากข้างนอกดูบ้าง อยากออกไปหาความชอบของตัวเองจริงๆ เลยตัดสินใจคุยกับครอบครัวแบบจริงจัง ซึ่งครอบครัวก็สนับสนุนเต็มที่ เพราะเราทำงานให้ครอบครัวมาเยอะแล้ว หลังจากนั้นเราก็เริ่มเข้ากลุ่มหางานในเฟสบุ๊คหลายๆกลุ่ม แต่เป็นกลุ่มหางานในห้าง แถวๆบ้านระยะทางไม่ไกล เป็นพวกงานทำอาหาร เสิร์ฟอาหารทั่วไป เรายื่นสมัคงานไปหลายๆงานพร้อมกัน แล้วร้านที่เรายื่นสมัคไปเขาก็เรียกสัมภาษณ์งานพร้อมๆกัน แต่ละร้านที่เรียกสัมภาษณ์เขาก็ให้เราเลือกวันที่พร้อมมาทำงานแล้วเริ่มงานได้เลย แต่ความรู้สึกเราตอนนั้นเรายังไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ ถ้าให้พูดตรงๆคือ ยังไม่ชอบ พอเราเทร้านที่สัมภาษณ์ผ่านไป เราก็ไปเจอร้านขนมปังชื่อดังร้านนึงประกาศรับสมัคพนักงานขาย ซึ่งมันเป็นร้านที่เราชอบซื้อกินมากๆ มากถึงขั้นยอมเสียค่ารถเสียเวลาเพื่อไปหาซื้อขนมปังที่อยากกินจากแบรนด์นี้ได้หลายๆสาขา พอเราเห็นโพสนั้นเราก็ดีใจมาก รีบทักไลน์ขอสมัคงานเข้าไป เราทักไปได้แค่ไม่กี่นาทีพี่เขาก็ตอบกลับมา ถามว่าสะดวกมาสัมภาษณ์ได้วันไหน เราก็ตอบไปว่าพรุ่งนี้ได้เลยค่ะ ในวันสัมภาษณ์เราก็ตั้งหน้าตั้งตารอไปถึงห้างก่อนเวลานัดชั่วโมงนึง แต่พี่ที่สัมภาษณ์ก็มาไวเหมือนกันเพราะเขาจะเข้ามาตรวจสาขาด้วย พอถึงเวลาสัมภาษณ์งานก็ปกติ เหมือนกับร้านอื่นๆที่สัมภาษณ์ไป แต่จะมีแตกต่างกับที่อื่นตรงที่ เขาถามลักษณะนิสัยส่วนตัวของเราว่า เราเป็นคนยังไง เฟรนด์ลี่ไหม ชอบเข้าหาคนอื่นไหม เวลาโดนว่าโดนบ่นเยอะๆจะตอบกลับแบบไหน ส่วนตัวเราเมื่อก่อนเป็นคนตลกๆฮาๆอยู่แล้ว เฟรนด์ลี่มากๆเข้าหาคนอื่นได้ไม่ติดสามารถชวนคุยได้ ส่วนเรื่องโดนว่าโดนบ่นตอนทำงานเราว่ามันเป็นเรื่องปกติ เราเลยตอบเขาไปว่า เราก็รับฟัง ถ้าเราทำงานผิดพลาดเราพร้อมแก้ไขเสมอ หรือถ้ามีจรงไหนที่เราทำแล้วรู้สึกไม่โอเคสามารถบอกกับเราได้ตรงๆเลย เราไม่ค่อยหัวแข็งเรื่องการทำงาน ส่วนมากเราจะคอยรับฟังแล้วก็ดูวิธีการทำงานของคนอื่นๆเพื่อเอามาปรับใช้กับตัวเองบ้างอยู่แล้ว พอเราพูดจบพี่ที่สัมภาษณ์เขาก็ยิ้มดูเหมือนพอใจในคำตอบของเรามากๆ แล้วเขาก็บอกว่าเรา ดีแล้วที่นี้ทำงานกับแบบครอบครัว มีอะไรก็คุยกับพี่ๆในร้านเขาได้ตรงๆไม่ต้องกลัว แล้วเขาก็ตัดจบด้วยการพาเราเดินไปดูการทำงานหน้าร้านนิดๆหน่อยๆ แล้วก็ถามเราว่าสะดวกเริ่มงานเมื่อไหร่ เราก็บอกว่าเริ่มงานได้ทันที พรุ่งนี้ได้เลยค่ะ เขาก็ตอบเราว่าโอเคเดี๋ยวพี่จะแจ้งไปทางไลน์อีกทีว่ามาเริ่มได้เมื่อไหร่ หลังจากนั้นเราก็รอพี่เขาติดต่อกลับมาประมาณ 2 วัน พี่เขาแจ้งเรามาว่าให้เราไปอบรมก่อนถึงจะเริ่มมาทำงานสาขาที่เราสนใจลงได้ เราก็ตกลงหลังจากนั้นเราก็ไปอบรมทำทุกอย่างตามที่เขาบอก จนมาถึงวันที่เริ่มงานจริงๆ เริ่มงานวันแรกดีหน่อยที่เรามีเพื่อนที่เขาลงสาขาเดียวกัน เลยได้เข้างานพร้อมกัน วันนั้นเราเข้างานประมาณ 10 โมง เพราะต้องรอห้างเปิดก่อน เพราะเราเป็นพนักงานใหม่ยังไม่มีบัตรพนักงาน
     วันแรกที่เริ่มทำงานมันมีเหตุการณ์แปลกๆคือ เราขอใช้นามสมมุติกับพี่ที่ร้านนะ เพื่อที่ทุกคนจะได้เข้าใจว่าพี่ในร้านแต่ละคนเขามีพฤติกรรมแบบไหนกัน เราโดนพี่ ยอ พูดใส่ว่า ทำไมมาทำงานวันแรกก็สายเลย ไม่ได้ดูตารางงานกันมาก่อนหรอ เรากับเพื่อนเลยบอกว่ามันเข้าห้างไม่ได้ค่ะ พี่ยามเขาไม่ให้เข้า แล้วพี่ ยอ ก็ตอบว่า ประตูหลังมันเปิดให้เข้าได้แล้ว วันหลังเดินอ้อมมาเข้าทางนี้จะได้ไม่สายอีก เรากับเพื่อนไม่รู้จริงๆว่าประตูหลังห้างมันสามารถเข้าได้ก่อนเวลาห้างเปิดก็เลยงงๆนิดหน่อย แต่เราก็ขอโทษพี่ ยอ ไปแล้วก็ขอบคุณไปเพราะถือว่าเขาแนะนำ หลังจากนั้นพี่ ยอ ก็บอกให้เรากับเพื่อนไปเปลี่ยนใส่ผ้ากันเปื้อนแต่งตัวเตรียมทำงานให้เรียบร้อยที่ข้างๆร้าน พอเราเปลี่ยนเสร็จเดินออกมา เราเป็นคนเดินเข้าไปถามพี่ ยอว่า มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ เพื่อนร่วมงานเราก็เดินตามหลังมา พี่ ยอ บอกกับเราว่าให้ไปยืนเช็ดถาดส่วนเพื่อนเราได้ไปเรียงขนมขึ้นเชลล์ เราก็ยืนเช็ดถาดจนเสร็จทั้งหมดพอเสร็จแล้วก็รีบเดินไปหาพี่ ยอ บอกว่าหนูเช็ดถาดเสร็จแล้วนะคะมีอะไรให้หนูทำอีกไหมคะ พี่เขาก็ทำหน้าเหมือนรำคาญที่เราเดินไปถาม แล้วก็ยืนมองหน้าเราเฉยๆอยู่สักพัก แล้วเขาก็บอกให้เราเดินตามเขาไป พี่ ยอ พาเราไปแนะนำกับพี่ๆในร้านคนอื่นๆ ถ้าเราจำไม่ผิด วันนั้นมี พี่ มอ พี่ ออ พี่ พอ พี่ ตอ พี่ กิ พี่ ฮอ แล้วก็พี่(ผจก.ร้าน) อันนี้ที่พูดมาทั้งหมดคือพนักงานหน้าร้านนะ พี่ ยอ บอกเราหลังจากพาเราไปแนะนำเสร็จว่า มีอะไรก็ถามพี่ๆเขาเลยนะเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว สงสัยอะไรก็ถามเขาเอา แล้วก็เดินไปทำงานอย่างอื่น ทิ้งให้เรางงๆอยู่ตรงนั้น เราเลือกที่จะถามคนชื่อ ฮอ เพราะอยู่ใกล้ๆเราตอนนั้นบวกกับอายุไล่ๆกัน เราถาม ฮอ ไปว่ามีงานอะไรให้เราทำไหม แทนที่ ฮอ จะสั่งให้เราไปทำอะไรสักอย่าง กลับหันไปพูดกับพี่ พอ ว่า เฮ้ยน้องมันถามหนูว่ามีงานอะไรให้มันทำไหม หนูไม่รู้จะตอบยังไงเลย งานก็เต็มไปหมดมันไม่เห็นเลยหรอ ตอนนั้นเราก็อึ้งนิดหน่อยกับคำตอบ แล้วก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อด้วย รู้สึกเหมือนเราทำผิดมากๆที่เดินเข้าไปถามแบบนั้น พี่ พอ ที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ขำขึ้นมาแล้วพูดว่า อย่าไปแกล้งเขา ก็บอกเขาไปดีๆสิ แล้วก็เดินไปทำงาน สรุปตอนนั้นก็ไม่มีใครบอกให้เราทำอะไร จนพี่ ผจก.ร้าน เดินมาบอกว่าให้เราไปช่วยเพื่อนเราเรียงขนมที่เชลล์ พอเราเดินไปหาเพื่อน เพื่อนเราเลยตบหลังเราแล้วก็บอกว่า สู้ๆมันพึ่งวันแรก มาช่วยเราจัดขนมตรงนี้ก็ได้ เราก็ได้แต่นั่งหน้าเสียๆแล้วจัดขนมไปเงียบๆ เราทำไปได้สักพักพี่ ผจก.ร้าน ก็เดินมาบอกว่าเดี๋ยวบ่ายโมงไปพักพร้อมกันกับเพื่อนเลยนะ มีเวลาพักให้ชม.นึง เราก็ทำงานต่อจนถึงบ่ายโมง ตอนบ่ายโมงตรงเราเดินไปบอกพี่ผจก.ร้าน ว่าพวกหนูไปพักกันก่อนนะคะ เพราะตอนนั้นพี่ ผจก. เขาจะเป็นคนลงเวลาเข้างาน พัก เลิกงานให้ เพราะเรากับเพื่อนยังไม่ได้สแกนนิ้วเข้าระบบ แต่อยู่ๆเราก็ได้ยินเสียงพี่ พอ พูดขึ้นมาว่า อะไรไปพักแล้วหรอเข้างานทีหลังแต่พักไวกว่าพี่ๆอีก เรากับเพื่อนเลยมองหน้ากันแบบงงๆประมาณว่า ก็พี่ผจก. เขาเป็นคนบอกป่ะว่ะ ตอนนั้นเราก็หวังว่าพี่ผจก. เขาจะพูดว่า เขาเป็นคนบอกให้เรากับเพื่อนไปพักตอนบ่ายโมงเอง แต่พี่ผจก. เขาได้แต่นั่งเงียบๆไม่พูดอะไรแต่สักพักก็บอกเรากับเพื่อนว่า ไปพักไป แล้วรีบกลับมาล่ะต้องมาเปลี่ยนกับพี่ๆเขา เราก็เลยตอบไปว่าค่ะ ตอนเราพัก เพื่อนเราถามเราว่ารู้สึกว่ามันแปลกๆไหม เราอยากตอบตรงๆนะแต่เราก็กลัวจะโดนมองว่าเป็นคนคิดลบกับคนอื่นมากเกินไป เราเลยตอบไปว่า ก็คิดว่าแปลกเหมือนกัน แต่มันคงเป็นเพราะว่าเราพึ่งมาทำเป็นวันแรกหรือเปล่า มันอาจจะปกติก็ได้ รอดูพรุ่งนี้หรือวันอื่นๆก่อน ตอบไม่ได้เต็มปากแล้วก็ขำๆไป ทำงานครึ่งวันหลังมันก็เจอเหตุการณ์แบบเดิมๆ อย่างเช่น ถามไม่ตอบ ตอบคำถามแบบกวนๆ โดนชักสีหน้าใส่ ประมาณนี้
     วันที่สองของการทำงาน วันนี้เป็นวันที่เรารู้สึกว่าพี่ พอ คุยกับเราดี พูดกับเราดีมาก สอนเราทำงานอันนั้นอันนี้ สอนว่าอะไรควรอยู่ตรงไหน เวลานี้ควรทำอะไร เรารู้สึกว่าวันนี้มันดีมากๆเลย แต่ก็แค่ชั่วแว็บเดียว ทำงานไปได้สักพักมันเริ่มมีเวลาที่ได้ยืนเช็ดถาดเฉยๆหรือได้พักกินน้ำบ้าง ตอนเราไปพักกินน้ำข้างๆร้านพี่ พอ ก็เดินเข้ามาคุยกับเรา เขาถามว่า เรามีแฟนหรือยัง เราก็ตอบไปว่าไม่มีค่ะ เขาก็ถามเราต่อว่า แล้วพี่ๆที่อยู่ข้างในล่ะ มีรู้สึกว่าชอบใครบ้างไหม (ร้านที่เราทำงาน คนข้างนอกจะเป็นผู้หญิง ส่วนข้างในจะเป็นผู้ชาย) ตอนนั้นเราตอบไปว่าคนที่สูงๆขาวๆมั้งคะ พี่ พอ ก็ดึงมือเราไปอยู่ตรงประตูทางเข้าด้านในร้าน แล้วก็ถามเราว่า คนนี้น่ะหรอ พร้อมชี้ไปที่พี่คนที่เราบอก เราก็รู้สึกตกใจ เลยไม่ได้ตอบอะไรแค่ยืนยิ้มแห้งๆ แล้วพี่ พอ ก็พูดขึ้นมาเสียงดังว่า คนนี้ชื่อ พี่ บอ ยังไม่มีแฟนเหมือนกัน พร้อมหันไปทางพี่ บอ แล้วพูดว่า น้องมันชอบอ่ะ คือเอาความรู้สึกเรานะ ตอนนั้นเราตกใจมากๆ คือเราคิดแค่ว่า เขามาถามเล่นๆเฉยๆ เพราะสิ่งที่เราตอบเขาไปเราก็ตอบไปแบบเล่นๆไม่ได้คิดจริงจัง แต่เรารู้สึกอึดอัดมากๆเลยที่โดนแบบนั้น เรารู้สึกเหมือนเขาเอาเราเป็นเป็นตัวตลกหรือของเล่น รู้สึกว่าเขาไม่ให้เกียรติเราบ้างเลย ทั้งๆที่เราเป็น ผญ. แต่หลังจากที่เราโดนแบบนั้นสีหน้าเรามันน่าจะออกชัดว่าไม่โอเค พี่ พอ เลยพูดว่า ขอโทษๆแต่มันเป็นการขอโทษที่แสดงให้เห็นชัดว่าพูดปัดๆไป เพราะเขาขอโทษเราพร้อมขำไปด้วย