เคยเป็นเหมือนกันไหมครับ เวลาไถฟีดโซเชียลแล้วเกิดคำถามในใจว่า "ทำไมคนอื่นเขาดูรวยกันจัง?" ภาพการกินหรู อยู่แพง เที่ยวต่างประเทศ กลายเป็นเรื่องปกติบนไทม์ไลน์ จนบางทีเราก็เผลอแอบรู้สึกด้อยค่าตัวเองว่า ถ้าเราไม่มีแบบเขา แปลว่าเรากำลัง "โตไม่ทันโลก" หรือเปล่า?
แต่วันนี้ผมอยากชวนคุยเรื่องที่ซ่อนอยู่หลังม่านความหรูหรานั้นครับ เรื่องของ "กับดักความดูดี" ที่ผมมองว่ากำลังเป็นปัญหาสะสมของสังคมไทย
............................................................
1. ภาพลวงตาที่ชื่อว่า "ของมันต้องมี" ในยุคนี้ 'ภาพลักษณ์' กลายเป็นสิ่งที่หลายคนให้ค่าพอๆ กับ 'เงินในบัญชี' ข้อมูลที่น่าสนใจคือ คนไทยจำนวนมากมีพฤติกรรมยอมจ่ายเพื่อความสุขทางใจ ยอมจ่ายเพื่อความพรีเมียม แม้ว่ารายได้อาจจะยังไม่สอดคล้องกัน เชื่อไหมครับว่าหลายคนยอมแบ่งเงิน 10-30% ของรายได้ไปกับของฟุ่มเฟือย ทั้งที่มีเงินสำรองเลี้ยงชีพไม่ถึง 6 เดือนด้วยซ้ำ
2. สัญชาตญาณนักล่า... ในป่าคอนกรีต ทำไมเราถึงหยุด "อวด" หรือหยุด "อยากได้" ไม่ได้? ทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์อธิบายเรื่องนี้ไว้น่าสนใจครับว่า มนุษย์เรามีสัญชาตญาณการแสดงอำนาจ ในอดีตเราอาจจะล่าสัตว์เพื่อโชว์ความแข็งแกร่ง แต่ในยุคทุนนิยม เราเปลี่ยนมาล่า "สถานะ" ผ่านการบริโภคแทน (Conspicuous Consumption)
พอยิ่งมีโซเชียลมีเดีย เราเลยไม่ได้แข่งกับดาราไกลตัว แต่เรากำลังแข่งกันเอง แข่งกับเพื่อน แข่งกับคนรู้จัก พื้นที่หน้าจอกลายเป็นเวทีประกวดความสำเร็จที่ไม่มีวันจบสิ้น
3. ซื้อง่าย... จ่าย(หนี้)ไม่จบ ความน่ากลัวอีกอย่างคือเทคโนโลยีการเงินครับ ระบบ "ซื้อก่อนจ่ายทีหลัง" (Buy Now Pay Later) ที่ซ่อนอยู่ในแอปฯ ช้อปปิ้ง มันเปลี่ยนความ "ลังเล" ให้เป็น "คำสั่งซื้อ" ได้ง่ายเกินไป รู้ตัวอีกที เราอาจกลายเป็นคนที่ต้องผ่อนขั้นต่ำวนไป เงินต้นไม่ลด จ่ายแต่ดอกเบี้ยจนกลายเป็นหนี้เรื้อรัง ที่น่าตกใจคือ หนี้ส่วนใหญ่ไม่ใช่หนี้เพื่อการลงทุน แต่เป็น "หนี้กินใช้" ที่ใช้แล้วหมดไป แต่ภาระยังอยู่ครับ
4. ไม่ใช่แค่เรื่องวินัย แต่เป็นเรื่องของโครงสร้าง สุดท้าย เราอาจจะโทษตัวเองว่าฟุ่มเฟือย แต่ผมอยากให้มองความจริงอีกด้านด้วยว่า "รายได้เราโตไม่ทันรายจ่าย" เศรษฐกิจที่โตช้า แต่ค่าครองชีพพุ่งไปไกล มันจึงเป็นโจทย์ยากที่ต้องแก้ทั้ง "วินัยส่วนตัว" และ "โครงสร้างเศรษฐกิจ" ไปพร้อมกัน
เพื่อนๆ สมาชิกอ่านจบแล้วมีความเห็นยังไงบ้างครับ? คิดว่าทุกวันนี้สิ่งที่เราจ่ายไป เรากำลังซื้อ "ความสุข" หรือกำลังซื้อ "ภาระ" ให้ตัวเองกันแน่? มาแลกเปลี่ยนกันครับ
ช่วงนี้ พยายามอ่านหนังสือ ให้เยอะขึ้น เจอเรื่องไหนที่ถูกใจ จะพยายาม มาแชร์ให้เพื่อนได้อ่านกันนะครับ
ต้นโพสมาจาก Facebook ส่วนตัวของผมเอง
https://www.facebook.com/share/p/1EkMu7fG52/
เบื้องหน้าติดแกลม เบื้องหลังแบกหนี้: หรือค่านิยม "ต้องดูแพง" กำลังทำร้ายเราเงียบๆ?
เคยเป็นเหมือนกันไหมครับ เวลาไถฟีดโซเชียลแล้วเกิดคำถามในใจว่า "ทำไมคนอื่นเขาดูรวยกันจัง?" ภาพการกินหรู อยู่แพง เที่ยวต่างประเทศ กลายเป็นเรื่องปกติบนไทม์ไลน์ จนบางทีเราก็เผลอแอบรู้สึกด้อยค่าตัวเองว่า ถ้าเราไม่มีแบบเขา แปลว่าเรากำลัง "โตไม่ทันโลก" หรือเปล่า?
แต่วันนี้ผมอยากชวนคุยเรื่องที่ซ่อนอยู่หลังม่านความหรูหรานั้นครับ เรื่องของ "กับดักความดูดี" ที่ผมมองว่ากำลังเป็นปัญหาสะสมของสังคมไทย
............................................................
1. ภาพลวงตาที่ชื่อว่า "ของมันต้องมี" ในยุคนี้ 'ภาพลักษณ์' กลายเป็นสิ่งที่หลายคนให้ค่าพอๆ กับ 'เงินในบัญชี' ข้อมูลที่น่าสนใจคือ คนไทยจำนวนมากมีพฤติกรรมยอมจ่ายเพื่อความสุขทางใจ ยอมจ่ายเพื่อความพรีเมียม แม้ว่ารายได้อาจจะยังไม่สอดคล้องกัน เชื่อไหมครับว่าหลายคนยอมแบ่งเงิน 10-30% ของรายได้ไปกับของฟุ่มเฟือย ทั้งที่มีเงินสำรองเลี้ยงชีพไม่ถึง 6 เดือนด้วยซ้ำ
2. สัญชาตญาณนักล่า... ในป่าคอนกรีต ทำไมเราถึงหยุด "อวด" หรือหยุด "อยากได้" ไม่ได้? ทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์อธิบายเรื่องนี้ไว้น่าสนใจครับว่า มนุษย์เรามีสัญชาตญาณการแสดงอำนาจ ในอดีตเราอาจจะล่าสัตว์เพื่อโชว์ความแข็งแกร่ง แต่ในยุคทุนนิยม เราเปลี่ยนมาล่า "สถานะ" ผ่านการบริโภคแทน (Conspicuous Consumption)
พอยิ่งมีโซเชียลมีเดีย เราเลยไม่ได้แข่งกับดาราไกลตัว แต่เรากำลังแข่งกันเอง แข่งกับเพื่อน แข่งกับคนรู้จัก พื้นที่หน้าจอกลายเป็นเวทีประกวดความสำเร็จที่ไม่มีวันจบสิ้น
3. ซื้อง่าย... จ่าย(หนี้)ไม่จบ ความน่ากลัวอีกอย่างคือเทคโนโลยีการเงินครับ ระบบ "ซื้อก่อนจ่ายทีหลัง" (Buy Now Pay Later) ที่ซ่อนอยู่ในแอปฯ ช้อปปิ้ง มันเปลี่ยนความ "ลังเล" ให้เป็น "คำสั่งซื้อ" ได้ง่ายเกินไป รู้ตัวอีกที เราอาจกลายเป็นคนที่ต้องผ่อนขั้นต่ำวนไป เงินต้นไม่ลด จ่ายแต่ดอกเบี้ยจนกลายเป็นหนี้เรื้อรัง ที่น่าตกใจคือ หนี้ส่วนใหญ่ไม่ใช่หนี้เพื่อการลงทุน แต่เป็น "หนี้กินใช้" ที่ใช้แล้วหมดไป แต่ภาระยังอยู่ครับ
4. ไม่ใช่แค่เรื่องวินัย แต่เป็นเรื่องของโครงสร้าง สุดท้าย เราอาจจะโทษตัวเองว่าฟุ่มเฟือย แต่ผมอยากให้มองความจริงอีกด้านด้วยว่า "รายได้เราโตไม่ทันรายจ่าย" เศรษฐกิจที่โตช้า แต่ค่าครองชีพพุ่งไปไกล มันจึงเป็นโจทย์ยากที่ต้องแก้ทั้ง "วินัยส่วนตัว" และ "โครงสร้างเศรษฐกิจ" ไปพร้อมกัน
เพื่อนๆ สมาชิกอ่านจบแล้วมีความเห็นยังไงบ้างครับ? คิดว่าทุกวันนี้สิ่งที่เราจ่ายไป เรากำลังซื้อ "ความสุข" หรือกำลังซื้อ "ภาระ" ให้ตัวเองกันแน่? มาแลกเปลี่ยนกันครับ
ช่วงนี้ พยายามอ่านหนังสือ ให้เยอะขึ้น เจอเรื่องไหนที่ถูกใจ จะพยายาม มาแชร์ให้เพื่อนได้อ่านกันนะครับ
ต้นโพสมาจาก Facebook ส่วนตัวของผมเอง https://www.facebook.com/share/p/1EkMu7fG52/