หนีออกจากบ้านตอนอายุ 18 จะรอดมั้ย?

เราอายุ 18 ปีนะคะ เราเกิด 4/6/50 จะบอกว่าเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ไม่ใช่การแต่งเรื่องแต่เป็นชีวิตจริงที่ชั้นจะตัดสินใจหนี ชั้นรักแม่รักมากก็เจ็บมาก ตอนชั้นอนุบาลแม่ได้เลิกกับพ่อแท้ๆของชั้นและได้มีแฟนใหม่ จะเรียกเค้าว่าพ่อเลี้ยง ตอนแรกๆเราดีใจมากที่ได้มีพ่อ รู้สึกใจฟูมากๆ พยายามทำให้เค้ารัก เวลาเค้ากอดทีรู้สึกชีวิตนี้มีความสุข จนกระทั่งความสุขของชั้นเริ่มจางหายไป มีวันนึงเป็นวันแรกที่ความสุขเริ่มหายคือวันที่ชั้นอยู่กับพ่อเลี้ยงสองคนแม่ไป ตจว พ่อเค้าใช้เราเหยียบหลัง พอเสร็จเค้าพูดขอจับอวัยวะเพศเรา ทำให้เราตกใจ ทั้งกลัว จนรวบรวมความกล้าบอกแม่ พอเราบอกแม่เราก็เอาไปถามกับพ่อตรงๆคนทำผิดเค้าจะยอมรับผิดหรอคะ เค้าปฏิเสธหมด พ่อเลี้ยงมีอาชีพเป็นนักดนตรี ณ ตอนนั้น เวลาเค้ากลับมาทักคนก็จะนอนหลับกันไปแล้วด้วยความที่เรานอนติดกับพ่อเลี้ยง ตอนกลางคืนเค้ามักจะมาลวนลามเราลูบขาจะล้วงนมล้วงกางเกงแต่ชั้นก็กลัวจนไม่กล้าร้องออกมา ได้แต่ทำเหมือนละเมอขยับตัวหนี จนเรารวบรวมความกล้าบอกแม่ ตามสูตรเดิม แม่เราก็ไปถามพ่อแล้วก็เป็นเหมือนเดิม แม่เค้าพูดว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆแม่จะไม่ปล่อยไว้ ตอนเค้าเริ่มลวนลามคือเรา ป5 จนตอนม4ก่อนเปิดเทอม เราโดนพ่อเลี้ยง ข่มขืนจริงๆแต่แม่ก็ให้คำพูดที่ว่าไม่เค้าป่วย ก็จะเอาเงินจากเค้าเพราะเค้าเป็นแหล่งรายได้ให้แม่คนนึง ใช่ค่ะเรารักแม่เราพยายามอดทนอยู่ จนวันนี้ เรารู้สึกเป็นปมในใจ เรามีแฟนค่ะ นับว่าเป็นแฟนคนแรกที่กล้าบอกพ่อแม่ ตอนแรกแม่รู้ก่อนค่ะ แม่ไม่ได้ว่าอะไร จนพ่อเลี้ยงเริ่มเข้ามาแม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป แล้วบุกบ้านแฟนเรา พ่อเราออกตัวหวงเรามาก พยายามกีดกันทุกอย่างแต่แฟนเราก็ไม่เคยทิ้งเราให้เราได้มีโอกาสเลือก ตอนนี้แม่เริ่มเข้ามาควบคุมชีวิต เรื่องมหาลัยตอนนี้เราอยู่ กทม ค่ะเป็นเด็ก ตจว มาเรียนในกรุงแม่อยากให้เรากลับบ้านค่ะเพราะเหตุผลต่างๆนาๆแต่เราคงไม่กลับแล้วตอนนี้แม่เราเอาคนที่เป็นตำรวจจะมาให้หมั้นกับเรา โดยขู่คนนั้นเรื่องอดีตที่คนนั้นได้ทำไว้ เพราะอะไรหรอคะเพราะเค้าเห็นว่าแฟนเราไม่ได้รวย และหวังให้เราหมั้นกับตำรวจเพื่อสิดสอดทองหมั้น เราเลยอยากจะหนี เค้าบิกว่าถ้าเราเข้ามหาลัยที่นั่นไม่ได้จะให้เราดรอปเราขอเลือกดรอปแล้วใช้ชีวิตเองจะดีกว่า เราคิดที่จะหนีไป คิดเห็นอย่างไรบ้างคะ