แม่โกรธเรามาก เราควรทำยังไงดีคะ

คือเราอยู่มัถยมปลาย ช่วงนี้ทางโรงเรียนมีกิจกรรมที่มากเเละสายชั้นเราเป็นปีที่ต้องรับผิดชอบ ทั้งงานกีฬาสี งานบายเนี่ยรุ่นพี่เเละเข้าค่ายที่ค่อนข้างถี่ ความจริงมันราบรื่นมากค่ะ เเต่ก็จะมีปัญหาตรงที่คุณเเม่ของเราเค้าเริ่มไม่พอใจเรื่องที่เราเลื่อนเรียนพิเศษเราเคยคุยกันเเล้วจนเข้าใจกันเเล้ว เเต่พอมาวันนี้เรามีเรียนตอน 9 โมงเเล้วเป็นวันหยุดเราจึงตื่นสายโดยปกติเเล้วเมื่อเเม่ทำกับข้าสเสร็จจะเรียกเราเพื่อไปทานเราเลยนั่งทำงานรอ พออีกห้านาทีเราจะเรียนเราคิดว่าเเม่น่าจะทำยังไม่เสร็จเลยจะไปเอาซีเรียลในตู้เย็นออกมากินเเทนไปก่อนเเต่พอเราบอกเเม่เเม่ก็ระเบิดอารมณ์ใส่เราเลยว่าไม่รู้จักโตซักที เเค่เรื่องกินข้าวมันทำเองไม่เป็นใช่ไหม ควรรู้เวลาในการกินได้เเล้ว โตมาจะทำอะไรได้ เเละตะโกนใส่หน้าเราเเละไม่ให้เรากินข้าว เเละก็ซีเรียลที่เราจะไปหยิบด้วยคือเราเคยเถียงเเม่เเล้วเรื่องมันยาวจนบางทีเป็นอาทิตย์เราต้องไปเรียนเลยปล่อยไป เราเสียใจมากเลยค่ะ เราพยายามรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำได้ ทั้งงานกลุ่ม การบ้าน เรียนพิเศษ งานเสริม หรือเเม้เเต่เกรดเราก็ไม่เคยตกจากสี่เลยซักครั้งในชีวิตเรารู้ว่าไม่ใช่คนที่เพอร์เฟคตามที่เเม่หวัง เเต่เราเสียใจจริงๆ คือเรื่องวันนี้มันทำให้เรานึกถึงเรื่องหลายๆอย่าง คือเราเรียนพิเศษค่อนข้างเย็น ตอนทุ่มถึงสามครึ่งเเละตอนเย็นก็เรียนที่โรงเรียนตอนห้าโมงถึงหกครึ่ง เราไม่มีเวลาทำการบ้านเลย เลยพยายามทำที่โรงเรียนให้เสร็จเเต่พอมีงานใหญ่ที่ทำไม่ทันต้องเอามาทำทีบ้าน เเม่ก็ชอบพูดว่าอย่ามัวเเต่เล่นนะเราโตเเล้วเอาเวลาไปอ่านหนังสือบ้าง เราเป็นลูกที่เเย่มากเลยรึเปล่าคะที่ทำตามสิ่งที่เเม่คาดหวังไม่ได้ เราควรง้อเเม่ยังไงดีคะ