มีเรื่องจะขอความคิดเห็นคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ค่ะ
เรื่องคือ เรากับแฟนเก่าเลิกกัน มีลูกด้วยกัน1คนน้องเป็นผู้หญิง เราเลิกกันมาจะ6ปีแล้ว ชีวิตตอนนี้ต่างคนต่างมีคนใหม่แต่เราก็ยังติดต่อพูดคุยกันเรื่องลูกตลอด เจอหน้าได้ไม่ได้รู่ว่าเกลียดอะไร ลูกอยู่กับเราเป็นหลัก เวลาไปทำงาน เราก็จะพาลูกไปด้วยเราทำงานเป็นกะ ก็เลยต้องพาไปนอนที่ทำงานตอนเช้าก็ขอที่ทำงานออกไปส่งลูกก่อน เราแบกลูกตลอดแต่ก็มีบ้าง ทีลูกไปบ้านพ่อเค้าจะเป็นนานๆที เพราะลูกก็ไม่ค่อยไป เราก็ไม่ได้บังคับ แต่เมื่อไม่นานเราทะเลาะกับพ่อของลูกเรื่องค่าใช้จ่ายลูก เค้าพูดกับลูกไม่ดี เราเลยโมโหก็เลยทะเลาะกันใหญ่โต สุดท้ายลูกมองว่าเราเป็นคนผิด เราก็พยายามอธิบายกับลูก แต่ลูกกลัวพ่อไม่รัก กลัวย่าไม่รักเค้า สุดท้ายเค้ามารับลูกไป กลายเป็นว่าตอนนี้ลูกไม่อยากมาหาเราแล้ว โทรไปก็บอกจะอยู่กับพ่อเค้า เราน้อยใจมาก หรือเราจะเป็นคนผิดจริงๆ อยากรู้เราต้องทำยังไงดีให้ทุกอย่างผ่านไปได้โดยที่ลูกเจ็บน้อยที่สุด
หรือแม่คือคนผิดจริงๆ
เรื่องคือ เรากับแฟนเก่าเลิกกัน มีลูกด้วยกัน1คนน้องเป็นผู้หญิง เราเลิกกันมาจะ6ปีแล้ว ชีวิตตอนนี้ต่างคนต่างมีคนใหม่แต่เราก็ยังติดต่อพูดคุยกันเรื่องลูกตลอด เจอหน้าได้ไม่ได้รู่ว่าเกลียดอะไร ลูกอยู่กับเราเป็นหลัก เวลาไปทำงาน เราก็จะพาลูกไปด้วยเราทำงานเป็นกะ ก็เลยต้องพาไปนอนที่ทำงานตอนเช้าก็ขอที่ทำงานออกไปส่งลูกก่อน เราแบกลูกตลอดแต่ก็มีบ้าง ทีลูกไปบ้านพ่อเค้าจะเป็นนานๆที เพราะลูกก็ไม่ค่อยไป เราก็ไม่ได้บังคับ แต่เมื่อไม่นานเราทะเลาะกับพ่อของลูกเรื่องค่าใช้จ่ายลูก เค้าพูดกับลูกไม่ดี เราเลยโมโหก็เลยทะเลาะกันใหญ่โต สุดท้ายลูกมองว่าเราเป็นคนผิด เราก็พยายามอธิบายกับลูก แต่ลูกกลัวพ่อไม่รัก กลัวย่าไม่รักเค้า สุดท้ายเค้ามารับลูกไป กลายเป็นว่าตอนนี้ลูกไม่อยากมาหาเราแล้ว โทรไปก็บอกจะอยู่กับพ่อเค้า เราน้อยใจมาก หรือเราจะเป็นคนผิดจริงๆ อยากรู้เราต้องทำยังไงดีให้ทุกอย่างผ่านไปได้โดยที่ลูกเจ็บน้อยที่สุด