ข้างบ้านเพิ่งย้ายมามาอยู่บ้านนี้ได้ประมาณ 6 เดือนค่ะ (บ้านเช่าห้องแถว)
ส่วนเราชอบอยู่เงียบ ๆ ทำงานที่บ้าน ไม่เคยมีปัญหากับใคร
แต่บ้านข้างๆที้เพิ่งย้ายมามีป้าคนหนึ่ง ที่นิสัยคือ…ชอบยืนคุยกับเพื่อนบ้านใกล้ๆกัน
และเสียงดังมากจนไม่ได้ต้องการตั้งใจฟัง ก็ได้ยินอยู่ดี
ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจค่ะ
แต่หลัง ๆ เริ่มรู้สึกว่า
มีบางอย่างเกี่ยวกับเรา เพราะเขาพูดชื่อเราแบบไม่ได้อ้อมค้อม
เรื่องมันเริ่มจากวันหนึ่ง เราสั่งของออนไลน์หลายชิ้นพอสมควร
ตอนเย็นเดินออกไปเก็บพัสดุหน้าบ้าน ได้ยินป้าคุยกับคนข้าง ๆ แบบไม่ได้กดเสียงเบาเลยว่า:
“บ้านตรงข้ามนี่สั่งของทุกวันเลยนะ ไม่รู้ทำงานอะไร
เห็นอยู่บ้านตลอด แต่ของมาเยอะมาก”
เรายืนถือกล่องอยู่แล้วได้ยินชัดมาก 😅
ไม่รู้จะเดินต่อหรือหยุดดี แต่สุดท้ายก็ต้องทำเป็นไม่สนใจ
ต่อมาไม่กี่วัน เราเอาขยะไปทิ้งตอนเย็น
ยังไม่ทันกลับเข้าบ้าน ก็ได้ยินอีกว่า:
“เมื่อวานเห็นเขากลับดึกนะ ไปไหนมาก็ไม่รู้
เดี๋ยวนี้ซอยเราคนนอกเข้าออกเยอะเลย”
จริง ๆ วันนั้นเรากลับจากไปงานวันเกิดเพื่อนค่ะ…
คือไม่ได้ทำอะไรผิด แต่พอได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนถูกจับตามองตลอดเวลา
ที่พีคสุดคือวันหนึ่งฝนตกหนัก เราออกมาหยิบผ้าเพราะลืมเก็บ
แล้วเพื่อนบ้านอีกคนเดินผ่าน ป้าแกพูดแบบไม่ได้กระซิบเลยว่า:
“บ้านนั้นเขาทำอะไรเห็นไฟเปิดดึก ๆ ทุกคืน”
อันนี้เรารู้สึกไม่โอเคแล้วค่ะ
คือมันเป็นเรื่องส่วนตัวมาก และฟังจากน้ำเสียงป้าเหมือนพูดให้คนอื่น “สงสัยเรา” ไปด้วย
รู้สึกเหมือนทุกการขยับตัวของเรามีรายงานสรุปอยู่ตลอด 🤣
และยิ่งนานเข้า ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นคนประเภทที่พูดทุกอย่างที่เห็นออกมาเป็นคำพูดทันที
ไม่ได้ร้าย
ไม่ได้เกลียด
แต่ คือพูดทุกอย่างจริง ๆ
จนทุกวันนี้ เวลาเราจะเดินออกหน้าบ้าน ต้องเช็กก่อนเงียบ ๆ ว่ามีคนคุยอยู่มั้ย
ไม่ใช่เพราะโกรธ
แต่เพราะไม่อยากได้ยิน “รายงานประจำวันของชีวิตตัวเอง” อีกแล้ว 😂
(รูปภาพเป็นแค่ภาพประกอบตัวอย่างเท่านั้น)
เพื่อนบ้านชอบนินทา…แต่พูดดังจนรู้ว่า ‘พูดถึงเรา’ ”
ส่วนเราชอบอยู่เงียบ ๆ ทำงานที่บ้าน ไม่เคยมีปัญหากับใคร
แต่บ้านข้างๆที้เพิ่งย้ายมามีป้าคนหนึ่ง ที่นิสัยคือ…ชอบยืนคุยกับเพื่อนบ้านใกล้ๆกัน
และเสียงดังมากจนไม่ได้ต้องการตั้งใจฟัง ก็ได้ยินอยู่ดี
ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจค่ะ
แต่หลัง ๆ เริ่มรู้สึกว่า มีบางอย่างเกี่ยวกับเรา เพราะเขาพูดชื่อเราแบบไม่ได้อ้อมค้อม
เรื่องมันเริ่มจากวันหนึ่ง เราสั่งของออนไลน์หลายชิ้นพอสมควร
ตอนเย็นเดินออกไปเก็บพัสดุหน้าบ้าน ได้ยินป้าคุยกับคนข้าง ๆ แบบไม่ได้กดเสียงเบาเลยว่า:
“บ้านตรงข้ามนี่สั่งของทุกวันเลยนะ ไม่รู้ทำงานอะไร
เห็นอยู่บ้านตลอด แต่ของมาเยอะมาก”
เรายืนถือกล่องอยู่แล้วได้ยินชัดมาก 😅
ไม่รู้จะเดินต่อหรือหยุดดี แต่สุดท้ายก็ต้องทำเป็นไม่สนใจ
ต่อมาไม่กี่วัน เราเอาขยะไปทิ้งตอนเย็น
ยังไม่ทันกลับเข้าบ้าน ก็ได้ยินอีกว่า:
“เมื่อวานเห็นเขากลับดึกนะ ไปไหนมาก็ไม่รู้
เดี๋ยวนี้ซอยเราคนนอกเข้าออกเยอะเลย”
จริง ๆ วันนั้นเรากลับจากไปงานวันเกิดเพื่อนค่ะ…
คือไม่ได้ทำอะไรผิด แต่พอได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนถูกจับตามองตลอดเวลา
ที่พีคสุดคือวันหนึ่งฝนตกหนัก เราออกมาหยิบผ้าเพราะลืมเก็บ
แล้วเพื่อนบ้านอีกคนเดินผ่าน ป้าแกพูดแบบไม่ได้กระซิบเลยว่า:
“บ้านนั้นเขาทำอะไรเห็นไฟเปิดดึก ๆ ทุกคืน”
อันนี้เรารู้สึกไม่โอเคแล้วค่ะ
คือมันเป็นเรื่องส่วนตัวมาก และฟังจากน้ำเสียงป้าเหมือนพูดให้คนอื่น “สงสัยเรา” ไปด้วย
รู้สึกเหมือนทุกการขยับตัวของเรามีรายงานสรุปอยู่ตลอด 🤣
และยิ่งนานเข้า ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นคนประเภทที่พูดทุกอย่างที่เห็นออกมาเป็นคำพูดทันที
ไม่ได้ร้าย
ไม่ได้เกลียด
แต่ คือพูดทุกอย่างจริง ๆ
จนทุกวันนี้ เวลาเราจะเดินออกหน้าบ้าน ต้องเช็กก่อนเงียบ ๆ ว่ามีคนคุยอยู่มั้ย
ไม่ใช่เพราะโกรธ
แต่เพราะไม่อยากได้ยิน “รายงานประจำวันของชีวิตตัวเอง” อีกแล้ว 😂
(รูปภาพเป็นแค่ภาพประกอบตัวอย่างเท่านั้น)