พ่อแม่ส่วนใหญ่ไม่รู้ตัวว่าลูกเป็นเด็กเป-รด หรือรู้ตัวนั่นแหละแต่ไม่คิดจะทำอะไร ?

เรากลับจากญป ซื้อขนมไปฝากบ้านพี่สาวที่เขามีลูก หลานชายแปดขวบวิ่งมาจะดึงถุงขนมไปจากเราแล้วถามว่า “มีของเล่นมั้ย ทำไมไม่ซื้อของเล่นมาให้“ แม่เด็กดูอยู่ตลอดแต่ไม่อบรมห้ามปรามใดๆ

เราพาครอบครัวพี่สาวทั้งบ้านไปเลี้ยงอาหารที่ร้าน หลานชายคนเดิมเอาช้อนตักมันบดที่เป็นจานกลางไปเลีย แล้ววางที่เดิม เราบอกให้หลานกินมันบดจานนั้นให้หมดไปเลย พ่อแม่เด็กดูอยู่ตลอดแต่ไม่อบรมห้ามปรามใดๆ

ยังกินข้าวไม่ทันเสร็จ หลานชายคนเดิมบอกอิ่มแล้ว ไปกันเถอะ น้า(เรา)พาไปห้างไปซื้อของเล่นให้หน่อยนะๆๆ
เราบอก ไม่ได้ พ่อแม่เด็กดูอยู่ตลอดแต่ไม่อบรมห้ามปรามใดๆ

หลานสาวห้าขวบคนน้องกินอิ่มแล้ว เอาผักในจานสลัดที่คนอื่นกำลังกินอยู่มาเล่น ป้ายหน้าแม่บ้าง จะใช้มือหยิบผักไปวางในจานคนอื่นบ้าง พ่อแม่เด็กแค่เอ่ยปากอย่างนิ่มๆว่าไม่ทำนะ แต่ไร้ผลในการควบคุมพฤติกรรมของหลานสาว และตัวพ่อแม่ก็กินกันต่อไปแบบชิวๆ

กินอาหารเสร็จ เราจ่ายเงินเลี้ยงทุกคนราคาหลักหมื่น พ่อแม่เด็กไม่ได้เอ่ยขอบคุณ และไม่ได้ให้เด็กพูดว่าขอบคุณ เด็กๆเอาแต่เร่งเร้าให้รีบออกจากร้านเพราะต้องการไปเดินห้างดูของเล่น

เด็กมีพฤติกรรม entitled (ไม่รู้ภาษาไทยเรียกอะไร) เอาแต่ใจ แสดงกิริยาไม่สุภาพ อันนี้เราเข้าใจในความเป็นเด็ก

แต่พ่อแม่เด็กที่เห็นกิริยาเหล่านั้นแต่ไม่อบรมห้ามปราม หรือห้ามก็ห้ามแต่ปากโดยไม่มีความจริงจังในการให้ลูกหยุดการกระทำ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร

- พ่อแม่เด็กไม่ทราบว่าพฤติกรรมเหล่านี้เป็นพฤติกรรมไม่เหมาะสมและสมควรต้องแก้ไข?

- พ่อแม่เด็กทราบอยู่แล้วว่าเหล่านี้เป็นพฤติกรรมไม่เหมาะสม แต่คิดว่าไม่จำเป็นต้องแก้ไข โดยหวังว่าเดี๋ยวโตขึ้นลูกจะเลิกพฤติกรรมเหล่านี้ และมีมารยาทที่ดีขึ้นไปเองตามวัย?

ฝากถึงคนเป็นพ่อเป็นแม่ทุกคน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอน ช่วยเลี้ยงลูกแบบคิดเผื่อด้วยว่าถ้าตัวเองตายไป ญาติจะอยากรับเลี้ยงลูกตัวเองต่อมั้ย