คิดว่าเราผิดไหมคะ ?

เราอยู่ม.ต้นค่ะ ต้องบอกก่อนว่า เราเรียนดีมาตลอด ปฏิบัติดี ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสารเสพติดเลย กลับบ้านก็กลับรถรับส่ง เวลาอยู่บ้านก็ไม่ออกไปไหน พื้นฐานในบ้านเราเป็นคนค่อนข้างเงียบค่ะเนื่องจากเราขี้อาย ร่วมกับมีปมในใจที่ตอนเด็กๆเราโตมากับปู่ย่า ภาพที่เราเห็นอยู่บ่อยๆคือปู่ย่าชอบตี ชอบด่า บ่นอยู่ทุกวัน มีอะไรเล็กๆน้อยๆก็ชอบบ่น ชอบด่า เรารู้สึกไม่มีอิสระเลยค่ะ เราเลยมีความฝันที่อยากจะออกไปนอกบ้านมาก
แล้วช่วงนี้เพื่อนเราไปส่งทุกวัน แต่เวลากลับบ้านก็กลับ 6 โมงจากปกติกลับ 4 โมง ที่กลับช้าเพราะอยากอยู่กับเพื่อนนาน ๆ ค่ะ เรากับเพื่อนก็เดินอยู่แถวๆโรงเรียนกับตลาด(สองที่นี้อยู่ติดกัน) บวกกับเรากินข้าว เดินตลาด มันก็เลยใช้เวลาเยอะ ทีนี้เหมือนเขาจะสังเกตมาหลายวันแล้ว เขาเลยโทรหาเราตอน5โมงครึ่ง ทั้งสองคนโทรหาเรา แต่เราไม่เห็นเลยค่ะ ไม่ได้ยินจริง ๆ กลับบ้านมาเขาก็ด่าเรารัวๆเลย เขาหาว่าเราเป็นเด็กไม่ดี(+สังคมที่รรเรามันแย่) หาว่าเราไปกับผู้ชาย เราบอกว่าเป็นเพื่อนผญ เขาก็ไม่เชื่อ เขาคิดว่าเราไปมั่วสุม ไปทำอะไรไม่ดี เราอยากรู้ว่าเราผิดมากเลยใช่ไหมที่อยากใช้ชีวิตแบบคนอื่นๆเขาบ้าง ตลอดเวลาที่ผ่านมารู้สึกเหมือนอยู่ในกรอบของเขาตลอดเวลา เขาไม่อยากให้เราไปไหนเลยบางทีมันก็อีดอัด เรารู้ว่าเราอาจจะผิด เขาก็เป็นห่วงด้วย แต่ก็อย่างที่บอกไป เราอยากใช้ชีวิตแบบคนอื่นบ้าง โคตรเสียใจที่เขาเอาแต่ด่าเรา ไม่เชื่อเราเลย เขาไม่เชื่อในตัวของเราเลยด้วยซ้ำ เด็กที่เขาเลี้ยงมาจนโต