https://www.facebook.com/share/1FM4WueWxe/?mibextid=wwXIfr
ข่าวการสร้างถนนเชื่อมเกาะ เตียนไฮ (Tiên Hải / ទីអេន ហៃ) ของเวียดนามเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 2568 ดูเหมือนเรื่องธรรมดา แต่เมื่อเอามาเทียบกับแผนที่และสภาพภูมิรัฐศาสตร์จริง ๆ มันคือการขยับหมากที่ “ทำให้กัมพูชาต้องคิดหลายตลบ” โดยเฉพาะในช่วงที่พนมเปญกำลังทุ่มเงินและความหวังไว้กับ คลองฟูนัน–เตโชว์
คลองนี้ไม่ได้เป็นแค่ทางน้ำธรรมดา แต่เป็น เส้นเลือดเชิงยุทธศาสตร์ สำหรับกัมพูชา เพราะมันถูกออกแบบมาเพื่อพาเรือจากเขตตะวันตกของประเทศไหลลงสู่อ่าวไทย โดยไม่ต้องพึ่งพาเวียดนามเหมือนในอดีต และจีนเองก็ให้การสนับสนุนเต็มที่ เพราะต้องการมีที่ยืนทางทะเลในอ่าวไทยผ่านกัมพูชา
ปลายทางของคลองนี้คือพื้นที่ที่รวมท่าเรือสำคัญที่สุดของกัมพูชา
ท่าเรือเรียม (Ream Port) ใกล้กับ เมืองสีหนุวิลล์ (Sihanoukville) — เมืองท่าที่จีนเคยลงทุนอย่างหนัก ทั้งท่าเรือ การขนส่ง และโครงสร้างพื้นฐาน
พูดง่าย ๆ คือ
ถ้ากัมพูชาสามารถเปิดคลองฟูนันได้อย่างเต็มรูปแบบ
จีนก็จะได้ “ทางลงทะเลโดยตรง” ผ่านฝั่งกัมพูชา
และกัมพูชาก็จะมีอำนาจต่อรองทางเศรษฐกิจมากขึ้น
แต่ปัญหาก็คือ — เวียดนามรู้เกมนี้หมดตั้งแต่ต้น
เมื่อเวียดนามเร่งสร้างถนนสู่เกาะเตียนไฮ และมี เกาะฟูก๊วก (Phú Quốc / ហ្វូគ្វុក) ตั้งตระหง่านอยู่ด้านนอก
เกาะฟูก๊วกจึงทำหน้าที่เสมือน “ปราการเหล็ก” ปิดปากอ่าวทางออกของคลองฟูนัน–เตโชว์ โดยไม่ต้องยิงปืนแม้แต่นัดเดียว
ผลที่ตามมา:
โครงการเชื่อมต่อระหว่างของฟูนันเตโชไปสู่ ท่าเรือเรียม จะทำได้ยากขึ้นดังนั้นการหนุนเส้นทางทะเลของจีน ผ่านกัมพูชาจะสะดุด สีหนุวิลล์ ซึ่งต้องการการเชื่อมต่อทะเลแบบอิสระเต็มที่ ก็จะเสียความได้เปรียบ
รวมไปถึงโครงการเศรษฐกิจดาราสาครที่ต้องการการเชื่อมต่อทางอากาศและทางทะเลก็อาจจะถูกลดคุณค่าลงไป เพราะ การเชื่อมต่อกับช่องทางเศรษฐกิจอย่าง คลองฟูยันเตโช ถูก เวียดนาม ทำหมันเสียแล้ว...
ดังนั้น ทางออกทางทะเลของกัมพูชาอย่างคลอง ฟูนันเตโช จะยังต้องอยู่ภายใต้อิทธิพลทางทะเลของเวียดนามต่อไป
กลายเป็นว่าแม้กัมพูชาจะขุดคลองได้ถึงทะเล แต่ทะเลนั้นก็ยังอยู่ “ใต้ร่มเงาของเวียดนาม” อยู่ดี
และจีนเองก็ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากท่าเรือเรียมได้เต็มรูปแบบ หากปากทางออกถูกเวียดนามขวางไว้ด้วยกำแพงธรรมชาติอย่างเกาะฟูก๊วก
ท้ายที่สุด ถนน 4.7 กม. ของเวียดนามจึงไม่ได้แค่เชื่อมเกาะหนึ่งกับแผ่นดินใหญ่แต่กำลัง เชื่อมยุทธศาสตร์ใหญ่ของเวียดนามเข้ากับการจำกัดอำนาจทะเลของกัมพูชาและจีน ในจุดเดียวกัน.
อ้างอิงข่าว
https://vietnambusinessinsider.vn/cang-ha-tien-sap-co-cau-vuot-bien-noi-lien-dat-lien-voi-tuyen-hang-hai-quoc-te-a49599.html
เมื่อเกาะฟูก๊วก กลายเป็นประตูเหล็กที่ขวางความหวังทางทะเลของกัมพูชา
ข่าวการสร้างถนนเชื่อมเกาะ เตียนไฮ (Tiên Hải / ទីអេន ហៃ) ของเวียดนามเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 2568 ดูเหมือนเรื่องธรรมดา แต่เมื่อเอามาเทียบกับแผนที่และสภาพภูมิรัฐศาสตร์จริง ๆ มันคือการขยับหมากที่ “ทำให้กัมพูชาต้องคิดหลายตลบ” โดยเฉพาะในช่วงที่พนมเปญกำลังทุ่มเงินและความหวังไว้กับ คลองฟูนัน–เตโชว์
คลองนี้ไม่ได้เป็นแค่ทางน้ำธรรมดา แต่เป็น เส้นเลือดเชิงยุทธศาสตร์ สำหรับกัมพูชา เพราะมันถูกออกแบบมาเพื่อพาเรือจากเขตตะวันตกของประเทศไหลลงสู่อ่าวไทย โดยไม่ต้องพึ่งพาเวียดนามเหมือนในอดีต และจีนเองก็ให้การสนับสนุนเต็มที่ เพราะต้องการมีที่ยืนทางทะเลในอ่าวไทยผ่านกัมพูชา
ปลายทางของคลองนี้คือพื้นที่ที่รวมท่าเรือสำคัญที่สุดของกัมพูชา
ท่าเรือเรียม (Ream Port) ใกล้กับ เมืองสีหนุวิลล์ (Sihanoukville) — เมืองท่าที่จีนเคยลงทุนอย่างหนัก ทั้งท่าเรือ การขนส่ง และโครงสร้างพื้นฐาน
พูดง่าย ๆ คือ
ถ้ากัมพูชาสามารถเปิดคลองฟูนันได้อย่างเต็มรูปแบบ
จีนก็จะได้ “ทางลงทะเลโดยตรง” ผ่านฝั่งกัมพูชา
และกัมพูชาก็จะมีอำนาจต่อรองทางเศรษฐกิจมากขึ้น
แต่ปัญหาก็คือ — เวียดนามรู้เกมนี้หมดตั้งแต่ต้น
เมื่อเวียดนามเร่งสร้างถนนสู่เกาะเตียนไฮ และมี เกาะฟูก๊วก (Phú Quốc / ហ្វូគ្វុក) ตั้งตระหง่านอยู่ด้านนอก
เกาะฟูก๊วกจึงทำหน้าที่เสมือน “ปราการเหล็ก” ปิดปากอ่าวทางออกของคลองฟูนัน–เตโชว์ โดยไม่ต้องยิงปืนแม้แต่นัดเดียว
ผลที่ตามมา:
โครงการเชื่อมต่อระหว่างของฟูนันเตโชไปสู่ ท่าเรือเรียม จะทำได้ยากขึ้นดังนั้นการหนุนเส้นทางทะเลของจีน ผ่านกัมพูชาจะสะดุด สีหนุวิลล์ ซึ่งต้องการการเชื่อมต่อทะเลแบบอิสระเต็มที่ ก็จะเสียความได้เปรียบ
รวมไปถึงโครงการเศรษฐกิจดาราสาครที่ต้องการการเชื่อมต่อทางอากาศและทางทะเลก็อาจจะถูกลดคุณค่าลงไป เพราะ การเชื่อมต่อกับช่องทางเศรษฐกิจอย่าง คลองฟูยันเตโช ถูก เวียดนาม ทำหมันเสียแล้ว...
ดังนั้น ทางออกทางทะเลของกัมพูชาอย่างคลอง ฟูนันเตโช จะยังต้องอยู่ภายใต้อิทธิพลทางทะเลของเวียดนามต่อไป
กลายเป็นว่าแม้กัมพูชาจะขุดคลองได้ถึงทะเล แต่ทะเลนั้นก็ยังอยู่ “ใต้ร่มเงาของเวียดนาม” อยู่ดี
และจีนเองก็ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากท่าเรือเรียมได้เต็มรูปแบบ หากปากทางออกถูกเวียดนามขวางไว้ด้วยกำแพงธรรมชาติอย่างเกาะฟูก๊วก
ท้ายที่สุด ถนน 4.7 กม. ของเวียดนามจึงไม่ได้แค่เชื่อมเกาะหนึ่งกับแผ่นดินใหญ่แต่กำลัง เชื่อมยุทธศาสตร์ใหญ่ของเวียดนามเข้ากับการจำกัดอำนาจทะเลของกัมพูชาและจีน ในจุดเดียวกัน.
อ้างอิงข่าว
https://vietnambusinessinsider.vn/cang-ha-tien-sap-co-cau-vuot-bien-noi-lien-dat-lien-voi-tuyen-hang-hai-quoc-te-a49599.html