"ดูก่อนมหาบพิตร คนเกิดมาแล้ว...
ที่จะพ้นจาก ชรา มรณะ ไม่มีเลย
แม้กษัตริย์มหาศาล ซึ่งเป็นผู้มั่งคั่ง
มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก มีทอง และเงินมากมาย
มีทรัพย์เครื่องปลื้มใจมากมาย
มีทรัพย์ คือข้าวเปลือกมากมาย
ก็ไม่พ้นจากชรา มรณะ
แม้พราหมณ์มหาศาล
ซึ่งเป็นผู้มั่งคั่ง ฯลฯ ก็ไม่พ้นจาก ชรา มรณะ
แม้คฤหบดีมหาศาล ก็ไม่พ้นจาก ชรา มรณะ
ภิกษุแม้ทุกรูป
ซึ่งเป็นพระอรหันต์ สิ้นอาสวะแล้ว
อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว กระทำกรณียะเสร็จแล้ว วางภาระหนักลงได้แล้ว...
ได้บรรลุประโยชน์ของตนแล้ว สิ้นกิเลส
เครื่องประกอบ ไว้ในภพแล้ว
หลุดพ้นแล้ว...เพราะรู้โดยชอบ
ร่างกายนี้...
แม้แห่งพระอรหันต์เหล่านั้น ก็เป็นสภาพแตกดับ ต้องทอดทิ้งเป็นธรรมดา
ราชรถอันวิจิตรดี ย่อมคร่ำคร่าโดยแท้
อนึ่ง แม้สรีระ ก็ย่อมเข้าถึง ชรา
แต่ว่าธรรมชาติของสัตบุรุษ หาเข้าถึงชราไม่
สุตบุรุษ กับสัตบุรุษเท่านั้น ย่อมรู้กันได้."
_______________________________________
(พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
เล่ม ๑ ภาค ๑ ราชสูตร)
ไม่มีเลยใครพ้นจากเกิดแก่เจ็บตาย
ที่จะพ้นจาก ชรา มรณะ ไม่มีเลย
แม้กษัตริย์มหาศาล ซึ่งเป็นผู้มั่งคั่ง
มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก มีทอง และเงินมากมาย
มีทรัพย์เครื่องปลื้มใจมากมาย
มีทรัพย์ คือข้าวเปลือกมากมาย
ก็ไม่พ้นจากชรา มรณะ
แม้พราหมณ์มหาศาล
ซึ่งเป็นผู้มั่งคั่ง ฯลฯ ก็ไม่พ้นจาก ชรา มรณะ
แม้คฤหบดีมหาศาล ก็ไม่พ้นจาก ชรา มรณะ
ภิกษุแม้ทุกรูป
ซึ่งเป็นพระอรหันต์ สิ้นอาสวะแล้ว
อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว กระทำกรณียะเสร็จแล้ว วางภาระหนักลงได้แล้ว...
ได้บรรลุประโยชน์ของตนแล้ว สิ้นกิเลส
เครื่องประกอบ ไว้ในภพแล้ว
หลุดพ้นแล้ว...เพราะรู้โดยชอบ
ร่างกายนี้...
แม้แห่งพระอรหันต์เหล่านั้น ก็เป็นสภาพแตกดับ ต้องทอดทิ้งเป็นธรรมดา
ราชรถอันวิจิตรดี ย่อมคร่ำคร่าโดยแท้
อนึ่ง แม้สรีระ ก็ย่อมเข้าถึง ชรา
แต่ว่าธรรมชาติของสัตบุรุษ หาเข้าถึงชราไม่
สุตบุรุษ กับสัตบุรุษเท่านั้น ย่อมรู้กันได้."
_______________________________________
(พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
เล่ม ๑ ภาค ๑ ราชสูตร)